بسیاری از این بازیکنان در همان سال برای تیم هایشان مفید فایده و برخی دیگر بعد از جدایی ستاره تیم های دیگر شدند. برخی از بازیکنانی که بی تدبیری پرسپولیس یا بی سلیقگی آنها مانع حضورشان در پرسپولیس شد را با هم مرور می کنیم. با این یادآوری که پرسپولیس امسال هم مردانی چون رضا حقیقی و نیلسون را کنار گذاشت و به خاطر پول یا سلیقه متفاوت از جلال حسینی، کریم انصاری فرد، امید عالیشاه و مهدی طارمی به آسانی می گذرد.
گفتیم که برخی از این بازیکنان عبارتند از: غلامرضا فتح آبادی و حسین کاشی نژاد در سال 65، نادر میراحمدیان و مرتضی کرمانی در اواخر دهه 60 و بالاخره محمدحسن انصاری فرد، بهروز سلطانی، مجید سبزی، فرشاد پیوس، مجتبی محرمی، بهروز رهبری فر، هادی عقیلی، احمدرضا عابدزاده، ادموند بزیک، بهزاد داداش زاده، محمد نصرتی، شیث رضایی، علی دایی، علیرضا نیکبخت، افشین پیروانی، علی کریمی و … 10 ستاره از این جمع را با هم مرور می کنیم:
1. غلامرضا فتح آبادی:
در سال های دهه شصت یکی از عادات علی پروین این بود که در کل تنها شانزده، هفده بازیکن داشته باشد و تنها از وجود آنها استفاده کند. او در اواخر سال 64 در حالی که ناصر محمدخانی در پرسپولیس بود و خودش هم توان بازی در خط حمله را داشت، با فرشاد پیوس به توافق رسید و او را به پرسپولیس آورد. در آن سال جوانانی مثل جمشید شاه محمدی و رضا عابدیان هم در پرسپولیس قابل استفاده بودند. بنابراین پروین غلامرضا فتح آبادی 28 ساله را کنار گذاشت. این بازیکن مازاد به استقلال رفت و در سال 1365 با پیراهن تیم ملی در بازی های آسیایی 1986 سئول با 4 گل به مقام آقای گلی رسید.
2. محمدحسن انصاری فرد:
انصاری فرد فوتبال را از 17 سالگی در تیم اصلی شاهین آغاز کرد، جایی که ناصر حجازی، ابراهیم قاسمپور، محمدرضا عادلخانی و برزگری هم بازیکنانش بودند. سپس به تیم برادر بزرگترش حاج عباس رفت. تیمی که همایون نام داشت و بعدها تکاور شد. او تا سال 64 با تکاور بود و در سال 64 به پرسپولیس آمد و فوتبال ایران در رده ملی او را دید. انصاری فرد به عنوان یکی از ستارگان فوتبال پرسپولیس، دانشجویی صاحب فکر و عقیده مستقل در آن زمان بود و دیدگاه هایش با دیدگاه پروین بسیار متفاوت بود و بارها به اختلاف کشید و در سال 71 بالاخره او از پرسپولیس جدا شد اما علیرغم ارائه بهترین بازی های عمرش در کشاورز سال های 72ـ71 به تیم ملی که علی پروین مربی اش بود، دعوت نشد و پرسپولیس از ناکامی و ضعف در منطقه چپ میدان در شرایطی که محرمی هم محروم بود بسیار ضرر کرد و دو سال پیاپی قهرمانی را از دست داد.
3. ادموند بزیک:
ادموند بزیک در سال 75 به پرسپولیس آمد و در نوروز 1380 در لیست کذایی علی پروین جای گرفت. علی پروین در روز 8 فروردین 80 از سکوت نوروزی جامعه رسانه ای بهره برد و بزیک را در کنار ستارگانی دیگر به جرم حضور در مراسم عباس انصاری فرد که تازه مدیرعامل شده اما مورد تایید پروین نبود، کنار گذاشت. بازیکنی که پروین او را نیروی مازاد خواند دو سال بعد آقای گل لیگ شد و در دروان دوری اش از پرسپولیس با پیراهن سپاهان 5 گل به این تیم زد.
4. احمدرضا عابدزاده:
او هم مثل ادموند بزیک در فروردین 80 از پرسپولیس کنار گذاشته شد و این در حالی بود که در سال های 78 و 79 میانگین گل های دریافتی توسط عابدزاده از همه عمر فوتبال باشگاهی او بهتر بود. عابدزاده مثل برخی از بازیکنانی که مورد تفقد پروین قرار گرفته و برگشته اند، به پرسپولیس برنگشت و به سایپا رفت و در سایپا هم قربانی افکار خاص مایلی کهن شد و عمر فوتبال قهرمانانه اش با آنوریس مغزی به پایان رسید.
5. علی دایی:
در حالی که می توانست در سال های 83 و 84 خداحافظی دلپذیر و پرشکوهی از پرسپولیس و فوتبال داشته باشد، به علت اظهارنظر علی پروین از پرسپولیس جدا شد و 3 سال بعد سایپا را قهرمان لیگ کرد حتی با وجود افت قابل ملاحظه اش قدرت فنی او در این سال ها برای پرسپولیس از جواد کاظمیان و مهرداد اولادی و سهراب انتظاری و سامبو چوجی و … بالاتر بود.
6. هادی عقیلی:
او با کمترین رقم ممکنی قابلیت حضور در پرسپولیس را داشت. معلوم نیست که پروین از اخراج این جوان 20 ساله در نوروز سال 80 چه هدفی را تعقیب می کرد؟ هادی عقیلی بعدا تبدیل به یکی از بهترین فوتبالیست های فوتبال ملی ما شد و هنوز هم بعد از سپری شدن 14 سال جزو مدافعان گرانقیمت فوتبال ماست.
7. پژمان نوری:
پرسپولیس برای نگه داشتن او در سال 1388 هیچ تلاش قابل توجهی نکرد. آنها که در این سال برای خط میانی خود میثم بائو، مهدی شیری و یکی، دو نفر دیگر را هم گرفته بودند پژمان نوری را با بی سلیقگی کنار گذاشتند و غافل بودند از اینکه تا سال ها بعد افسوس رفتن او را خواهند خورد. او در استقلال و ملوان بازی های خوبی از خود به نمایش گذاشت.
8. علی کریمی:
بارها از پرسپولیس رفت و برگشت اما سرخپوشان همواره افسوس سالی را می خورند که حضورش می توانست پرسپولیس را قهرمان کند. علی کریمی با انگیزه های بسیار زیاد در لیگ 88 آماده بود که تیم متحول شده را که 17 بازیکن جدید دریافت کرده بود را در میانه میدان هدایت کند اما او را نپذیرفتند تا علی کریمی به استیل آذین برود و فصلی ماندگار از تاریخ فوتبالش را در 31 سالگی خلق کند. خیلی ها نمایش رویایی او با استیل آذین برابر پرسپولیس را همواره به یاد دارند که بعد از اخراج وقتی پیراهن استیل را درآورد، پیراهن پرسپولیس را به تماشاگران پرسپولیس نشان داد که از عشق او به پرسپولیس نشأت می گرفت.
9. کریم انصاری فرد:
چند ماه اولش در پرسپولیس خوب نبود اما وقتی هت تریک او برابر پیکان از دوره طلسم خارجش کرد، تبدیل به یک مهاجم بدرد بخور و دوست داشتنی شد. او در ابتدای لیگ 92 تنها به خاطر یک اظهارنظر معمولی مورد غضب علی دایی قرار گرفته از پرسپولیس جدا شد و مثل فتح آبادی و ادموند بزیک بعد از جدایی اخراج گونه اش از پرسپولیس آقای گلی را تجربه کرد.
10. یحیی گل محمدی:
پرسپولیس تابستان 78 مغرور از داشتن مدافعانی مثل پیروانی، نادر محمدخانی، هاشمی نسب، رهبری فر، علی انصاریان و … گل محمدی را که دچار یک بیماری غریب شده بود، کنار گذاشت. او در تیم فولاد تحت هدایت وینکو بگوویچ احیا شد. توسط بلاژویچ و برانکو به تیم ملی برگشته در این تیم جایگاهی را یافت که در دوران ابتدایی فوتبالش که جوان تر و با انرژی تر بود نداشت. گل محمدی آنقدر خوب کار کرد که پرسپولیس 81 او را با سلام و صلوات به جمع خود برگرداند و تنها برای 20 روز از قراردادی که با فولاد داشت نزدیک 20 میلیون به باشگاه فولاد پرداخت. 20 میلیون برای 20 روز در 13 سال پیش مثل مبلغی اندازه 200 میلیون امروز بود و چه بسا بیشتر از آن است.