شادی از اونورمون داره می‌زنه بیرون
یه سری مؤسسه هم ما تو کشورمون داریم که کارشون اینه که می‌گردند ببینند راجع به چی قبلاً آماری داده نشده، اینا بیان بدند! مثلاً چند وقت پیش یه پژوهش انجام دادند و آماری در مورد میزان شادکامی ایرانی‌ها منتشر کردند. نتیجه این پژوهش نشون داده ۳/۳۹ درصد ایرانی‌ها از شادکامی متوسطی برخوردارند. یعنی همچین یه لبخند ملو گوشه لبشونه. یه چیز تو مایه‌های «یازرلو» مجری توانمند، دوست‌داشتنی و مجرب اخبار ۲۰:۳۰. بعد ۴/۳۵ درصد مردم شادکامی خودشون رو کم توصیف کردند و فقط ۳ درصد مردم خودشون رو بسیار شادکام دونستند.
جداً مسخره نیست این آمار؟ از کیا نظرسنجی کردند؟ والا ما که هرکی رو دور و برمون نگاه می‌کنیم همه شاد، همه خوشحال. کی گفته ما شادکام نیستیم؟ اتفاقاً برعکس، ملتی هستیم که که از غم‌انگیز‌ترین و تراژیک‌ترین موضوعات هم یه نکته‌ای درمی‌آریم و بهش می‌خندیم. «شما الان اگه برید تو خیابون با مردم صحبت کنید، می‌گن غم و ناراحتی چی هست اصلاً؟» بابا تصور کنید هشت سال از 84 تا 92 چطور گذشت؟ تو اون شرایط کم شاد و شنگول بودیم؟ باور کنید هر ملتی جای ما بود تو همون هشت سال از افسردگی منقرض می‌شد اما ما با شوخی و مطایبه اون پیچ سخت تاریخی رو به سلامت گذروندیم. حالا یه کم جاش درد می‌کنه و می‌سوزه، دیگه یه مدت باید دمر یا به پهلو بخوابیم که خوب شه.
اصلاً سطح شادکامی‌مون در حدیه که رسماً به همه چیز می‌خندیم. هوا آلوده است، می‌خندیم. تورم ۴۰ در صد می‌شه، می‌خندیم. ماشین گرون می‌شه، می‌خندیم. دلار می‌کشه بالا، می‌خندیم. یه کم می‌کشه پایین، می‌خندیم. تازه ما برای شادی‌هامون خیلی قانعیم. یعنی واقعاً نیازی نیست برای شادی کردن مثل این غربی‌ها پاشیم بریم مسافرت به آلاسکا، یا مثلاً بریم تو کازینو چه می‌دونم با این میله‌های وسطش بارفیکس بریم، یا تو جشن پرتاب گوجه شرکت کنیم. به خود من اگه یه لیوان ذرت مکزیکی با کره و آویشن بدند یا یه بلیط نیم بهای سرسره آبشار و سفینه فضایی شهربازی گیر بیارم تا یک سال شادیام تأمینه. بلانسبت انگار به خر تیتاپ داده باشن. اونطوری.
حالا این وسط سیاست‌مدارامون از این ویژگی ما کمال استفاده رو می‌کنند. مثلاً میان فلان کالا رو ۴۰ درصد گرون می‌کنند بعد تا دیدند یه کم صدامون دراومد و اعتراض کردیم، همون کالا رو دوباره ۵ درصد ارزون می‌کنند. ما هم خیلی خوشحال برای خرید اون کالا صف می‌کشیم. اصلاً بهترین دلیل برای اثبات شادکامی ایرانی‌ها عکس العمل مردم بعد از دیدن برنامه‌های صدا‌و‌سیماست. همین سریال کیمیا رو هرجای دنیا نشون بدند ظرف یک هفته مردمشون می‌رند قطب جنوب پناهندگی می‌گیرند. اونوقت ما با یک کیلو تخمه می‌شینیم هرشب کیمیا می‌بینیم، شخممونم نیست. راستش ما پیشنهاد دادیم یه سری برنامه‌های صدا و سیما رو بفروشند به سازمان زندان‌های کشورهای غربی برای شکنجه زندانی‌هاشون، بلکه به حرف بیاند.
بعد برای اینکه دیگه زیادی هم شادکام‌بازی در نیاریم که از اونورمون بزنه بیرون، دوستان نشستند اون پشت، به محض اینکه متوجه می‌شند یه چیزی داره زیاد شاد و خوشحالمون می‌کنه سریع فیلترش می‌کنند. خلاصه شاد باشید اما حواستون باشه از حد نگذرونید.
184/
