٥٠میلیون ایرانی معضل چاقی و اضافه وزن دارند
میزان اضافه وزن در ایران دو برابر میانگین جهانی است
گفته می‌شود ٣٣درصد جمعیت دنیا اضافه وزن دارند، درحالی که این عدد درکشور ما ٦٠ تا ٦٥درصد جمعیت است. در این وضعیت، زنان سهم بیشتری نسبت به مردان دارند. روز گذشته که نشست خبری دومین کنگره بین‌المللی جراحی‌های چاقی و متابولیک برگزار شد، گزارشی از وضع چاقی درکشور، ارایه شد.
براساس آنچه متخصصان اعلام کردند، از جمعیت ٨٠میلیونی ایران، ٥٠میلیون نفر با معضل چاقی و اضافه وزن در ارتباط هستند، همچنین میزان مرگ‌ومیر به علت چاقی از مجموع مرگ‌ومیر به علت چهار سرطان اصلی ریه، روده، پستان و پروستات بیشتر است. محمدرضا عبدالحسینی، دبیر اجرایی دومین کنگره بین‌المللی جراحی‌های چاقی و متابولیک، در این نشست خبری، جراحی‌های چاقی را تنها برای کسانی که دچار چاقی مفرط هستند، توصیه کرد و گفت: «٨٠درصد کسانی که چاقی بیش از حد دارند، نمی‌توانند وزن خود را پایین آورند.» به گفته او، اگر فردی یک‌ونیم برابر وزن ایده‌آل چاق باشد، مبتلا به چاقی مرضی است، این افراد با ورزش تنها می‌توانند ٢٠درصد از وزن خود را کم کنند: «شاخص BMI که مربوط به نسبت وزن به قد است، درحالت استاندارد و وزن ایده‌آل بین ١٩ تا ٢٥ است. اگر BMI شخصی حدود ٣٠ باشد، اضافه وزن دارد و جراحی برای آنها تصور نمی‌شود. نقش جراحی برای کسانی که BMI حدود ٣٠ و بالاتر دارند، پررنگ‌تر است. این رقم اگر به ٤٠ رسید، جراحی حتما انجام می‌شود.» به گفته او، عمل‌های جراحی لیپوماتیک، لیپوساکشن، واترجت و دستگاه‌های داخل مطبی جزو جراحی‌های چاقی نیستند و فقط به‌عنوان زیبایی کاربرد دارند. این جراحی‌ها برای کسانی که چاقی مفرط دارند، مضر است؛ اما کسانی که چاقی موضعی دارند، می‌توانند از این روش‌ها استفاده کنند. او به ارتباط چاقی و ابتلا به دیابت اشاره کرد: «اگر یک فرد آسیایی و اروپایی در یک قد و وزن مشابه کنار یکدیگر قرار گیرند، خطر دیابت و فشارخون در فرد آسیایی بیشتر است. به ازای هر پنج کیلو اضافه وزن، ٨٤درصد آمار ابتلا به دیابت در افراد آسیایی بیشتر می‌شود. از نظر ژنتیکی و اقلیمی آسیایی‌ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های متابولیک و چاقی هستند.» او با بیان این‌که زنان ایرانی نسبت به کشورهای غیرآسیایی اضافه وزن بیشتری دارند، ادامه داد: «خطر دیابت در ایران ٢٠درصد است که نیمی از این افراد از بیماری خود اطلاع ندارند.» عبدالحسینی، درباره امکان بازگشت چاقی بعد از عمل جراحی نیز توضیحاتی داد و گفت: «میزان تأثیر این اعمال براساس نوع بیمار و نوع جراحی آن متفاوت است، اما فعلا براساس آمارهای جهانی برای کسانی که چاقی مرضی دارند، جراحی درمان قطعی است.» پازوکی، همچنین به آخرین آمارهای اعلام‌شده ازسوی سازمان بهداشت جهانی در سال ٢٠١٤ اشاره کرد: «براساس این آمار، ٦٢,٧درصد جمعیت کشور اضافه وزن و چاقی دارند، بدین ترتیب ٥٠میلیون از ٨٠میلیون نفر جمعیت کشور با این معضل حوزه سلامت در ارتباطند. از بین این افراد یک تا ٢درصد دارای BMI بالای ٤٠ و کاندیدای جراحی‌های چاقی هستند.» به گفته او، هزینه انجام این جراحی‌ها در بیمارستان‌های دولتی یک‌میلیون تومان و در بیمارستان‌های خصوصی ٢٠میلیون تومان است.
او همچنین به رشد روزافزون چاقی در کودکان و نوجوانان ایرانی به نسبت سایر کشورها اشاره کرد: «بیشترین میزان چاقی در آمریکا و بعد در اروپاست، اما آنها درحال کنترل چاقی در کودکان و نوجوانان خود هستند و ما در این زمینه عقب هستیم.» به گفته او، تنها یک تا ٢درصد جامعه، افرادی هستند که نمایه توده بدنی آنها بالای ٤٠ است و کاندیدای جراحی چاقی هستند. پازوکی با تأکید بر این‌که در درمان چاقی مفرط محور اصلی خود فرد است، افزود: «درمان چاقی مفرط مبتنی بر تیم‌درمانی است. نباید بیمار انتظار داشته باشد که بعد از جراحی، ورزش و تحرک نداشته باشد. بسیاری از چاقی‌های ما منشأ روانی دارد.» در این میان، محمد‌هاشمی دبیر اجرایی پنجمین کنگره پیشگیری و درمان چاقی هم روز گذشته با اشاره به شعار «خاتمه دادن به چاقی کودکان» به‌عنوان شعار سال‌های آینده اشاره کرد و گفت: «در دهه‌های گذشته افراد اغلب در دهه سوم و یا چهارم زندگی خود مبتلا به چاقی و پس از حدود یک دهه مبتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی ناشی از چاقی و حدود ١٠ تا ١٥سال بعد دچار مرگ‌ومیر می‌شدند. اما درحال حاضر سن شیوع چاقی به سنین کودکی و نوجوانی رسیده است و در ادامه آن، این افراد در سنین جوانی به عوارض ناشی از چاقی مانند دیابت و فشارخون بالا مبتلا می‌شوند.»
179/
