ایده‌هایی هیجان انگیر برای آسمانخراش‌های آینده

عصرایران؛ محمد مهدی حیدرپور – هر ساله، نزدیک به 600 شرکت معماری برای دستیابی به بهترین جایگاه در رقابت آسمانخراش eVolo حضور می یابند. از سال 2006، این مجله معماری و طراحی نوآورانه‌ترین طرح های مفهومی سازه های مرتفع را معرفی می کند. در جدیدترین دوره این رقابت طرح های ارائه شده بیشتر بر تبدیل شهرها به مکانی بهتر برای زندگی متمرکز بوده اند. در ادامه برخی از جالب توجه‌ترین طراحی های ارائه شده در رقابت اخیر را ارائه می کنیم.

«افق نیویورک» – پارک مرکزی غرق شده در منهتن

ییتان سان و جیانشی وو، دو طراح آمریکایی، این پارک را در حفره ای با عمق یک هزار فوت در منهتن تصور کرده اند. این پارک که با تخته سنگ های عظیم و دریاچه ها تکمیل می شود فضای جدید را برای تفریح ساکنان نیویورک فراهم خواهد کرد. این طرح جایگاه نخست را در رقابت eVolo کسب کرد.

«کندو» – فرودگاهی برای پهپادها در منهتن

این آسمانخراش به دو منظور مورد استفاده قرار خواهد گرفت: به عنوان مسکنی برای ساکنان و مکانی برای پارک پهپادها که در اطراف نیویورک پرواز می کنند. هر پهپاد (متعلق به ساکنان) در مکان تعیین شده مستقر می شود و دیوارهای «کندو» شکل می گیرد. هدیل عاید محمد، ییفنگ ژائو، و چنگدا ژو، معماران آمریکایی، این طرح را ارائه کرده و جایگاه دوم رقابت را از آن خود کرده اند.

«آسمانخراش داده» – هاب داده در ایسلند

والریا مرکوری و مارکو مرلتی، طراحان ایتالیایی، این طرح را ارائه کرده و آن را به عنوان یک «مادربرد سه بعدی» توصیف کرده اند که اینترنت و 100 درصد انرژی تجدیدپذیر را برای ایسلند فراهم خواهد کرد. از آنجایی که این کشور دارای آب و هوایی سرد است محیط موجود آسمانخراش را از گرم شدن بیش از حد حفظ می کند. این طرح جایگاه سوم رقابت را کسب کرد.

«شانگهای عمودی» – راه حلی برای جمعیت شهری چین

بنابر اعلام سازمان ملل، انتظار می رود 66 درصد از جمعیت جهان تا سال 2050 در شهرها زندگی کنند. یوتا سانو و اریک ناکاجیما، طراحان استرالیایی، قصد دارند شانگهایی عمودی را شکل دهند تا پذیرای جمعیت رو به افزایش این شهر باشد. البته ما ایده ای درباره این که چگونه تعادل تمامی این خانه ها حفظ خواهد شد، نداریم.

«آگورا» – فضای کاری رایگان برای مبارزه با نابرابری در مادرید

آگورا فراهم کردن محیطی رایگان برای کار کردن مردم را هدف قرار داده تا هرچه بیشتر سطح برابری در جامعه افزایش یابد. الساندرو آرکانجلی و فیلیپو فیورانی، طراحان هلندی، این طرح را «منظره شهری عمودی» نامیده اند که تفکر متنوع را ترویج می کند.

«صنعت ابری» – آسمانخراشی برای بارش باران در کالیفرنیا

کالیفرنیا برای چند دهه با خشکسالی مواجه بوده است. این آسمانخراش که توسط مایکل میلیتلو و عمار شاه، طراحان آمریکایی، شکل گرفته می تواند با جمع آوری بخار آب از ابرها و انتقال آب به مردمی که در پایین ساکن هستند به حل این مشکل کمک کند.

«استالاگمیت هوایی» – یک فیلتر هوا برای شهرهای آلوده

یک مکنده قوی در بالای این برج قرار خواهد گرفت که توسط چانگسو پارک و سیژه چن، طراحان آمریکایی، طراحی شده است. این مکنده ذرات آلاینده را جمع آوری خواهد کرد و پس از آن توسط آسمانخراش فیلتر می شوند.

«آسمانخراش خنک کننده جهانی» – درمانی برای تغییرات آب و هوایی در قطب شمال

این ساختمان مجهز به فن توسط پائولو ونتورلا و کاسیمو اسکوتوچی، طراحان ایتالیایی، معرفی شده و به عنوان یک سیستم خنک کننده کره زمین عمل خواهد کرد.

«دره غول ها» – گلخانه ای درخشان برای صحرای آفریقا

این آسمانخراش استوانه ای در شمال تندوف، الجزایر، به رشد گیاهان و تولید آب برای بیابان اطراف کمک خواهد کرد. به گفته اریک رندال موریس و گالو کانیزارس، طراحان آمریکایی، این آسمانخراش طی 20 سال به طور قابل توجهی چشم انداز بیابانی و بی ثمر را تغییر خواهد داد.

«آسمانخراش بیومورف» – سازه ای پر نوسان در منهتن

به گفته جایونگ شیم، دیلانگ ما، و تای فنگ، طراحان آمریکایی، در حال حاضر آسمانخراش های بسیاری در منهتن قرار دارند اما بیشتر آنها شبیه هم به نظر می رسند. آسمانخراش مسکونی معرفی شده از سوی این طراحان پویایی شهری که در پایین قرار دارد را منعکس می کند.

«اقامتگاه عمودی هانوی» – برجی که احساس شادی در مردم ساکن هانوی ایجاد می کند

مین فوک نگوین و لین فونگ فن، طراحان ویتنامی، این طرح را ارائه کرده اند که شهری کامل را در قالب یک آسمانخراش جای خواهد داد. این آسمانخراش فضایی برای پرورش مواد غذایی تازه، انجام تحصیلات، انجام فعالیت های کاری و ترویج روابط پایدار را ارائه می کند.

«آسمانخراش حساس» – زمین بازی بزرگسالان در چونگ کینگ

به نظر الکساندر پینکوف و هنگ چانگ، طراحان چینی، سرعت زندگی ما در شهرها در آینده بیشتر خواهد شد. طرح ارائه شده از سوی آنها که شامل شش هرم می شود و فضای سبز زیادی را دارا است با هدف یادآوری کاهش سرعت شکل گرفته است.

«ترانس پیتال» – بیمارستانی غول آسا که با هر بیمار سازگار می شود

هنگامی که بیماران وارد این بیمارستان می شوند ساختمان مجهز به هوش مصنوعی آنها را مورد بررسی قرار داده و بیماری را تشخیص می دهد. سپس، یک تسمه نقاله خودکار آنها را به بخش مناسب هدایت می کند. داده های بیماران ذخیره خواهد شد تا پیش بینی بهتری از چگونگی درمان آنها صورت بگیرد. چن لیناگ، جیا تونگیو، سان بو، وانگ کوون، ژانگ کای و چوی مینهی طراحان چینی این بیمارستان هستند.