چرا پوست افراد مسن بیشتر می‌خارد؟
موبنا – کهنسالی می‌تواند احتمال خارش‌های پوستی را افزایش دهد. افراد سالخورده علاوه بر کاهش قدرت حافظه و از دست دادن توانایی عضلات، بیش از دیگران در معرض حساسیت‌های پوستی قرار می‌گیرند و با حساس شدن لایه بیرونی پوست کوچک‌ترین لمس هم می‌تواند خارش را در آنها ایجاد کند. دانشمندان به درستی نمی‌دانند چه عاملی باعث می‌شوند تا بین کهنسالی و خارش‌های پوستی رابطه مستقیم وجود داشته باشد. این عارضه با نام علمی «آلوکنسیس» شناخته می‌شود و روش خاصی برای درمان آن ارایه نشده است. به هر حال، هم اکنون گروهی از محققان در بررسی‌های جدید خود موفق به کشف یک مکانیسم مخالف شده‌اند که می‌تواند این اختلال را ایجاد کند: از دست دادن سلول‌های حساس به فشار در پوست بدن.
اگرچه یافته‌های این مطالعه هنوز به صورت قطعی در انسان‌ها تایید نشده است، با این وجود محققان بر اساس مطالعه جدید به این نتیجه رسیده‌اند که افزایش عملکرد سلول‌های حساس به فشار می‌تواند خارش‌های مزمن را در افراد جوان و پیر درمان کند.
خارش‌های مزمن با خارش‌های شیمیایی بدن متفاوت است. خارش‌های شیمیایی زمانی صورت می‌گیرد که سیستم ایمنی بدن به یک ماده خارجی مانند برگ بلوط، مواد سمی، بزاق حشرات یا نیش پشه واکنش نشان می‌دهد. در مقابل، خارش‌های مزمن یا مکانیکی معمولا به واسطه قرار گرفتن پوست در مقابل فشارهای بسیار کم از جمله برخورد فیبرهای میکروسکوپی ژاکت با پوست ایجاد می‌شود. دکتر «هانگژن هو» پژوهشگر علوم بیهوشی در دانشگاه واشنگتن که مدیریت این مطالعات را برعهده داشت معتقد است که خارش‌های مزمن می‌توانند دردناک شوند و زمانی که افراد پوست شکننده و خشک خود را بارها و بارها می‌خارانند، این اتفاق می‌تواند مشکلات بهداشتی از جمله عفونت‌های پوستی را هم به دنبال داشته باشد.
موش‌ها نیز مانند انسان‌ها با افزایش سن خارش‌های بیشتری را در پوست بدن خود احساس می‌کنند. دکتر هو و همکارانش برای کشف علت اتفاق مذکور یک لایه نازک نایلون به ضخامت مو را در اختیار گرفتند تا با اعمال میزان مشخصی از فشار روی گردن تراشیده شده از مو در موش‌های جوان و پیر احتمال بروز خارش در آنها را بررسی کنند. این بررسی‌ها نشان داد موش‌های جوان در مقابل لمس ملایم لایه نایلی عکس‌العمل قابل ملاحظه‌ای نشان نمی‌دهند و در مقابل همین آزمایش باعث می‌شود موش‌های مسن‌تر خشمگین شوند. گروه تحقیقاتی با انجام مطالعات خود روی نمونه‌های پوستی موش‌ها در دو گروه سنی مختلف به این نتیجه رسید که موش‌های مسن گروهی از سلول‌های حساس به فشار موسوم به «سلول مِرکل» را کمتر در پوست خود دارند و همین عامل باعث می‌شود خارش‌های پوستی را بیشتر تجربه کنند. محققان با انتشار نتایج حاصل از مطالعه خود در آخرین شماره از نشریه بین‌المللی «ساینس» اعلام کردند هر چه تعداد سلول‌های مرکل در موش‌ها کاهش یابد، احتمال بروز اختلالات خارشی ناشی از لمس اشیا بیرونی در آنها بیشتر می‌شود.
این گروه تحقیقاتی در مرحله بعد مطالعه خود را به گونه‌ای پیش بردند تا دریابند که چگونه موش‌های جوان به صورت ژنتیکی فقدان «سلول مرکل» را در پوست بدن خود جبران می‌کنند تا در مقابل فیبرهای نایلون عکس‌العمل کمتری نشان دهند. نمونه برداری از پوست این موش‌ها ثابت کرد «سلول مرکل» مهم‌ترین عامل در بدن آنها محسوب می‌شود که جلوی خارش‌های پوستی را می‌گیرد. محققان همچنین با افزایش تعداد «سلول مرکل» در پوست بدن موش‌ها متوجه شدند میزان خارش در آنها کاهش یافته است. نتایج نهای این بررسی ثابت کرد افزایش «سلول مرکل» در پوست می‌تواند به درمان اختلالات خارشی در افراد کمک کند.