موجودات بیگانه فضایی چه ساختاری را در بدن خود شامل می‌شوند؟
موبنا – زمانی که ستاره‌شناسان نشانه‌هایی را در مورد زندگی بیگانگان فضایی جست‌وجو می‌کنند، تمایل دارند تحقیقات خود را روی سیاره‌هایی پیش ببرند که شباهت بیشتری به کره زمین دارند. این سیاره‌ها به عنوان گزینه احتمالی برای زندگی آتی انسان هم مورد تحلیل قرار می‌گیرند و البته همین که یک کره دیگر احتمال حیات داشته باشد، احتمال وجود بیگانگان فضایی را هم با خود حمل می‌کند. سازمان فضایی ناسا هم اکنون یک مطالعه گسترده را آغاز کرده است تا از این طریق سیستم ژنتیکی موجودات فضایی ناشناخته و بیگانه را به صورت مصنوعی شبیه‌سازی کند و این مرکز هم اکنون موفق به ساخت یک سیستم ژنتیکی مصنوعی شده است که می‌تواند جایگزین DNA شود و به گفته ناسا، مواد تشکیل دهنده این سیستم جدید دو برابر مواد تشکیل دهنده DNA در بدن انسان است تا مشخص شود که اگر موجودات بیگانه فضایی از ما قوی‌تر بودند، چه مشخصاتی را می‌توانند داشته باشند.
باید توجه داشته باشید حیات تمام موجودات زنده روی کره زمین بر اساس ساختار DNA شکل می‌گیرد و این ساختار مارپیچی از چهار بخش مجزا با نام‌های آدِنین، تیمین، سیتوزین و گوانین تشکیل شده است که به صورت خلاصه با حروف انگلیسی A، T، C و G شناخته می‌شوند. تمام اطلاعات مربوط به یک ارگانیسم، از باکتری‌ها گرفته تا نهنگ‌های آبی، در توالی جفت‌های تکراری این چهار پایگاه اصلی رمزگذاری می‌شوند.
با این وجود چون ساختار DNA برای همه موجودات زنده روی زمین به یک شکل است، این مسئله به آن معنی نخواهد بود که تنها راه حفظ حیات وجود این ساختار مارپیچی است. در مجموع دانشمندان می‌گویند هر نوع زندگی که در گذشته، حال و آینده این سیاره شکل گرفته است، در صورت بررسی سابقه و عقبه علمی می‌تواند یک ردپای واحد را برجا بگذارد. ولی در دنیاهای دیگر زندگی می‌تواند ساختار کاملا متفاوت داشته باشد و بنابراین قرار نیست موجودات فضایی بیگانه و ناشناخته هم در بدن خود DNA داشته باشند.
محققان «بنیاد تکامل کاربردی ملکولی»، دانشمندان دانشگاه تگزاس، محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا و دانشمندان مرکز «دی‌ان‌اِی سافتور» زیر نظر سازمان فضایی ناسا مطالعه گسترده‌ای را پیش می‌برند تا مدل‌های جایگزین و قابل قبول برای ساختار DNA را مشخص کنند و از این طریق دریابند که موجودات فضایی ناشناخته چه ساختارهای دیگری را برای حفظ حیات خود می‌توانند در اختیار داشته باشند.
این گروه تحقیقاتی برای پیشبرد مطالعات خود یک سیستم ملکولی جدید ارایه کرد که عملکرد و ساختار مشابه DNA را شامل می‌شود و برای ذخیره و انتقال اطلاعات به میزان کافی پایدار است. سیستم جدید به همراه چهار خانواده نوکلئید شناخته شده که بالاتر نام آنها ذکر شد، ملکول مصنوعی جدید DNA حاوی چهار برند جدید را در خود جا داده است. این ساختار جدید «هاچیموجی DNA» نامگذاری شده است که کلمه ژاپنی «هاچیموجی» به معنی «هشت حرف» است.
در حالی که تقریبا بعید به نظر می‌رسید که بیگانگان فضایی از سیستم کاملا مشابه این ساختار ملکولی جدید تشکیل شده باشند، ولی این تحقیق نشان داد که DNA تنها ساختار ممکن برای زندگی نیست و دیگر ساختارها نیز می‌توانند در این زمینه به حفظ حیات موجود زنده کمک کنند. اتفاق مذکور از نظر عملی به این معنی خواهد بود که ستاره‌شناسان برای جست‌وجوی زندگی فرازمینی روی جهان‌های مشابه زمین، می‌توانند ساختارهای دیگر را هم برای شناسایی حیات بررسی کنند.
«استیون بِنر» مدیر این گروه تحقیقاتی گفت: «با تحلیل دقیق و موشکافانه در مورد نقش اصلی هر یک از حالت‌های ملکولی، اندازه آنها و ساختار آنها در سیستم “هاچیموجی DNA” به این نتیجه رسیدیم که درک ما به انواع ملکول‌هایی محدود می‌شود که ممکن است اطلاعات را در زندگی بیرونی در جهان‌های بیگانه ذخیره کنند».
هاچیموجی نخستین اقدام دانشمندان در این زمینه محسوب نمی‌شود و پیش از این هم ساختارهای مصنوعی DNA ساخته شده است. در سال 2010 میلادی یک گروه تحقیقاتی موفق به ساخت باکتری مصنوعی شد که روی یک ژنوم قرار گرفته بود و این سیستم که توسط رایانه طراحی شده بود، می‌توانست خودش را تکرار کند. در سال 2017 میلادی نیز گروه دیگری از محققان دو پایگاه دیگر به ژنوم «ای.کولای» اضافه کردند تا یک ارگانیسم نیمه مصنوعی تولید کنند و چند ماه بعد این ارگانیسم یک پروتئین کاملا ناشناخته تولید کرد.
هم اکنون قرار شده است گروه تحقیقاتی به عنوان یک کمک بالقوه در مطالعات شناسایی موجودات فضایی بیگانه حضور داشته باشد و این گونه آزمایش‌های زیست شناسی را در کنار تحقیقات فضایی مدیریت کند.
