راهنمای نوروزی سفر به شیراز
موبنا – سفر کردن به شیراز به تنهایی می‌تواند بهترین شروع برای سال ۹۸ ما باشد. همین که سال نویمان را با بوی بهار نارنج شهر تحویل کنیم و بر روی سنگ‌فرشی که ما را به سمت حافظیه و باغ ارم می‌رساند قدم بزنیم برای زیباتر شدن یک سال شمسی کافی نیست؟
چطور برویم؟
بهترین و راحت‌ترین راه سفر به شیراز مسیر هوایی‌ست. قیمت بلیط تهران به این شهر در روز آخر اسفند از ۴۷۰ تومان شروع می‌شود، اما هرچه دیرتر بلیط‌مان را بخریم، قیمت‌های ارزان را از دست می‌دهیم. فرودگاه شهید دستغیب شیراز هم در جنوب شهر فاصله اندکی تا مرکز شهر دارد.
همین مسیر را می‌شود با قطار هم طی کرد که حدود ۱۲ ساعت زمان می‌برد و بلیط آن برای یک کوپه چهار نفره ۸۶ تا ۱۲۰ هزار تومان است. ایستگاه قطار آن در نزدیکی پلیس‌راه اردکان-شیراز استو در نزدیکی‌اش ایستگاه اتوبوس و تاکسی وجود دارد.
اتوبوس‌های تهران به شیراز هم از پایانه جنوب یا پایانه غرب تهران حرکت می‌کنند و قیمت بلیطشان از ۸۰ هزار تومان شروع می‌شود. فاصله بین شیراز تا تهران با ماشین ۱۰ ساعت بدون توقف است، برای همین بیشتر مسافران زمینی این شهر را ساکنان شهرهای مرکزی و جنوب کشور تشکیل می‌دهند.
کجا را ببینیم؟
حافظیه: بدون نیاز به فکر کردن باید گفت حافظیه در میدان آزادی شیراز مهم‌ترین دیدنی شهر است. موقع تحویل سال، این مقبره اولین جایی‌ست که مسافران تلاش می‌کنند به دیدنش بروند. اطراف آن محوطه زیبا و معماری زیباتری دارد که نباید دیدنش را از دست داد.
سعدیه: در مقبره سعدی، حوض‌های بزرگ و درختان کهنسالی وجود دارد. عاشقان سعدی هر سال به این باغ در میدان بوستان شیراز می‌آیند و سال نوی خود را اینطور شروع می‌کنند.
باغ ارم: عمارتی زیبا، وسط باغی زیباتر، سومین مکانی‌ست که در شیراز به همه توصیه می‌شود. این باغ که ثبت جهانی هم شده در خیابانی به همین اسم، درخت‌های بسیار تنومند و متنوعی دارد و عیدها حسابی شلوغ و پرترافیک می‌شود.
باغ دلگشا: باغ دلگشا بین گردشگران خارجی به پرشین گاردن معروف است. شهرت این باغ به خاطر دیوارهای نقاشی و آینه‌کاری شده‌اش است. قدمت این بنا در نزدیکی سعدیه به دوره ساسانیان می‌رسد.
باغ قوام: در انتهای خیابان لطفعلی خان به عمارت باشکوه دیگری می‌رسیم که رد معماری قاجاری و زندی را در آن می‌شود پیدا کرد. به این باغ به خاطر درخت‌های نارنج زیادش نارنجستان هم می‌گویند. پشت نارنجستان قوام، خانه زینت‌الملوک هم دیدنی‌ست.
باغ عفیف‌آباد: اگرچه اینجا امروز به یک موزه تبدیل شده، ولی روزگاری کاخ سلطنت یک حاکم شیرازی بوده است. دراین باغ موزه در خیابان عفیف‌آباد از وسایل نظامی قدیمی هم نگهداری می‌شود. همچنین وجود قهوه‌خانه سنتی با نقش‌ونگار‌هایی از داستان‌های شاهنامه، یکی از جذابیت‌های دیگر اینجاست.
دروازه قرآن: زمانی که هنوز شیراز به شکل امروزی درنیامده بود، دیوار و قرآنی روی آن در ورودی شهر ساخته شده بود تا مسافران از زیر آن رد شوند. امروز قرآن آن در موزه نگهداری می‌شود، اما دروازه قرآن هر شب با نورپردازی زیبا چشم‌ها را به خودش خیره می‌کند.
مسجد نصیرالملک: دیدن این مسجد فقط یک توصیه نیست؛ برای فهمیدن راز زیبایی شیراز راهی به جز دیدن این مسجد صورتی وجود ندارد. اگر زمان تابیدن خورشید به آن برسیم همه مسجد به خاطر نمای زیبای شیشه‌ها به طور اعجاب‌آوری به رنگ صورتی و قرمز درمی‌آید.
عمارت شاپوری: در خیابان انوری شیراز و روبروی خیابان اهلی می‌رسیم به باغ شاپوری شیراز. عمارت شاپوری که رستورانی هم دارد، چندان بزرگ نیست، ولی دنج و خلوتر از جاهای دیگر شیراز است.
بازار وکیل: نمی‌شود شیراز رفت و دیدن بازار وکیل را در برنامه جا نداد. اینجا در میدان شهدا علاوه بر خرید سوغات، به خاطر شکل دالان‌ها و چهارسوق‌هایش بین گردشگران مشهور شده است. قسمت چهارسوق بازار وکیل به خصوص دیدنی‌ست و عتیقه‌فروشی‌های زیادی هم دارد.
مسجد وکیل: در شیراز مسجدهای زیادی با معماری‌های زیبا ساخته شده که یکی از آنها در چند قدمی بازار وکیل است. نقاشی‌های آجر به آجر این مسجد، راه رفتن در آن را شبیه به قدم زدن در کارت پستال‌های مینیاتوری کرده است.
ارگ کریمخانی: اگر به تاریخ و دیدن شکوه بناهای دوره کریمخان زند علاقه داریم، باید چند دقیقه‌ای را صرف قدم زدن در اطراف ارگ کریمخانی، نزدیک به میدان شهدا کنیم.
تخت جمشید: نیاز به فکر کردن ندارد که یکی از برنامه‌های اصلی ما موقع سفر به شیراز باید دیدن تخت جمشید و ستون‌های رو به آسمان آن باشد. این مجموعه پر ابهت در ۱۰کیلومتری شمال شهر مرودشت و در ۵۷کیلومتری شیراز قرار دارد.
پاسارگاد: صدها سال پیش، ۱۳۰ کیلومتر بعد از شیراز به سمت اصفهان، یکی از مهم‌ترین بناهای تاریخ ایران ساخته شده است. مقبره کوروش به عنوان یادگاری از دوران هخامنشیان موقع تحویل سال خیلی شلوغ است و در روزهای بعد از آن کمی خلوت‌تر می‌شود.
اطراف شیراز کجا را ببینیم؟
به عقیده خیلی‌ها نباید بدون دیدن قلات شیراز آن را ترک کرد. روستای قلات در ۳۶ کیلومتری شیراز در جاده شیراز- سپیدان قرار گرفته و ۲۵۰۰ سال قدمت دارد. اینجا پر از باغ‌های سرسبز و کوچه پس کوچه‌های پرپیچ و خمی است که می‌شود ساعت‌ها در آن پیاده‌روی کرد. کوچههایی که جوی آب هم از وسط آن می‌گذرد. رستوران خانه مادربزرگ در این منطقه انتخاب خوبی برای خوردن غذاست.
کجا پیاده‌روی کنیم؟
خیابان ارم و خیابان لطفعلی خان زند، جای خوبی برای پیاده‌روی به خصوص در شب هستند.
چی بخریم؟
عرقیجات، معروف‌ترین سوغات شیراز است. بازار وکیل، بهترین عرقیجات شهر را می‌فروشد، اما به غیر از آن خاتم‌کاری، معرق، نقره‌کاری، ظروف مس هم در این محله به عنوان سوغات شهر فروخته می‌شود. علاوه بر آن پشت ارگ کریمخان هم بهارنارنج و عرق نعنای خوبی می‌فروشند.
در بازار وکیل همچنین می‌توان مسقطی و کلوچه‌های شیرازی خوشمزه‌ای خرید. آبلیموی شیراز هم مثل عرقیجاتش شهرت دارد که بهترین آن به نام آبلیموی ژاله و نزدیک به باغ ارم فروخته می‌شود.
شیرازی‌ها سوغاتی دارند به اسم کاک یا یوخه که خیلی خوشمزه است و بهترینش را می‌توان از یوخه‌پزی شکوفه در خیابان داریوش در میدان شهدا خرید.
اگر در مسافرت به دنبال خرید اجناس برند باشیم باید سری هم به مجتمع هامون در بلوار ستارخان و قبل از عفیف‌آباد بزنیم. مجتمع زیتون فارس هم در چهارراه ۱۲ خرداد، پاساژ بزرگی‌ست که هم مغازه‌های زیادی دارد و هم جای خوبی برای بازی بچه‌هاست.
چی بخوریم؟
برای بعضی‌ها سفر با غذا خوردن معنی پیدا می‌کند. از این نظر شیراز بهشت خوراکی‌های خوشمزه و رستوران‌های باکیفیت است.
رستوران هفت‌خوان: این رستوران آنقدر معروف است که آوازه‌اش به شهرهای دیگر هم رسیده. هفت‌خوان تشکیل شده از هفت طبقه با هفت سبک غذایی مختلف. بعضی از غذاهای شیرازی مثل دمپخت را فقط می‌توان در این رستوران خورد. همچنین بره کباب و هورماهی اینجا هم شهرت زیادی دارد.
خانه پرهامی: این رستوران مقابل مسجد نصیرالملوک به خاطر سینی غذاهای خانگی و همچنین حیاط زیبا و حوض فیروزه‌ای‌اش معروف شده و کلم پلویش معروف است.
رستوران کهن: این رستوران که غذاهای شمالی هم دارد در خیابان خاک‌شناسی، خیابان چنچنه، به آلبالو، شیرازی پلو و کلم پلویش معروف است.
رستوران برنتین: رستوران برنتین در خیابان ستارخان را به پلوتند، میگوپلو، زرشک پلو و ته چینش که طعم غذاهای خانگی را می‌دهد، می‌شناسند.
پیتزا ناپل: اگرنمی‌خواهید ریسک فست‌فودهای تازه از راه‌رسیده را بکنید برای خوردن یک پیتزا یا استیک باید راهتان را به سمت پیتزا ناپل در خیابان نارون کج کنید. بیشتر طرفداران این نوع‌غذاها از پیتزا استیک، پپرونی و سالاد سزار آن تعریف می‌کنند.
پیتزا بازار: پیتزا بازار در خیابان هدایت شاید شبیه پیتزاهای نازک امروزی نباشد، اما بیشتر به خاطر قدمتش بین شیرازی‌ها شهرت دارد.
در کنار همه این‌ها نباید خوردن فالوده شیرازی را فراموش کنیم. بهترین فالوده شیرازی را باید پشت ارگ کریمخانی خورد. معروف‌ترین آنها در این محله فالوده کریمخان، بستنی و فالوده فروشی شکرریز، جمشیدیه، زند، کندو و شهرآرا هستند. همچنین فالوده کافه ارگ در خیابن ناصرخسرو هم بین مردم معروف است.
کافه کجا برویم؟
شیراز کافه‌های زیبایی دارد. آنقدر زیبا که فارغ از طعم شربت و قهوه‌اش می‌تواند دلیل مستقلی برای کافه رفتن باشد.
کافه فردوسی یکی از همین کافه‌ها در خیابانی به همین نام است که غیر از قهوه، چای و کیک، نوشیدنی‌های سنتی شهر را هم در منوی‌اش دارد.
کافه ژولپ، کمی دورتر از فردوسی به خاطر نمای زیبایش مقابل حمام وکیل در خیابان طالقانی محبوب مسافران است.
کافه هدایت هم در خیابان هدایت بین جوان‌های شیرازی از شهرت زیادی برخوردار است که یک محیط کوچک اما فضای صمیمی دارد.
کافه ژولب در خیابان طالقانی و نزدیک بازار وکیل که هم برای خوردن چای مناسب است و هم نوشیدنی‌های شیراز.
کافه عتیق که در خیابان لطفعلی خان، خیابان رودکی، کوچه دوم هم که داخل یک خانه قدیمی است، جای خوب و متفاوتی برای خوردن صبحانه و همینطور رفع خستگی است.
منبع: اسنپ تریپ
