مجله آنلاین موبنا – فناوری مورد نیاز برای تولید این ربات در دانشگاه پنسیلوانیا ابداع شده است و برای این کار از روش‌هایی پیشرفته در عرصه فناوری نانو بهره گرفته شده است.
ربات‌هایی که بدین شیوه تولید شده اند ۷۰ میکرون طول داشته و تولید آنها در عرض چند هفته ممکن است. برای تولید ربات‌های یادشده از نوعی ویفر سیلیکونی فشرده ۱۰۲ میلیمتری استفاده می‌شود.
در بدنه این ربات‌ها علاوه بر پوشش سیلیکونی از نوعی شیشه بسیار نازک نیز استفاده می‌شود که برای تسهیل انتقال پیام‌های الکترونیکی به کار می‌رود. همچون دو تا چهار سلول خورشیدی بسیار کوچک نیز بر روی این بدنه مورد استفاده قرار گرفته اند.
پاهای این ربات تنها ۱۰۰ اتم ضخامت دارند و دارای یک لایه پلاتین و یک لایه تیتانیوم بوده و گرافن نیز در انتهای هر چهار پای این ربات به کار گرفته شده است. تحریک این ربات برای آغاز حرکت با تاباندن اشعه لیزر بر روی سلول‌های خورشیدی آن صورت می‌گیرد که باعث به جریان درآمدن الکتریسیته در بین پاهای عقب و جلو و حرکت آن می‌شود.
ربات‌های یادشده آن قدر کوچک هستند که تزریق آنها به درون بدن با استفاده از سوزن‌های زیرپوستی ممکن است. البته ربات‌های یادشده تنها می‌توانند در لایه‌ای خاص از بافت بدن در زیر ناخن جابجا شوند. محققان در تلاش هستند امکاناتی همچون حسگر، ساعت، سیستم‌های کنترلی و غیره را به این ربات‌ها بیفزایند.
منبع: مهر
