عبور شهاب سنگ از بالای اقیانوس اطلس
بشر شاید به خود ببالد که از توانایی مهار کردن بمباران زمین توسط زبالههای فضایی برخوردار است، اما حقیقت این است که سیاره زمین هرروز در معرض برخورد ۹۰ تن اجرام کیهانی قرار میگیرد اما در بیشتر مواقع حتی بزرگترین آنها را نیز نمیتوان دید.
بزرگترين گلوله آتشيني كه از سال 2013 تاكنون و پس از انفجار چليابينسك از آسمان زمين عبور كرده، اوايل ماه فوريه از بالاي اقيانوس اطلس عبور كردهاست و به دليل اينكه تا ساحل هزار كيلومتر فاصله داشته، كسي موفق به ديدن آن نشدهاست.
اگرچه كسي از برخورد اين جرم كيهاني درخشان كه به گفته اخترشناسان در ارتفاع 30 كيلومتري از سطح اقيانوس با انرژي برابر 12 هزار تن تيانتي منفجر شده، آسيبي نديدهاست، اما اين موضوع كه ناسا به تازگي و آنهم براساس جزئياتي كه توسط ارتش آمريكا منتشر شده،از عبور اين جرم عظيم آگاه شدهاست،كمي نگرانكننده به نظر ميآيد.
به گفته فيل پلين اخترشناس، زماني كه اين اجرام به محدوده 20 تا 50 متري از زمين ميرسند، انفجار ناشي از برخوري با چنين عظمتي ميتواند با انفجار بمب اتمي برابري كند،خوشبختانه چنين رويدادهايي بسيار به ندرت و كمتر از يك بار در هر قرن رخ ميدهند، اما به هرحال دانستن اينكه چنين برخوردهايي درحال وقوع هستند ضروري است. پليت ميگويد دشوار است كه بدانيم در حين نزديكشدن يكي از اين اجرام كيهاني به زمين چه واكنشي نشان خواهيم داد،اما به هرحال دانستن آن بهتر از ندانستن است.
عظمت شهابسنگ چليابينسك در برابر اين گوي آتشين كه به تازگي در اقيانوس سقوط كردهاست، بسيار ناچيز است. شهابسنگ چليابينسك در فوريه سال 2013 برفراز روسيه منفجر شد و نيرويي برابر 45 هزار تن تيانتي از خود آزاد كرد و منجر به خرد شدن تمامي شيشههاي منطقه و آسيبديدگي 1000 نفر شد.
با اينوجود حتي اگر شهابسنگ جديد با زمين برخورد ميكرد نيز نميتوانست آسيب جدي وارد آورد،و اين زيبايي اتمسفر زمين است. اين شهابسنگ احتمالا تكه سنگي به بزرگي يك اتاق نشيمن بودهاست كه با سرعتي برابر 100 كيلومتر بر ثانيه به سمت زمين پرتاب شدهاست. اما در بيشتر موارد اتمسفر زمين چنين اجرامي را به ذراتي كوچك تبديل ميكند كه پيش از برخورد با زمين يا ميسوزند يا منفجر ميشوند.
با اينهمه اين به آن معني نيست كه چنين رويدادهايي هميشه بدون ضرر و بيخطر هستند. پروژه اجرام نزديكبهزمين ناسا تنها زماني از وقوع ماجراي 6 فوريه آگاه شد كه ارتش آمريكا جزئياتي دقيق از وقوع آن را در اختيارش قرار داد، و اين ناآگاهي از نظر اخترشناسان نگرانكنندهاست.
176/