جذب سرمايه گذاري خارجي ، بايد ها و نبايدها
اين مقام مسئول نيز مانند بسياري از مديران وزارت ارتباطات که ظرف يک سال گذشته جذب سرمايه گذاران خارجي در بخش مخابرات کشور را در دستور کار خود قرار داده اند ،از خصوصي‌سازي شركت مخابرات ايران، برگزاري مزايده اپراتور سوم و توسعة خدمات WiMAX به عنوان نمونه هايي از فرصت‌هاي سرمايه‌گذاري در مخابرات کشورمان ياد کرده است که بي ترديد مي تواند نمايي زيبا و ترغيب کننده از بازار مخابرات ايران ارائه دهد. .
بويژه که لطف الله صبوحي گفته است تقاضاي بالا براي دسترسي به فناوري‌هاي مخابراتي در ايران، ضريب نفوذ پايين تلفن همراه و كمبود دسترسي به ارتباطات باندوسيع در كشور از عواملي است كه موجب مي‌شود همچنان بازار مخابرات ايران براي سرمايه‌گذاري جذاب باشد.
بديهي است که بکر نشان دادن يک عرصه تجاري براي آنهايي که قصد سرمايه گذاري دارند مي تواند مويد وجود يک چشم انداز ايده آل باشد و نقش فوق العاده اي در کشاندن آنها به پاي ميز مذاکره خواهد داشت.
اما بايد اين نکته را نيز مد نظر داشته باشيم که براساس مصوبه مجلس شوراي اسلامي ، مشاركت شركت‌هاي خارجي در پروژه‌هاي ايراني از قبيل اپراتور سوم و امثال آن محدود به دريافت سهمي 49درصدي از سهام اين پروژه‌ها است و اين درحالي است که سال گذشته و در جريان يک مصاحبه خبري يکي از مقامات وزارت ارتباطات اعلام کرده بود مصوبه مذکور صرفا مختص پروژه اپراتور دوم بوده است.
واقعيت اين است که ، ماجراي اپراتور دوم و مصوبه جنجالي مجلس هفتم که در نهايت به خروج ترکسل از ايران شد، چهره سرمايه گذاري خارجي در کشورمان را کمي مخدوش کرده است و وجود اظهار نظرهاي متضاد در اين باره مي تواند به گسترش ترديد سرمايه گذاران خارجي براي حضور در ايران دامن بزند.
از سويي ديگر ، به رغم آن که مخابرات ايران در واپسين روزهاي سال گذشته سهام خود را وارد بورس کرد، هنوزهم ماجراي ثبت نام هاي نا محدود سيم کارت تلفن همراه اپراتور اول خارج از قانون برنامه توسعه ادامه دارد و سازمان رگولاتوري نيز همچنان به دليل محدوديت هاي خاص خود قادر به تنظيم عادلانه بازار و گسترش رقابت واقعي در آن نيست .
اين موارد ، نکات کم اهميتي نيستند که از نگاه تيزبينانه سرمايه گذاران خارجي پنهان بمانند و به طور قطع مي توانند آثار ناخوشايندي بر فرايند تلاش مديران دلسوزي داشته باشند که تمام هم خود را صرف جذب سرمايه هاي خارجي بر بازار مخابرات ايران کرده اند.
از اين رو ضروري است تا پيش از بازاريابي براي فروش سهام شرکت هاي مخابراتي ايران به خارجي ها و کشاندن سرمايه هاي آنها به بازار کشور، دستکم زمينه هاي اين رويداد مهم را فراهم کنيم تا تجربه ترکسل و فعالان بخش خصوصي کشورمان براي سرمايه گذاري در اين بازار مجددا تکرار نشود.
واقعيت اين است که سرمايه در پي جايي امن است و اگر يک عرصه تجاري با وجود تمام قابليت هايي که براي رشد و توسعه دارد، قادر به القاي احساس امنيت به سرمايه گذاران نباشد، هيچ جذابيتي براي سرمايه هاي خارجي و داخلي نخواهد داشت .
15/13
