خصوصي سازي مخابرات و راهکار هاي پيش رو
به گزارش خبرنگار موبنا ، به اعتقاد بسياري از کارشناسان اقتصادي ، امروزه سهام شرکت مخابرات ايران، تبديل به سود آورترين سهام ارايه شده در بورس کشور شده و به تعريف ديگر خريد هر سهم اين شرکت همانند خريد يک گرم طلا است که ارزش پول سهامدار را چندين برابر مي کند .
اما سمت و سو و روند خصوصي سازي و ارايه سهام دومين شرکت بزرگ کشور نيازمند رعايت برخي نکات است ، که اجمالا و به شکل گذرا به آنها اشاره مي شود:
پس ازگذشت يک ماه از عرضه اوليه سهام شرکت مخابرات ايران در بورس، استقبال مردم از خريد سهام اين شرکت بسيار چشمگير بود ، به گونه اي که فعالان بورس اذعان کردند عرضه پنج درصدي کافي نيست وهرچه سريع تر بايد بيش از نيمي از سهام اين شرکت عرضه شود .
اين در حالي است که بنظر مي رسد درشرايط کنوني خريد سهام توسط خريداران داخلي به مرز اشباع رسيده و زمزمه هاي فروش سهام به خريداران برون مرزي اين نکته را گوشزد مي کند که بايستي در زمينه فروش سهام مخابرات حساسيت بيشتري اعمال شود تا سهام اين شرکت به شکل عادلانه در ميان مردم توزيع شود و به فروش برسد .
خصوصي سازي مخابرات داراي مزاياي گوناگوني است که از آن جمله مي توان به نبود سقف سرمايه گذاري اشاره کرد، به نحوي که امکان ورود هر فردي با هر ميزان سرمايه به اين بازار آماده و فراهم است.
توضيح بيشتر اينکه در بورس اوراق بهادار، هر کسي که علاقه مند باشد ، به راحتي مي تواند با مبلغ دو ميليون ريال بخشي از سهام يک شرکت بزرگ و معتبر مانند شرکت مخابرات ايران را خريداري کند.
قابليت بالاي تبديل به پول نقد که موجب شده در شرايط عادي ورود و خروج خريداران به اين بازار در کمتر از چند روز فراهم شود، از ديگر امتيازات و مزاياي اين سرمايه گذاري است ، که بدون ترديد با توسعه الکترونيکي بازار که مقددمات آن در حال اجرا است، اين مدت به چند ساعت کاهش مي يابد.
از سوي ديگر آخرين شنيده ها حاکيست که تبديل ودايع مشترکان مخابرات به سهام به کلي منتفي اعلام شده تا آنجا که در آخرين اظهارات وزير ارتباطات در زمينه فعاليت مخابرات در بورس، سخناني در اين زمينه از سوي وزير ابراز نشد که مي تواند به منزله نوعي مهر تاييد تلقي شود .
به هر روي ، آنچه مسلم است آنکه ودايع مردم که بمنظور توسعه شبکه مخابراتي کشور سرمايه گذاري شده و براي کشور درآمدزا بوده، تاکنون به عنوان امانت نزد مخابرات مانده ، اما درست آن است که پس از خصوصي سازي تکليف آن مشخص مي شد و طبعا افراد ذيسهم نيز از منافع و امتيازات خصوصي سازي مخابرات منتفع مي شدند .
در نهايت اينکه درخواست اکثر افراد مرتبط با اين سهام بطور کلي حول اين محور مشترک مي چرخد که مديران اجرايي وزارت ارتباطات بايد در اين زمينه اقداماتي انجام دهند ، تا بيشتر از آنچه که واقع شده ، نخستين اقدام دولت در زمينه خصوصي کردن دومين شرکت بزرگ کشورتضعيف و مخدوش نگردد .
B/- ح الف