گوشي ايراني چي شد ؟

ضمن اينكه قرار شد براي به روز بودن گوشيهاي كذايي با برندهاي معروف و معتبر جهاني همكاري نزديكي انجام پذيرد تا تكنولوژي اين پديده استثنايي قرن نيز به مرور زمان به ايران منتقل و مستقر گردد.
   اما اين مقوله نيز مانند بسياري موضوعات مشابه در هزارتوي “چه كنم ها”،‌ ” اما و اگرها” و “چه شودها”‌ راه به جايي نبرد و ماحصل كار آنچنان نازل و ناچيز است كه اصولا ارزش گزارش عملكرد را ندارد ! (در خوشبينانه ترين برآورد حدود 170 هزار گوشي داخلي توليد شده است.)
   در اين ميان آن دسته از دست اندركاران اين قضيه كه بايد پاسخگو باشند دفع الوقت مي كنند و به سكوت مي گذرانند و اگر هم قرار به صحبتي باشد، هيچ نتيجه مشخص و روشني بدست نمي آيد.
    توليد كنندگان هم به سبك و سياق بسيار زشتي كه اين روزها بدجوري جا افتاده، گناه همه اهمال كاري، ضعف و سستي و ندانم كاريهاي خود را به گردن زمين و زمان مي اندازند و از ماجراي تحريم تا سيل استان خراسان ! گرفته به هر چيزي متشبث مي شوند تا خود را از هرگونه قصوري مبري جلوه دهند.
   وضعيت برندهاي معروف دنيا كه قرار بود همكاري كنند اما داستان متفاوتي است و دستكم تكليف مخاطبان آنها روشن است. آنها كه اصولا در چارچوب اهداف مالي تعريف شده خود حركت مي كنند و سودمحوري شاخص ترين شاكله اهدافشان بشمار مي رود، به سادگي اما روشن و شفاف استدلال مي كنند كه توليد گوشي تلفن همراه در ايران توجيه اقتصادي ندارد.
   يك عضو سابق كنسرسيوم توليد گوشي همراه در اين زمينه معتقد است كه توليد كنندگان گوشي تلفن همراه و مسوولان ذيربط همچنان تلاش مي كنند تا جريان توليد را زنده نگهدارند و اگر وزارت صنايع در اين زمينه حمايتهاي لازم را انجام دهد، مي توان به وعده هاي گذشته عمل كرد.
   وي كاهش تعرفه ها از 60 به 25 درصد را به سود توليدكنندگان داخلي دانست و يادآور شد كه آنها در زمان اعمال تعرفه 60 درصدي به هر شكل ممكن توليد خود را ادامه دادند لذا طبيعي است كه در وضعيت فعلي توليدات خود را رونق هم بدهند.
   رييس انجمن توليد كنندگان تلفن همراه در اين زمينه به خبرنگار موبنا گفته است،‌ توليد گوشي تلفن همراه همچنان ادامه مي يابد و در شرايطي كه تعرفه 25 درصدي تلفن همراه نهايي شده است ، هيچ دليلي براي توليد نشدن گوشي تلفن همراه وجود  ندارد.
   وي در عين حال مي گويد، اينكه انتظار داشته باشيم تا چند روز ديگر ويترين فروشگاهها مملو از گوشيهاي داخلي باشد، بي مورد است ولي تا چند ماه ديگر (سه ماه ديگر) شاهد حضور محسوس گوشيهاي داخلي در بازار خواهيم بود.
   اما عده اي از كارشناسان نظري كاملا متفاوت با آنچيزي دارند كه ذكر آن رفت ، يعني آنان مخالف توليد گوشي در داخل هستند. اين طيف اعتقاد دارند در شرايطي كه برندهاي معروف دنيا با بهترين و شكيل ترين طراحي و قيمتهاي مناسب به مشتريان عرضه مي شود، چه اصراري به توليد گوشي داخلي وجود دارد ؟ آنهم در شرايطي كه در صورت توليد انبوه اين گوشيها هم آنها شانسي براي موفقيت در بازار ندارند و نيامده محكوم به شكست و رفتن مي شوند.
   در اينكه اولويت با توليد داخلي است ،‌ كسي شکي  ندارد و در اينكه توليدكنندگان داخلي عرصه سختي براي رقابت پيش رو دارند نيز ترديدي نيست اما حركت در بستر دانش و توسعه يك نياز ملي و اجتناب ناپذير است.
   بنابراين حال كه ناگزير بايستي براي جا نماندن از قافله تمدن و حرکت پويا و  رو به رشدي که ملت ما واقعا استحقاق آن را  دارند ، همگام با كاروان پيشرفت حركت كرد  اين کمترين کار ممکن است که هر مسوول و دست اندرکاري در هر رده که باشد، وظيفه دارد ، انجام دهد. چرا که اگر ما  به وظايف و مسووليتهاي خود  بدون توجه به موانع تحميلي و بهانه هاي بي مورد عمل کنيم حتي در صورت نرسيدن به نتيجه مطلوب هم شماتت و سرزنش نمي شويم که چرا اصلا حرکتي نکرده ايم.
  مقوله توليد گوشيهاي داخلي نيز مانند هر فناوري مدرني که بويژه پس از انقلاب اسلامي به کشور وارد شد و متعاقب آن بومي گشت،  يک نياز است چرا که اساسا دستيابي به همه فناوريهاي علمي روز دنيا يک دکترين و استراتژي تاييد شده و مورد تاکيد نظام جمهوري اسلامي ايران است بنابراين حال که پيشرفته ترين فناوريهاي نظامي و تکنولوژيهاي نوين غيرنظامي در سرزمين پهناورمان نهادينه گشته است بايد يک بار و براي هميشه اين داستان تکراري توليد گوشي تلفن همراه را به انجام رساند.
   در اين باره باز هم حرف خواهيم داشت.
16/15