هیس، نظامیان زن فریاد نمی زنند!
بنابر تحقیقاتی که سازمان‌های مختلف حقوق بشری انجام داده اند، ایالات متحده در صدر کشورهایی است که در آن، نیروهای نظامی زن، امنیت جنسی ندارند. قضیه وقتی تراژیک می‌شود که آنها جرأت دم برآوردن ندارند و باید در مقابل تجاوزات مقامات ارشد خود، سکوت اختیار کنند. چرا؟ چون ممکن است کارشان را از دست بدهند یا اینکه قربانی یک واکنش تلافی‌جویانه شوند!
در تازه ترین گزارشی که سازمان دیده بان حقوق بشر(HRW) آن را رسانه‌ای کرده، گفته شده است که از اکتبر سال 2013 تا سپتامبر سال 2014 ، چیزی حول و حوش 18 هزار و 900 نفر در نیروهای نظامی آمریکا اعم از پلیس، ارتش و سرویس های اطلاعاتی، قربانی تجاوز و آزار و اذیت جنسی شده اند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر با دست گذاشتن روی این آمار وحشتناک و تأمل برانگیز، در گزارش خود نوشته است که فقط از هر 4 نفر ، یک نفر دل‌و‌جرأت آن را پیدا می‌کند که گزارش رفتار جنسی بی شرمانه‌ای که در قبال او صورت پذیرفته را به گوش مراجع قانونی برساند.
نکته جالبی که در گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر آمده، این است که قربانیان تجاوز و آزار جنسی در نیروهای نظامی، 12 بار بیشتر از سایر قربانیان در معرض خطر تشدید رفتارهای تلافی‌جویانه از طرف همکاران خود قرار می‌گیرند.
آنچنان که ذره بین محققان دیده بان حقوق بشر، نشان می‌دهد « تهدید، خرابکاری، شرایط کاری سخت تر، از دست دادن فرصت برای ترفیع درجه و حتی امکان مطرح کردن اتهامات واهی علیه آنها» از جمله عواقبی است که ممکن است گريبانگير قربانیان شود.
از طرف دیگر، گزارش های مرکز تحقیقات راند کورپوریشن نشان می‌دهد که شکایت های مربوط به خشونت های جنسی در ارتش آمریکا از سال 2012 میلادی به این طرف، 70 درصد افزایش داشته است! مقامات پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا اما این افزایش شکایت‌ها را به فال نیک (!) گرفته و گفته اند که شجاعت زنان قربانی برای برملا کردن تجاوز بالا دستی هایشان، سبب می‌شود که «متجاوزان» حاشیه امنیت خود را از دست بدهند.
اخیراً خانم سناتور «کریستین گیلیباند» دمکرات از نیویورک ، تلاش زیادی را صورت داده تا با تصویب یک قانون ایده آل از نقص های قانون فعلی در ارتش جلوگیری کند. بر اساس این طرح ، قرار است تا شکایت قربانیان از عاملان تجاوزهای جنسی در دادگاه های بیرون از ارتش رسیدگی شود. با این حال پنتاگون هنوز موافقت خود را با این طرح اعلام نکرده است. پیشتر، رئيس جمهور باراک اوباما گفته بود «کسانی که در ارتش مرتکب جرايم جنسی علیه دیگر هم قطاران خود می‌شوند در واقع به لباس ارتش آمریکا خیانت می‌کنند.»
بعد از زیاد شدن تجاوزهای جنسی در نیروهای پلیس و ارتش آمریکا، نام «مبارزه دوم» برای این اعمال خشونت آمیز انتخاب شده است؛ در واقع، حرف آنها این است که جدای از مأموریت های سازمانی برای مبارزه با دشمنان و تبهکاران، آنها باید برای حفظ شرافت انسانی خود، مبارزه کنند که این همان مبارزه دوم است.
بیایيد سراغ یک نمونه عینی برویم؛ خانم جودی آتوود بل. او زمانی که تنها 19 سال داشته به ارتش آمریکا پیوسته است. جودی در شکایت خود گفته است که در داخل اتاق سربازخانه‌ای در ماساچوست، حبس شده بوده و در همان وضعیت توسط یک سرباز مرد، مورد تجاوز قرار گرفته است.
حالا بیش از 20 سال از آن تراژدی می‌گذرد اما تلاش جودی برای دریافت غرامت مالی از وزارت «امور کهنه سربازان» ، فعلا به جایی نرسیده است. بر اساس پرونده پزشکی جودی، او در این مدت با بی خوابی، حملات عصبی و افسردگی شدید مواجه بوده و هر وقت سکانس وحشتناک زمستان سال 1981 میلادی را به یاد می‌آورد، کاملاً بهم می‌ریزد.
به هر حال، تازه ترین تحقیقات «وزارت کهنه سربازان آمریکا» نشان می‌دهد که از هر 4 زن در ارتش این کشور حداقل یک نفر مورد آزار و اذیت و تجاوز جنسی قرار گرفته است. مشکل لطمه روحی ناشی از آزار و اذیت جنسی در ارتش آمریکا به شکل فاجعه باری رو به افزایش است . در حال حاضر، زنان کهنه سرباز، جمعیت رو به رشدی را تشکیل می‌دهند و حدود 2/2 میلیون نفر ( معادل 10 درصد کل کهنه سربازان آمریکایی) را شامل می‌شوند.
خیلی بد است که زنان قربانی در ارتش و پلیس آمریکا، باید سکوت کنند، فریاد نزنند و علاوه بر این با مردی که به آنها تجاوز کرده، هر روز در محل کارشان، رو در رو شوند. معلوم نیست پنتاگون تا کی برای زنان قربانی تجاوزهای جنسی در ارتش از دیالوگ «هیس، نظامیان زن آمریکایی فریاد نمی‌زنند!» استفاده خواهد کرد؟
