دوچرخه تا چند سال دیگر میمیرد!
«دوچرخه تا چند سال دیگر در ایران میمیرد»؛ این گفته فروشندگانی است که از فعالیت در این بخش اظهار پشیمانی میکنند؛ چراکه موتورسیکلت جای دوچرخههای بزرگسالان را گرفته و ماشینهای شارژی و اسکوتر هم جایگزین دوچرخههای بچهگانه شدهاند.
بررسیها از بازار کم رونق دوچرخه، آن هم در آستانه فصل تابستان گویای عرضه دوچرخههای چینی، سنگاپوری، مالزیایی و ژاپنی است که در سایزها و برندهای متفاوت در رنج قیمتی 180 هزار تا بیش از هشت میلیون تومان فروخته میشوند.
بازار دوچرخه در طول سالهای گذشته دچار رکود شده و مردم به دلایل مختلف تمایل کمتری نسبت به خرید و استفاده از این وسیله نقیله داشتهاند. به ویژه دوچرخههای بچهگانه با استقبال کمتری نسبت به سالهای گذشته روبرو شده است که دلیل آن از سوی دستاندرکاران این بازار، تمایل خانوادهها به خرید ماشینهای شارژی عنوان میشود.
یکی از دوچرخهفروشان در منطقه میدان رازی (گمرک) تهران میگوید دوچرخه تا چند سال دیگر در ایران میمیرد؛ بزرگسالان که خیلی دوچرخه سوار نمیشوند و ترجیح میدهند یک مسافت کوتاه را با مترو یا اتوبوسهای بی.آر.تی طی کنند تا اینکه سوار دوچرخه شوند. از طرف دیگر ماشینهای شارژی جای دوچرخههای بچهگانه را گرفتهاند و خانوادهها هم تمایل به خرید این وسایل دارند. اکنون در مغازهها، جای دوچرخهها را ماشینهای شارژی گرفتهاند.
به اعتقاد این فروشنده، تبلیغات ضد دوچرخه بوده و جامعه تنبل شده است. کودکان نیز چندان دوچرخه سوار نمیشوند و افراد بالای 15 سال هم بیشتر موتورسیکلت میخرند تا دوچرخه. به خصوص در شرایط فعلی که قیمت دوچرخه افزایش پیدا کرده است. همچنین یکی دیگر از دلایل کم شدن استقبال از دوچرخه این است که خانمها نمیتوانند از این وسیله استفاده کنند.
وی از اینکه وارد شغل دوچرخهفروشی شده اظهار پشیمانی میکند و میگوید 10 سال پیش که وارد این شغل شدم وضعیت کسب و کار خوب بود ولی اکنون باید کل سال را منتظر تابستان بمانیم تا ماهی دو – سه میلیون درآوریم.
همچنین یکی دیگر از فروشندگان با اشاره به بازار راکد دوچرخه، دلیل این موضوع را افزایش تعداد فعالان در این حوزه عنوان کرده و میگوید قبلا در محدوده میدان رازی تهران حدود پنج مغازه دوچرخه فروشی وجود داشت اما اکنون 50 مغازه، دوچرخه و اسکوتر و ماشینهای شارژی می فروشند. از سوی دیگر دوچرخه دیگر مورد استقبال مردم نیست لذا رقابت در این حوزه صرفه اقتصادی ندارد.
به گفته دست اندکاران بازار، دلیل اختلاف قیمت انواع دوچرخه در استفاده از نوع قطعات است. چراکه در صورت استفاده از قطعات چینی، مالزیایی و سنگاپوری دوچرخه ها ارزان تر میشوند و در صورت استفاده از قطعات ژاپنی، این وسیله گرانتر عرضه می شود.
بررسیهای ایسنا از بازار دوچرخه در آستانه فصل تابستان، حاکی از آن است که برندهای رایج در بازار دوچرخه که غالبا در چین و بعضا اندونزی و مالزی ساخته یا مونتاژ می شوند، در رنج قیمتی 400 هزار تا دو میلیون و 800 هزار تومان به فروش می رسند.
البته در بازار این وسیله نقلیه، دوچرخههایی با قیمتهای هشت میلیون تومان و حتی بیشتر هم به چشم می خورد که از بدنههای کربنی و قطعات ژاپنی در ساخت آنها استفاده شده است و خریدار آنها ورزشکاران نیمه حرفهای و حرفهای هستند.
قیمت دوچرخههای بچهگانه و دوچرخههای مناسب نونهالان نیز در سایزهای 12، 16 و 20 بین 150 تا 400 هزار تومان است. البته قیمت دوچرخههای سایز 20 و آلومینیومی کمی متفاوت است و بیش از 400 هزار تومان فروخته میشوند.
دوچرخههای بچهگانه در سایز 12 بین 150 تا 220 هزار تومان و در سایز 16 حدود 180 تا 400 هزار تومان است که این تفاوت قیمت به دلیل آلومینیومی بودن بدنه دوچرخه است.
همچنین بالاترین قیمت در دوچرخههای بچه گانه متعلق به سایز 16 است.
دوچرخههای با بدنه آلومینیوم قیمتی بین 750 هزار تا دو میلیون و 300 هزار تومان دارند که قیمتهای بالا شامل دوچرخههای با قطعات ژاپنی، ترمز هیدرولیک و 30 دنده می شود.
همچنین تفاوت قیمت دوچرخههای سایز 24 و 26 در هر برند، بین 10 تا 30 هزار تومان است.
طبق گفته فروشندگان، بیشترین دوچرخه که عموم مردم از آن استفاده می کنند دوچرخههای نیمه حرفهای هستند که رنج قیمتی یک میلیون تومان دارند و یکی از نکاتی که مردم باید هنگام خرید به آن دقت کنند این است که بهترین مدل ترمز دوچرخه، دیسکی و روغنی و بدترین آن دیسکی سیمی است. البته ترمزهای سیمی قدیمی موسوم «ویبریک» به مراتب بهتر از این نوع ترمزها هستند.
قیمت یک دستگاه دوچرخه نیمه حرفهای با قطعات چینی حدود 400 تا 500 هزار تومان است و همین دوچرخهها با قطعات مالزیایی و سنگاپوری بین 700 تا 800 هزار تومان به فروش میرسند.