چرا “سلفی” می‌گیریم؟
دکتر بهرام نیکبخش اظهار کرد: عکس سلفی، خودگرفتی است که به تازگی در شبکههای اجتماعی باب شده و به ویژه از سوی افراد معروف به اشتراک گذاشته میشود و در سرتاسر دنیا میلیونها نفر پیرو پیدا کرده است.
وی افزود: شکل‌گیری فرهنگ روی‌آوری به عکس سلفی برای اولین بار در اوایل قرن بیستم در نیویورک آمریکا آغاز شد. عکس سلفی، القای حس غیررسمی و صمیمیت در روابط اجتماعی است که طی آن تعاملات اجتماعی از حالت رسمی به حالت خودمانی تبدیل میشود. سلفی بودن عکس به دلیل ترویج فرهنگ فردگرایی است که در آن فرد این پیام را میخواهد برساند که من به خودم اتکا دارم، من خودم را باور و قبول دارم.
این جامعه‌شناس با بیان این‌که گاه تلاش برای ثبت یک عکس سلفی بارها از سوی فرد تکرار شده و ناکامی در گرفتن سلفی موجب ناراحتی وی میشود، عنوان کرد: ممکن است در موقعیتی، زمینه گرفتن عکس توسط دیگری هم فراهم باشد ولی عکس سلفی ترجیح داده میشود، در این حالت، غرایض فردگرایی در مقابل جمعگرایی قرار گرفته است.
نیکبخش گفت: در جمعگرایی، فرد به دیگران اتکا دارد و مسایل خود را با دیگران در میان گذاشته و مشورت می‌کند ولی در دنیای صنعتی و پست‌مدرن امروزی، با رشد شهرگرایی، فردگرایی نیز افزایش یافته و تمام امور توسط خود شخص دنبال میشود، در چنین شرایطی مقابله فردی با پدیدهها اجتماعی اطراف، از جمله عکس گرفتن از خود دیده میشود.
این مدرس دانشگاه عنوان کرد: پدیده عکس سلفی بیشتر بین گروه سنی جوانان و به ویژه رده سنی 18 تا 21 سال دیده میشود؛ این رده سنی بیش از دیگران دنباله‌رو مد هستند.
