تاکسی و آب نبات و باقی ماجرا

تعدادی زیادی از رانندگان تاکسی می گویند، از شغل و جایگاه اجتماعی برخوردار نیستند، از این رو از حرفه خود رضایت چندانی ندارند.

اما در این میان افرادی از این قشر و صنف دیده می شوند که نه تنها از شغل خود احساس رضایت دارند، بلکه با رفتار شایسته و خلاقیت های جالب به مسافران خود انرژی مثبت می دهند.

مجتبی آبیار یکی از تاکسی رانان گشاده رویی است که در سن 48 سالگی، همچنان طراوات جوانی خود را حفظ کرده است.

وی به محض ورود مسافران به تاکسی، پس از سلام و علیک و احوالپرسی گرم، به مسافران آب نبات تعارف و تقدیم می کند.

چند باری می شد که برای تهیه خبر و گزارش سوار این خودرو شدم و بار آخر کنجکاوی باعث شد علت این کار را از وی بپرسم.

آبیار سه فرزند پسر دارد و 18 سال است که با تاکسی در خیابان های پایتخت مسافران را جابجا می کند.

آبیار که جانباز شیمیایی دفاع مقدس است، می گوید: برخی مواقع مسافرانی که سوار تاکسی می شوند، اخم آلود و عصبانی هستند اما پس از تعارف آب نبات حال و هوای آنها عوض می شود و مشغول صحبت می شویم، این کار برای من اهمیت دارد زیرا لبخند را به لبان مسافران می نشانم.

این راننده خوش اخلاق و خنده رو می افزاید: دادن آب نبات به مسافران، پیام دوستی و مهربانی و پرهیز از بداخلاقی و عصبانیت دارد و به خاطر این مساله بسیار خوشحال و از خود راضی هستم زیرا سبب شاد شدن آنها می شوم.

آبیار که اهل قم است، درباره چگونگی تهیه آب نبات ها می گوید: برخی مواقع آنها را فله ای و گاهی اوقات بسته ای خریداری می کنم در هر حال همواره این جنس جزو فهرست خریدهای منزلم هست، هر چند باید گفت طی این 18 سال، آب نبات ها را با قیمت های متفاوت خریداری کرده ام؛ از کیلویی 1500 ریال تا 50 هزار ریال.

این راننده تاکسی ادامه می دهد: اهدا آب نبات به مسافران باعث شده تعدادی از همکارانم نیز به این کار تشویق شوند زیرا نیت من برای انجام این کار خیر است.

وی در ازای آب نبات هایی که به مسافران می دهد، یک ختم صلوات می گیرد و ثواب این ختم صلوات را به روح درگذشتگان نثار می کند.

آبیار بدون آنکه از شغلش نارضایتی داشته باشد، فعالیت می کند و رمز موفقیت خود را در توکل به خدا و کار در راه رضای خداوند می داند.

و کلام آخر، داشتن روحیه خدمت و عشق به مردم، بسیاری از قیود را از دل انسانها می زداید و آنها را به رستگاری می رساند.

هر انسانی در هر جایگاه و نقش اجتماعی باید در نظر داشته باشد که کسب رضایت مردم امری امکان پذیر است و می توان حتی با اهدای آب نباتی، اوقات تلخ زندگی دچار «روزمره گی» و «روزمردگی» را شیرین کرد.

بسیاری از متخصصان علوم اجتماعی، نگاه «مثبت اندیش» و «امید بخش» در روزگاران پر استرس و پر تنش را کلید درمان و التیام روح ها و تن های خسته می دانند، پس بد نیست، با الگوگیری از رفتار مهربانانه «مجتبی آبیار» تاکسی ران خوش ذوق، این نگاه را تسری داده و لحظات نابی را برای خود و دیگران رقم بزنیم.