ارتباطات

اینترنت پرسرعت، بدون سرعت

 تاخیر درعرضه اینترنت پرسرعت، فراهم نبودن زیرساخت های لازم و قیمت بالای استفاده از خدمات آن در در کشور ما درواقع دلایل اصلی عمومی نشدن کاربری این سرویس پرکاربرد است. با این همه کارشناسان معتقدند هنوز رقابت درعرصه ارائه خدمات اینترنت پرسرعت شدت پیدا نکرده و این جریان تا دو سال آینده روندی صعودی در پیش خواهد گرفت.
در کشوری که سالانه چندین قطعی فیبرنوری در مسیر بین الملل به بهانه هایی چون گیر کردن لنگر کشتی ها، ارتباط سرعت لاک پشتی اینترنت نزدیک به 26میلیون کاربر را مختل می کند، آیا می توان امیدوار به دسترسی راحت و آسان به اینترنت پرسرعت بود؟ این سوالی است که قطعا بارها و بارها برای بسیاری از کاربران ایرانی مطرح شده و بی جواب مانده است.
با نگاه به قوانین، آیین نامه ها، بخشنامه ها، اسناد و حتی موضع گیری ها و اظهارنظرهای مسوولان مخابراتی کشور در سال های اخیر به جرات می توان گفت که ارتباطات باند وسیع جایگاه قابل قبولی در سیاست گذاری های کلان بخش مخابرات نداشته و متاسفانه حتی در بسیاری از اسناد و سیاست گذاری های پایین دستی نیز مورد بی مهری قرار گرفته است.
برای تحقق اهداف دولت در امر خصوصی سازی بخش های مختلف ارائه خدمات مخابراتی و خدمات انتقال داده ها (ندا) یکی از مواردی بود که پروانه آن درسال 1383 برای سیزده شرکت بخش خصوصی توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی صادر شد. این پروانه که طبق ماده دو آیین نامه اجرایی ماده 124 قانون برنامه سوم توسعه صادر شد، مدیران شرکت های مخابرات استان ها را ملزم به همکاری با شرکت های خصوصی دارای پروانه ارائه خدمات انتقال داده ها می کرد تا هریک از این شرکت ها بتوانند در سال اول فعالیت خود، 20 هزار پورت پرسرعت اینترنت در کشور ایجاد کنند.
طبق برنامه پنج ساله چهارم توسعه اقتصادی تا پایان سال 88، تعداد پورت های فعال اینترنت پرسرعت (ADSL) کشور باید به 5/1میلیون پورت برسد. در حالی که آمارهای به دست آمده نشان می دهد که تنها 250هزار نفر در کشور از اینترنت پرسرعت استفاده می کنند.
 هم اکنون شرکت های ارائه دهنده خدمات انتقال داده ها که به PAP ها موسوم اند و شمار آنها در کل کشور به عدد 11 رسیده است، به دلیل فراهم نکردن تسهیلات لازم از سوی مخابرات استان ها و محدود کردن سرعت اینترنت پرسرعت به نوعی با ورشکستگی مواجه شده اند.
 یازده شرکت آریا رسانه تدبیر، عصر انتقال داده ها، پارس آنلاین ارتباطات، انتقال داده های رهام پارس، داده گستر عصر نوین، انتقال داده های آسیا تک، پیشگامان توسعه ارتباطات، کارا امین ارتباط، انتقال داده های نداگستر صبا، داده پردازی فناوا و لایزر به دلیل آن که شرکت های مخابراتی استانی بدون توجه به اصل ٤٤ قانون اساسی و خصوصی سازی، خود برای راه اندازی پورت های ADSL وارد عمل شده اند، توانسته اند آن طور که باید و شاید در این عرصه بدرخشند و اینترنت پرسرعت فعلی کشور محدود به استفاده اندک برخی از کاربران آن هم در شهرهایی غیر از تهران شده است.
اگر قرار است در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات درجایگاه اول منطقه قرار بگیریم، باید تسهیلات بیشتری به افزایش شاخص ضریب نفوذ اینترنت پرسرعت اختصاص دهیم. 
117/15

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا