الگو برداری اشتباه از میهمان برنامه ماه عسل

آن روزها که جعبه جادو اختراع می‌شد ، مخترع‌اش احتمالا در خیال سرگرم‌کردن نوع انسان بود.

مخترع  TV فکرش را هم نمی‌کرد کار بشریت و تلویزیون آنقدر به هم بپیچد که هیچ اندیشه گره‌گشایی قادر به باز کردنش نباشد.

این‌روزها اما ، موسیقی ، سینما، تلویزیون  و احتمالا بیش از همه اینترنت آنچنان در جان مخاطبانش رخنه کرده است که می توان از هر بیننده و شنونده و کاربر بی‌ظرفیتی انتظار هر رفتاری را داشت.

از کاربران خودباخته مجازی که برای لایک از هیچ عملی فروگذار نمی‌کنند تا برخی تماشاگران معلوم‌الحال سینما که با ضد قهرمان فیلم همزاد پنداری می‌کنند.

و البته اندک مخاطبانی که در هنگام تماشای تلویزیون از خود بی‌خود می‌شوند و نمکدان را بجای نمک در آش می‌اندازند. مخاطبانی که از خود داشته و فکری ندارند و به ناچار دست به تقلید کورکورانه از کسانی می زنند که خودشان برای نشان دادن یک عمل اشتباه به مخاطبان و برائت از آن، مهمان برنامه‌ای شده اند.

مهمانان یک برنامه تلویزیونی دعوت می‌شوند تا مخاطبان آگاهی یابند از تجربیات و رویدادهای زندگی آنها ، شاید از این مسیر عبرت گیرند برای رفتارهایی عاقلانه‌تر.

*مهمان ها دعوت می شوند تا الگو باشند

این الگوبرداری اما دو سویه دارد؛ از یک طرف می‌توانیم عمل مثبت و کردار نیک یک مهمان را سرلوحه کار خود قرار دهیم و از سوی دیگر اگر یک مهمان در گذشته خود عملی خطا را انجام داده باشد ما می‌توانیم از پیامدهای منفی آن عبرت بگیریم و آنچه را که صلاحمان را در پی دارد انجام دهیم.

*خطای مخاطب برنامه ماه عسل در الگوبرداری

 

مخاطب به ظاهر عاشق‌پیشه ماه عسل اما مسیر رسیدن به خواسته‌اش را آنچنان اشتباه گرفته است که از پشت‌بام ساختمانی 3 طبقه سر درآورده و به جای پریدن از ساختمان به نظر می‌آید که عشقش را پرانده باشد…!