جاي خالي جباري تا امروز پر نشد!
تا همین ۲، ۳ سال پیش خیلیها به جباری ایراد میگرفتند که همیشه کمترین تمرین را انجام داده و در بدنسازیها حاضر نمیشود ولی بیشترین پول را از استقلال میگیرد اما نگارنده همان زمان هم اعتقاد داشتم حضور جباری حتی در نیمی از بازیهای استقلال در طول فصل تضمینی است بر کسب حداکثری امتیازات در آن بازیها، بنابراین وجود او با هر رقمی متضمن موفقیت استقلال خواهد بود.
در دوره اول حضور مظلومي، او سعي كرد با جذب فريدون زندي و حتي جاسم كرار سطح اتكاي استقلال به جباري را كاهش دهد و هر چند تا اندازهاي موفق بود ولي رد پاي مجتبي در تنها قهرماني مظلومي با استقلال كاملاً مشهود بود. پس از همان سال بود كه جباري براي هميشه از استقلال رفت و نه كرار و نه هيچ بازيكن ديگري نتواست جاي خالي او را پر كند. هافبك عراقي هر چند فصل گذشته يكي از ۲، ۳ مهره كليدي آبيها بود اما ميان نقش او و نقشي كه مجتبي جباري ايفا ميكرد، زمين تا آسمان فاصله بود اما لااقل وجودش اين حُسن را داشت كه استقلال از وجود يك «پليميكر» و يك شماره ۱۰ كلاسيك در پشتسر مهاجمانش برخوردار بود. جاسم كرار هم هر زمان عصبي محروم نبود، در بردهاي استقلال تأثيرگذار بود اما همين بازيكن هماكنون زمزمه جدايي سر داده و قصد دارد پيراهن آبي را از تن خارج كند!
متأسفانه مشكل نداشتن «پليميكر» تنها محدود به استقلال نيست و حتي تيمملي و كروش هم از زمان جدايي جباري نتوانستهاند جايگزين مناسبي براي اين پست دست و پا كنند و اينگونه است كه سپاهان در ليگ چهاردهم دقيقاً پس از بازگشت دوباره محرم نويدكيا از اين رو به آن رو شد و در نهايت توانست پنجمين جام قهرماني ليگ برتر را بالاي سر ببرد. نياز امروز استقلال جذب يك «پليميكر» است كما اينكه اين مهره را در ليگهاي ديگر و در بين بازيكنان خارجي جستجو كند. استقلال اگر رابط مناسبي ميان خط مياني و خط حملهاش نداشته باشد، امسال هم در گلزني با مشكل مواجه خواهد شد و اين عامل ممكن است به ناكامي دوباره اين تيم و همينطور پرويز مظلومي بينجامد.