دلنوشته خواننده مشهور پاپ برای «ماه عسل»
« این فقط یک دلنوشته ست . . .
ماه عسل؛ ماه ی که با این نام عسل شده تا به خاطر بیاریم دردهایی که در بطن جامعه نهفتن؛ دردهایی که هر روز بی دغدغه از کنارشون فقط رد می شیم و حالا به واسطه این ماهِ عسل، تلخیهاشو می بینیم تا شاید دست خدا بشیم روی زمین برای باز کردن گره ای از زندگی بنده ای که تو خلوت، خدا رو صدا کرده و این افتخار کمی نیست. . . «ماه عسل» سال هاست در راس ویژه برنامه های این ماه از رسانه ملی در حال پخش هست؛ برنامه ای که تونسته مخاطب رو جذب کنه تا پای این صفحه جادویی بنشینه، بحث کنه، نظر بده، نقد کنه و . . . برنامه ای که تونسته اکثریت رو با هر اعتقاد و هر نگاهی، به فکر فرو ببره و بی شک جمع کردن این همه تفکر و اندیشه و عقاید در کنار هم به قدری ارزشمنده که قیمت نداره و همه اینها یعنی «موفقیت» و موفق شدن تو جامعه ای مثل ایران کار خیلی مشکلی هست؛ وقتی قراره هر شب توسط میلیون ها نفر نقد بشی و این نقدها بسط پیدا کنه و جهت گیری بشه و . . .
به دل نگیریم اما بی رودروایستی با خودمون، تمامی ما مردم این جامعه صاحب نظر و عقیده و در کل منتقدیم و خودمون هم اینو می دونیم.
نه می خوام دفاع کنم و نه نقد، همونطور که گفتم این تنها یک دلنوشته ست.
خودمونیم، مشکل غم و غصه و شادی و لبخند نیست. مشکل گذشته و آینده و حال کسی نیست. مشکل حتی سوژه ها نیستند.
مشکل نگاه ماست که انتقاد رو با دیدی منفی تعبیر می کنیم؛ چشمامونو روی تمام لحظه های خوب می بندیم و فقط . . .
بیایم با خودمون روراست باشیم. ما سال هاست دردها رو در جامعه می بینیم. هیچ تصویری در این برنامه برای ما تازگی نداره. ما سال هاست بچه های طلاق رو دیدیم، فقر رو دیدیم، بیماری و اعتیاد و بی خانمانی رو دیدیم، از طرفی هم خرج های خیره کننده بعضی از مراسم ها و جشن ها رو دیدیم، داستان های مختلفی از آدم ها شنیدیم و . . .
می بینید هیچ چی تازگی نداره بجز اون لحظه ای که با دیدن همون صحنه های تکراری قلبمون به درد میاد و لااقل به اندازه یک دعا، دلمونو با خدا صاف می کنیم و آرزو می کنیم ای کاش می تونستم کاری کنم و اصلا تنها حسی که این ماه رو عسل کرده همین شیرینی دعاست.
خودمونیم، گاهی برای فرار از تموم اون چیزی که با تصویر و فیلم و موسیقی تو زندگیمون پر رنگ می شه، چه ساده روی سوالها و چراها خط می کشیم. «ماه عسل» برنامه ای ست که سال ها هر شب بی تکرار و گاهی با تابوشکنی، جامعه رو حلاجی می کنه تا بلکه نگاهمونو تغییر بده پس شاید بهتره گاهی افکار شخصیمونو کنار بذاریم و از بیرون یک مساله به درونش نگاه کنیم. ماهنون عسل….
