علیرضا کاردار
(هرکی هم بگه نه، معلومه که می‌خواد الکی با من مخالفت کنه تا مثل من معروف بشه) ولی مسئله مهم آن است که چگونه معروف شویم. در اینجا به صورت خلاصه چند روش معروف شدن را فهرست‌وار می‌گویم تا علاقه‌مندان با توجه به شرایط و استعدادشان یکی از آنها را انتخاب کرده و در کوتاه‌ترین زمان ممکن معروف شوند.
سعید معروف: این روش ورزشی که دیگر کاملا روشن است و نیازی به توضیح بیشتر ندارد. قد بلند، ریش قشنگ، هیکل توپ، بازی خوب و لبخند «مکش مرگ ما» از لازمه‌های این نوع معروف شدن است.
ظریف معروف: این روش ویژه دولتمردان و سیاستمداران است که البته یکی از سخت‌ترین روشها برای معروف شدن به همراه محبوب شدن است. در این روش سالها طول می‌کشد تا شخصی بیاید و معروف شود و محبوب بماند. در مقابل این روش، روش «ام. پی. تی» مطرح می‌شود که توضیحش زمانبر و پیچیده است.
علیخانیسم: سال‌هاست همکاران نویسنده درباره این روش قلمفرسایی کرده‌اند و تقریبا همه آن را می‌شناسند. کافیاست به طریقی (هر طریق که می‌توانید و از عهده‌تان برمی‌آید) وارد صدا و سیما شوید، برنامه‌ای بسازید، حرفی بزنید که بالادستی‌ها خوش خوشان‌شان بشود، اشکی بگیرید و هر سال آن را تکرار کنید. البته این روش یکی از خطرناک‌ترین روش‌های معروف شدن نیز هست. چون ممکن است در کنار معروف شدن، یا محبوب شوید یا منفور. فیفتی- فیفتی است.
رامبدیسم: این روش متضاد و معکوس روش بالاست. یعنی باید هرکاری که برای روش بالا انجام دادید را برعکس انجام دهید تا به این روش معروف و محبوب شوید.
پوزریشن: لطفا نام این روش را با دقت بخوانید، با «پوزیشن» فرق دارد. این نام از کلمه «پوزر» یعنی کسی که پوزیشن را به نمایش می‌گذارد گرفته شده است. در ادامه روش علیخانیسم، زیرشاخه‌هایی به وجود می‌آید که این مورد یکی از آنهاست. از دیگر زیرشاخه‌های آن می‌توان به روش‌های «سقوط آزاد»، «اصرار به خواستگاری و ازدواج در هر شرایطی»، «جدال با گرگ در دریاچه یخ‌زده»، «زنده ماندن در عمق چاه» و… نیز اشاره کرد.
رادانینگ: می‌توان این روش جدید را ترکیبی از روش‌های علیخانیسم، رامبدیسم و ظریف معروف نامید. به این صورت که شما فرد معروفی هستید، بعد یک چیزی از دهان‌تان درمی‌رود که برایتان شر می‌شود و معروفیت‌تان به همراه بقیه چیزهایتان در خطر می‌افتد، بعد برای ماستمالی و لاپوشانی مجبور می‌شوید به عالم و آدم نامه و توضیح و تکذیبیه بزنید. این روش هم سخت است و ممکن است کمی درد داشته باشد.
دکلره: نام این روش ممکن است به اشتباه «دِکُلُره» به معنی «رنگ‌بری» خوانده شود که غلط است. تلفظ صحیحش «دَکَلُره» به معنی «دکل‌بری» است. کافیاست یک دکل را بزنید زیر بغل‌تان و به خاور یا باختر فرار کنید. در نوع پیشرفته این روش لازم نیست جایی بروید، سر جایتان می‌ایستید و قدبلندی می‌کنید و رو به دوربین‌ها دست تکان می‌دهید و لبخند می‌زنید.
سایبری: این روش یکی از فراگیرترین، به‌روزترین و
دم دستی‌ترین روش‌های معروف شدن است. نیاز به تخصص و امکانات خاصی هم ندارد. کافیاست به اینترنت وصل شده و در شبکه‌های اجتماعی ثبت نام کنید و چیزی به اشتراک بگذارید که لایک‌خورش ملس باشد. بعد از آن بستگی به خودتان دارد که بخواهید محبوب شوید یا منفور. برای معروف و محبوب شدن حرف‌های گل و بلبل در کنار انتقاد از زمین و آسمان بنویسید. در غیر این صورت با دری- وری نوشتن و حمله‌های گازانبری به صفحه‌های آدم معروف‌های دیگر و بستن‌شان به رگبار توهین، می‌توانید به اهداف خود برسید.
امیدوارم این موارد تا حدی توانسته باشد به شما در معروف شدن کمک کرده باشد. وقتی معروف شدید، ما را هم فراموش نکنید.