نقش مؤثر در تربیت فرزند

سرهنگ امیر فراستی.معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی تهران بزرگ

امروزه ایمنی فرزندان از قلب پدرانشان برمی‌خیزذ و بر پایه حضور فیزیکی در خانه و در کنار حضور عاطفی او استوار است. هرچند مشغله‌های کاری، زیاد شده است، اما نباید از چگونگی رشد فرزند، ساده گذشت. پسرانی که پدر در زندگی‌شان حضور ندارد در یافتن تعادل بین قاطعیت و خویشتن‌داری با مشکل روبه‌رو می‌شوند در حالی که کسب این مهارت با بزرگ‌شدن پسرها و تلاش بیشتر آنها برای دوست‌یابی، موفقیت تحصیلی و اهداف شغلی روزبه‌روز بیشتر می‌شود همچنین دخترانی که پدرانشان در زندگی آنان حضور فعال و مؤثری دارند، به احتمال زیاد در بزرگسالی روابط سالمی با همسر خود برقرار می‌کنند.
مسئولیت خطیر پدری و موفقیت در آن، از همان دوران جنینی آغاز می‌شود و از بدو تولد نیز باید با نوزاد حرف زد و از بیان احساسات فروگذار نبود. نوازش طفل اثری درازمدت در رابطه پدر و کودک دارد.
بعد از گذشت دوران شیرخوارگی دایره محبت به کودک وسیع‌تر می‌شود و محبت از طریق کلام قوت می‌گیرد. متأسفانه برخی از پدران بعد از گذشت این دوران از توجه و محبت خود به کودک می‌کاهند، زیرا کودک آن جذابیت و شیرینی قبل را ندارد. این بی‌توجهی لطمه‌های زیادی به کودک وارد می‌کند زیرا توجه و درک او نسبت به مسائل عاطفی، بیشتر شده و طالب محبت بیشتری است. پدر مسئول دادن آگاهی و پرورش فرهنگی فرزندان است. از نظر کودک اوست که همه‌چیز را می‌داند و به همه سؤالات پاسخ می‌گوید. پدر در نظر کودک دنیای اطلاعات است. همه آنهایی که در اطراف کودک هستند، به‌نحوی در او اثر دارند اما پدر از همه آنها مهم‌تر و مؤثرتر است و این اهمیت و تأثیر تا نوجوانی ادامه دارد. رفتار پدر برای خردسال همه چیز است درس اخلاق، تربیت، سازندگی یا ویرانگری طفل، همه چیز را از او کسب می‌‌کند؛ محبت، وفاداری، شجاعت، ادب، عزت‌نفس و… . نحوه استدلال پدر و به‌کارگیری وسایل و ابزار او در ارتباطات اجتماعی و خانوادگی، الگویی کامل در نظر خردسال است. به‌همین‌دلیل، پدر در برابر رفتار شخصی خود مسئول است و به افکار و رفتارش به کودک جهت می‌دهد و موجب رشد یا سقوط شخصیت او می‌شود. شرایط اثرگذاری پدر بر کودک، حضور او در خانه و همدم و هم‌بازی‌شدن با اوست. با کودکان رابطه عاطفی برقرار کنید و از جملاتی مثل؛ از وقتی تو به دنیا آمده‌ای، زندگی ما شیرین شده است، استفاده کنید. عدم هم‌کلامی مناسب با فرزند سبب می‌شود که کودکان به‌تدریج از پدر جدا شده و به دوستان خود توجه کنند و با آنها راز دل بگویند و به‌تدریج دست خود را از دست پدر بیرون بکشند. دور از انتظار نیست با این شرایط، فرزند به سوی افرادی ناهنجار کشیده شود.