اما در این میان طی سال های اخیر به واسطه اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران خودروسازان چینی حضور پررنگی را در بازار ایران داشته و با ارائه محصولات متنوع با آپشن های مختلف جایگاه ویژه ای را در بازار ایران به دست آورده اند.
این در حالی است که طی یک ماه گذشته و همزمان با حصول توافق نهایی هسته ای میان ایران و گروه 1+5 و احتمال حضور خودروسازان معتبر اروپایی در ایران، آینده خودروهای چینی در بازار داخل کشور در ابهام قرار گرفته و همین موضوع نیز بر قیمت این خودروها تاثیرگذار بوده است.
در حالی که بسیاری از کارشناسان کاهش 10 تا 15 درصدی قیمت خودروهای وارداتی را در دوران پس از توافق هسته‌ای پیش بینی کرده بودند خودروهای چینی بیش از این موضوع به توافق هسته ای واکنش نشان داده اند و دلیل اصلی آن نیز رایزنی های خودروسازان معتبر اروپایی برای حضور در بازار ایران است.
البته در این میان علت‌های مختلفی برای کم‌رنگ شدن نقش چینی‌ها در بازار عنوان می‌شود اما مهم‌ترین گزینه‌ای که در حال حاضر کارشناسان بر آن تاکید دارند باز شدن درهای ایران به روی غول‌های خودروسازی جهان است.
تاریخچه صنعت نوین خودروسازی چین به سال 1978 بازمی‌گردد. در آن دوران چین فقط دو شرکت خودروساز داشت؛ «اف‌ای‌دبلیو» و شرکت دیگری که اکنون به نام «دانگ‌فنگ» می‌شناسیم. دولت چین در آن زمان تصمیم گرفت طرح تحول در صنعت خودروسازی را آغاز کند. به همین دلیل به مدت چند سال، راه برای تاسیس شرکت‌های خودروسازی جدید باز شد و شرکت‌های جدید «چری»، «جیلی» و «برلیانس» وارد بازار خودروسازی چین شدند.
سیاست های حمایتی دولت چون در زمینه صنعت خودروسازی منجر به این شد که بر اساس آمار سازمان بین‌المللی تولیدکنندگان خودرو، چین در سال 2014 با تولید 23.7 میلیون انواع خودرو سبک و سنگین (از سواری تا اتوبوس)، بزرگترین خودروساز جهان لقب بگیرد. بعد از چین، آمریکا با 11.6 میلیون خودرو، ژاپن با 9.8 میلیون خودرو، آلمان با 5.9 و کره جنوبی با 4.5 میلیون خودرو در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند. بر این اساس، چین به تنهایی بیش از مجموع کشورهای اتحادیه اروپا، خودرو تولید می‌کند و تقریبا یک چهارم خودروهای جهان در اختیار شرکت‌های چینی است.
تعداد شرکت‌های خودروسازی چینی قابل توجه است و در سال‌های اخیر بین 20 تا 30 شرکت در نوسان بوده که هر یک به چند شرکت زیرمجموعه تبدیل می‌شوند. شرکت‌های خودروساز چینی برای ایجاد کارخانه‌های مشترک با خودروسازان معتبر جهان، با یکدیگر رقابت تنگاتنگی دارند؛ مثلا محصولات «جنرال‌موتورز» یا «تویوتا» از طریق چند شرکت مختلف در چین تولید می‌شود و در مجموع، تعداد کارخانجات تولید خودرو در چین در پایان سال گذشته 123 کارخانه گزارش شده است.
اما در حالی که چینی ها بزرگترین تولیدکننده خودرو در جهان به شمار می روند در سال های اخیر از ظرفیت بازار ایران به خوبی استفاده کرده اند و توانستند به سهم 5 درصدی در بازار ایران برسند. اما هم اکنون با تغییر وضعیت ایران در عرصه جهانی آینده حضور خودروهای چینی در بازار ایران در ابهام قرار گرفته و به نظر می رسد چینی‌ها باید به فکر برنامه دیگری باشند.
اما این ابهام در رابطه با آینده فعالیت خودروسازان چینی در بازار ایران موجب شده تا قیمت خودروهای چینی با کاهش قیمت مواجه شود و در برخی موارد تا 2 میلیون تومان نیز کاهش یابد و یا شرکت های عرضه کننده خودروهای چینی با مزایای بیشتری اقدام به فروش این خودروها کنند.
در حالی که این روزها بسیاری از تجار و چهره های اقتصادی کشورهای اروپایی به تهران سفر می کنند و همکاری در زمینه صنعت خودرو از جمله برنامه های هیات های اقتصادی اروپایی در سفر به ایران عنوان شده است باید دید سرانجام چه سرنوشتی در انتظار خودروهای چینی خواهد بود.
