برانکو ـ یحیی و یک خاطره ویژه
یحیی که از زمان حضور میروسلاو بلاژویچ در ایران به عنوان مهره اصلی خط دفاعی در قلب دفاع تیمملی قرار گرفت، این رویه را در دوران برانکو نیز حفظ کرد. وی در بازی های آسیایی بوسان 2002 کاپیتان تیم برانکو بود و با این تیم به مقام قهرمانی رسید.
یحیی در جامملتهای آسیا 2004 هم یکی از بهترین های تیمملی بود اما پنالتی اش با بدشانسی به هدر رفت تا خاطره ای تلخ از آن مسابقات در ذهنش بجای بماند. گلمحمدی سپس با تیمملی به جامجهانی 2006 صعود کرد اما در یک سال باقی مانده تا جامجهانی درگیری صبا با رقابت های باشگاهی و لیگ قهرمانان آسیا باعث شد او جای خود را در قلب دفاع ملی از دست بدهد.
برانکو که یحیی را در اردوهای آماده سازی آخر در اختیار نداشت، تصمیم گرفت محمد نصرتی و رحمان رضایی را در قلب دفاع تیمملی بگذارد و یحیی روی نیمکت بنشیند اما مصدومیت ستار زارع در روزهای آخر اردوی آلمان همه چیز را به هم زد و با انتقال محمد نصرتی به دفاع چپ گلمحمدی به قلب دفاع تیمملی بازگشت.
این بازیکن باتجربه در بازی مقابل مکزیک بازگشتی غیرمنتظره به تیمملی داشت و با ضربه سر اولین گل ایران در جامجهانی 2006 را به ثمر رساند. یحیی البته در بازی دوم مقابل پرتغال مصدوم شد و در بازی سوم مقابل آنگولا سهراب بختیاری زاده هم باشگاهی در صبا نقش وی را برعهده گرفت و جالب اینکه سهراب هم گل دیگر تیمملی را با ضربه سر مثل یحیی به ثمر رساند. تقابل گلمحمدی و برانکو رویارویی استاد و شاگرد بعد از سال ها رفاقت است.