دلیل فرار 90 درصد دختران ایرانی از خانه
ایسنا: حبیب الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر آنکه بیش از 90 درصد فرار دختران ناشی از مسائل و مشکلات درون خانواده است افزود: مشکلاتی چون خشونت، تعرض، اعتیاد، پرخاشگری، مشاجرات خانوادگی و غیره از عمده علت‌های فرار دختران از خانه است.
وی ادامه داد: 10 درصد علت فرار دختران از خانه نیز به مسائل فراخانوادگی چون دستیابی به موقعیت اقتصادی بهتر، عشق و عاشقی‌های دوران جوانی، فریب خوردن و غیره مربوط می‌شود.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ادامه داد: چندین سال است که شاهد آن هستیم که اکثر دختران فراری کمتر از 18 ساله هستند و البته این آمار را نمی‌توان به کل کشور تعمیم داد زیرا در حال حاضر هیچ آمار دقیقی از فرار دختران در دست نیست.
فرید در این خصوص تصریح کرد: درصد کمی از دختران فراری به مراکز بهزیستی مراجعه و یا ارجاع داده می‌شوند این در حالی است که بسیاری از آنها به دلیل مسائلی چون قبح اجتماعی خانواده‌ها هیچ گاه به طور رسمی اعلام نمی‌شوند و یا برخی بعد از مدتی توسط خانواده پیدا شده و یا توسط سیستم قضایی کلانتری به خانواده‌ها ارجاع داده می‌شوند.
وی در خصوص دخترانی که به مراکز بهزیستی ارجاع داده می شوند گفت: این دختران افرادی هستند که پس از پیدا شدن و ارجاع با طرد و امتناع اولیه از جانب خانواده روبرو شده و یا خود آن دختران از ارائه آدرس منزل خودداری می‌کند؛ به طورکلی در شرایطی که به هر دلیلی نمی‌توان فرد را به خانواده بازگرداند، قاضی و دستگاه قضایی وی را به بهزیستی ارجاع می‌دهد.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ضمن بیان آنکه در حال حاضر 31 مرکز تحت عنوان «خانه سلامت» در سراسر کشور وجود دارد گفت: سالیانه 500 دختر فراری توسط سازمان بهزیستی در مراکز خانه سلامت پذیرش می‌شوند که طبق قانون این دختران حدود شش ماه تا یک سال می‌توانند در این مراکز اقامت کنند اما به هر حال نمی‌توانیم آنها را در جامعه رها کنیم و چنانچه نتوانیم فرد را به خانواده بازگردانیم وی در این مراکز باقی مانده و به روال عادی زندگی خود اعم از تحصیل، حرفه آموزی و غیره می‌پردازد.
فرید در خصوص “خانه‌های سلامت” تصریح کرد: در این مراکز، تلاشها مبتنی بر روشهای مددکاری و در جهت بازگرداندن این دختران به محیط امن خانوادگی است.
وی تصریح کرد: چنانچه این افراد زیر 18 سال باشند و از بازگرداندن آنها به خانواده قطع امید کرده باشیم آنها را به مراکز شبه خانواده ارجاع خواهیم داد و چنانچه بالای 18 سال باشند نیز به مراکز بازپروری مخصوص این دختران فرستاده می‌شوند که تعداد افراد بالای 18 سالی که به این مراکز بازپروری ارجاع داده می‌شوند، بسیار کم است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در خصوص آمار لحظه‌ای حضور دختران فراری در مراکز خانه سلامت بهزیستی گفت: در برخی از استانهای کوچک گاهی هیچ فردی در این مراکز حضور ندارد و یا تعداد آنها به دو الی سه نفر می‌رسد در حالی که در شهرهای بزرگ مانند تهران، اصفهان، خراسان رضوی، فارس، خوزستان تعداد بیشتری از این دختران در این مراکز پذیرش می‌شوند به همین دلیل اگر بخواهیم آمار لحظه‌ای تعداد افراد حاضر در این مراکز را اعلام کنیم رقم آنها در حدود 140 الی 150 نفر خواهد بود.
فرید در ادامه تاکید کرد: آن دسته از دخترانی که به خانه‌های سلامت بهزیستی ارجاع داده می‌شوند افرادی هستند که هیچگونه آسیب جنسی ندیده‌اند زیرا یکی از شرایط پذیرش این دختران به این مراکز عدم آسیب‌های جنسی است.
وی تصریح کرد: این بدین معنا نیست که دخترانی که دارای آسیب‌های جنسی هستند را به حال خود رها می‌کنیم بلکه این دختران به “مراکز بازپروری” سازمان بهزیستی ارجاع داده می‌شوند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی ادامه داد: در حال حاضر آمار کل افرادی که از طریق نیروی انتظامی و قوه قضاییه به مراکز بازپروری سازمان بهزیستی ارجاع داده شده اند در سال گذشته حدود هزار نفر بوده است که تعداد زیادی از آنها نیز فرار از خانه نداشته‌اند و به دلایل مختلف به این مراکز ارجاع داده شده اند.
فرید در ادامه با بیان آنکه فرار از خانه مقدمه‌ای برای ورود فرد به آسیب‌های جنسی، خشونت، اعتیاد و غیره بوده و این مسئله پیامدهای وسیعی را برای فرد به دنبال خواهد داشت گفت: در حال حاضر نیاز است اورژانس اجتماعی (خط تلفنی 123) را بیش از گذشته به مردم بشناسانیم تا روزی شاهد آن باشیم که هرگاه دختری قصد ترک خانه را داشت به جای حضور در خیابان‌ها و معابر که تهدیدهای بسیاری را برای وی به همراه دارد به این مراکز مراجعه کند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در خصوص مراکز مداخله در بحران اورژانس اجتماعی کشور گفت: در حال حاضر تعداد این مراکز در سراسر کشور 180 مرکز بوده است که قابلیت آن را دارند تا موارد حاد را نیز به صورت سریع رسیدگی کنند.
فرید همچنین عنوان کرد: حضور دختران در چنین مراکزی باعث آن می‌شود که پس از ارجاع آنها به خانواده نیز با مشکلات کمتری مواجه شوند زیرا به هر حال خانواده این آسایش خاطر را دارد که دختر آنها در مدت عدم حضور خود در خانه در مرکزی دولتی اقامت داشته و از بسیاری از آسیب‌ها مصون مانده است.
وی در پایان با تاکید بر آنکه مراکز مداخله در بحران پس از ارزیابی‌های اولیه و بررسی شرایط بهداشتی و جسمانی فرد را پذیرش کرده و وارد چرخه مددکاری می‌کنند و در صورت نیاز مداخلات حقوقی نیز انجام می‌دهند اظهار کرد: در این مراکز اولین قدم بررسی وضعیت خانوادگی فرد است که آیا قابلیت پذیرش دختر را دارند یا خیر؟ و از آنجایی که این دختران با حکم قاضی به این مراکز ارجاع داده می‌شوند، این مراکز به هیچ وجه اجازه ارجاع این دختران به خانواده بدون حکم قاضی را ندارند زیرا این اقدام غیرقانونی است و درصورت مشاهده با آن برخورد خواهد شد.
