بازی‌های آنلاین را بی‌گمان می‌توان یکی از معضلات جدی نسل جوان امروز دانست بازی هایی که آثار اجتماعی یا توسعه اعتیاد جوانان به این بازی‌ها در دراز مدت مضرات بیشتری را متوجه جامعه می‌کند.بیماری‌های روانی،انزوای اجتماعی و افسردگی را از آثار منفی اعتیاد به بازی‌های آنلاین می توان بر شمرد .
اعتیاد به بازی های آنلاین بیش از پول، وقت جوانان را هدر می‌دهد و جوانان روزانه بیش از چندین ساعت از وقت خود را پای این تفریح بیهوده هدر می دهند. بنابراین وقتی جوانی روزانه سه الی چهار ساعت از وقت مفید خود را صرف چنین دغدغه بی‌ارزشی کند، دیگر انرژی و انگیزه برای رشد و پیشرفت در زمینه‌های علمی و اقتصادی نخواهد داشت.
کلش اف کلنز روانشناسان معتقدند بازی های اینترنتی علاوه بر تبعات عام، یک سری تبعات خاص نیز به همراه دارد به طوری که این بازی‌ها که وقت زیادی از افراد می‌گیرد، موجب تنبلی و بی‌قراری خواهد شد و به دلیل اینکه افراد در زمان استفاده از این بازی ها تحرک ندارند، دچار بیماری‌های گوارشی خواهند شد که مشکلات جسمی و روانی افراد را تهدید می‌کند و روحیه تخریبگری را در افراد تقویت می کند.
بازار این خرید و فروش‌ها این گونه بازی ها به قدری داغ شده که برای اکانت‌های خوب! آگهی رسمی در وب منتشر می‌شود و اینگونه است که گاهی یک جوان عمده درآمدش را و یا یک نوجوان بخش اعظم پول توجیبی را که از والدین دریافت می‌کند؛ در تنور بازی‌های آنلاین ریخته و بعضا برای دریافت وجوه بیشتر جهت سوزاندن در این تنور و داغ کردن آتش بازی به خانواده فشار می‌آورد یا به دروغ برای فعالیت‌های دیگر مثل ثبت نام کلاس و… از آنان پول درخواست می‌کند.
« Clash Of Clans » یکی از پرطرفدار‌ترین بازی‌های رایانه‌ای در میان جوانان و خانواده‌های ایرانی است ،چنانکه براساس آمار‌ها بازی Clash Of Clans به تنهایی در ایران پنج و نیم میلیون نفر بازیکن فعال دارد! که علاوه بر ایجاد آسیب‌های مخرب یک بازی اعتیادآور نیز شناخته شده است. در این میان جامعه شناسان معتقدند که استفاده بیش از حد جوانان از بازی های آنلاین رایانه ای موجب می شود که نسل آینده حتی از ساده ترین مهارت های کلامی و رابطه ای بی بهره خواهند بود.
متاسفانه بیشتر بازی‌های آنلاین پرطرفدار، بازی های خارجی هستند که سرور اصلی آنها و به تبع مرجع تمرکز گردش مالی‌شان در خارج از کشور است. یعنی وقتی نوجوان و جوان ایرانی برای یک بازی و تفریح معمولی ماهانه چند ده یا چند صد هزار تومان هزینه می‌کند این وجوه به سرعت به دلار تبدیل و از بانک‌های کشور خارج شده و به حساب اصلی شرکت مدیریت کننده بازی در خارج از کشور منتقل می‌شود و به همین راحتی و به همین سادگی حجم بالایی از ارز کشورمان خارج می‌گردد. آن هم نه در ازای دریافت کالا یا خدماتی و نه حتی در ازای واردات که خود امری ناپسند است. بلکه در ازای دریافت هیچ چیز یا بد‌تر در ازای هدر دادن وقت جوانانمان ماهانه ارقام قابل توجهی از ارز کشور را خارج می‌سازیم و مسئولان در برابر چنین فاجعه پنهانی سکوت کرده‌اند.
مصطفی آب روشن، عضو انجمن جامعه شناسی ایران در این خصوص به آفتاب یزد می گوید: شیوه نوین ارتباطی در عصر جدید که برای استفاده کاربران تلفن همراه طراحی شده، به عنوان پر مخاطب ترین ابزار فناوری ارتباطی، در زندگی فردی و اجتماعی بشر جایگاه ویژه ای دارد و به نظر می رسد جزء جدا نشدنی تعاملات روزمره افراد جامعه محسوب می شود به طوری که برای بسیاری از افراد جامعه، زندگی بدون آن امکان پذیر نیست یا دست کم مطلوبیتی ندارد.
وی اظهار داشت: بر مبنای پژوهش های به عمل آمده نزدیک به بیست و دو درصد کودکان ۶ تا ۹ ساله ، شصت درصد کودکان ۱۰ تا ۱۴ ساله و تقریبا” هشتاد و چهار درصد از کودکان ۱۵ تا ۱۸ ساله دارای تلفن همراه هستند و این پدیده اجتماعی را می توان به عنوان یک معضل جهانی تلقی کرد. به عنوان مثال، در تحقیقی که در آمریکا صورت گرفته مشخص گردید که ۳۷ درصد کاربران تلفن همراه گفته اند که بدون این شیوه ارتباطی قادر به ادامه زندگی نیستند.
همچنین بسیاری از نوجوانان ترجیح می دهند با دوستان خود از طریق تلفن و شبکه های اجتماعی رابطه داشته و کمتر همدیگر را ملاقات کنند. این عضو انجمن جامعه شناسی ایران بیان داشت : استفاده پیش هنگام از تلفن همراه و در اختیار قرار دادن این دستگاه در دست کودکان و نوجوانان و گسترش بیش از پیش تعاملات اجتماعی از طریق نرم افزارهای کاربردی نوظهور، به نظر می رسد نسل آینده در کنش های رو در رو دچار مشکل شده و حتی از ساده ترین مهارت های کلامی و رابطه ای بی بهره خواهند بود.
گوشه گیری ، دوری گزینی از جمع و اعتماد به نفس پایین از آسیب های مهم استفاده افراطی و نامناسب کودکان از این ابزار ارتباطی است که شادابی و هیجان فیزیکی را از این گروه های سنی گرفته است.
آب روشن اذعان داشت : برخی از والدین تلفن همراه را برای فرزندان خود وسیله ای ضروری تلقی می کنند تا بتوانند در هر لحظه با آنها ارتباط برقرار کنند در حالی که استفاده از این ابزار ارتباطی برای کودکان فرهنگ سازی نشده، به عبارتی همراه داشتن موبایل دارای ضررهایی بیش از منفعت آن است که مشاهده می گردد.
وی خاطر نشان کرد: استفاده کردن افراطی از تلفن همراه، به یک معضل و بحران برای والدین تبدیل شده است، چرا که دسترسی آسان به فضای اینترنت ، کنجکاوی نوجوانان و رجوع به سایت های غیر اخلاقی ، تماشای کلیپ های ناشایست و انتشارآن در بین همسالان یا سوء استفاده احتمالی دیگران از آن، مشکلات اخلاقی زیادی را برای فرزندان به وجود آورده که غیر قابل انکار است زیرا فرزندان در زمان و شرایطی نامناسب و بحرانی از مسائلی آگاه می شوند که بسترهای ذهنی لازم برایشان مهیا نشده است که این آگاهی های لجام گسیخته ، بلوغ زودرس را در کودکان به وجود می آورد.
این عضو انجمن جامعه شناسی ایران در ادامه گفت : دانش افزایی نابهنگام نوجوانان باعث زیر سوال بردن ارزش ها و هنجارهای خانوادگی شده و اقتدار اخلاقی پدر و مادر را زیر سوال می برد و باعث تعارضات فراوان خانوادگی می گردد
وی افزود : بر مبنای گزارش وزارت آموزش و پرورش در سال ۹۳،از مجموع یک میلیون و سیصد هزار دانش آموزی که در امتحان نهایی شرکت کرده اند بیش از هشتاد درصد دانش آموزان با میانگین نمره ۱۲ قبول شدند که نشان می دهد که علیرغم پایین بودن کیفیت آموزشی (که بر کسی پوشیده نیست)، با نوعی افت شدید تحصیلی در جامعه مواجه‌ایم که استفاده از تلفن همراه و ورود دانش‌آموزان به فضای مجازی و سرگرم شدن در شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های اینترنتی ، یکی از دلایل مهم افت تحصیلی دانش آموزان است.
آب روشن با بیان اینکه بیش از ۳۰ درصد نوجوانان به بازی‌های رایانه‌ای اعتیاد دارند گفت: میان وضعیت اقتصادی خانوادگی و استفاده از بازی‌های پیشرفته رایانه ای ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد در واقع خانواده‌هایی که پدر و مادر هر دو شاغل هستند، کودکان چهار برابر بیش از همسالان دیگر برای بازی‌های رایانه ای وقت صرف می‌کنند.
وی در پایان گفت: هر چند در عصر حاضرآشنایی نوجوانان و جوانان با تکنولوژی و نرم‌افزارهای جدید ضروری به نظر می رسد، اما علاقه بیمارگونه دانش‌آموزان به انواع بازی‌ها را بایستی قابل‌تامل دانست، زیرا علیرغم اینکه این وابستگی ها میزان مطالعه آنان را کاهش داده و تاثیر مستقیمی بر افت تحصیلی شان دارد اما این مسئله وقتی آسیب زا خواهد بود که آنان به طور ناخواسته ای معتاد فضای مجازی می‌شوند و بدون اطلاع از آسیب‌هایی که تهدیدشان می‌کند، خود را اسیر دست و پا بسته آن می‌کنند.
