اعتماد مخاطب را خراب نکنید!
این مترجم در گفت‌وگویی درباره مساله ترجمه مجدد یک کتاب از سوی ناشران و مترجمان کم‌تر شناخته‌شده، گفت: شاید حدود 10 سال قبل ناشری از من خواست تا کتابی را که پیش‌تر از سوی مترجم شناخته‌شده‌ای به فارسی برگردانده شده بود ترجمه کنم، اما من این کار را نکردم چون اساسا با موضوع ترجمه آثار مشابه از سوی چند مترجم مخالفم. حتی برایم اتفاق افتاده است که 170 صفحه از یک کتاب را ترجمه کرده‌ام، اما وقتی متوجه شده‌ام مترجم دیگری در حال ترجمه این اثر است آن را کنار گذاشته‌ام.
میرمعزی اظهار کرد: معمولا سفارش ترجمه آثار مشابه درباره کتاب‌های معروف و آثار کلاسیک رخ می‌دهد، اما درباره آثار تازه نیز این موضوع مشاهده می‌شود.
او در ادامه گفت: من هنگام ترجمه یک اثر خودم را در مقابل مخاطب مسوول می‌دانم و خودم را موظف می‌کنم که عین کتاب را ترجمه کنم، اما همه این‌گونه نیستند و من هم نمی‌توانم این موضوع را به دیگران دیکته کنم. چون دیده‌ام که برخی از افراد کتاب‌های پیش‌تر ترجمه‌شده را ناقص ترجمه کرده‌اند و ناشرانی هم آن‌ها را چاپ کرده‌اند که نوعی کلاه گذاشتن بر سر مخاطب است. این اتفاق درباره یکی از آثاری که خودم ترجمه و منتشر کرده‌ام نیز رخ داد؛ کتابی که ما هم کپی‌رایت متن آن را خریده بودیم و هم جلد آن را. اما متاسفانه یک ناشر و مترجم همین کتاب را ناقص ترجمه و منتشر کردند.
او درباره ترجمه دوباره آثاری که قبلا از سوی مترجمان چیره‌دست ترجمه شده‌اند نیز گفت: کسی که دانشجوست نمی‌تواند یک اثر ادبی مهم را ترجمه کند، اما متاسفانه الان برخی از ناشران تازه‌کار دست به این اقدام می‌زنند که ضرر زیادی به حوزه نشر و کتاب می‌زند. ضمن این‌که مثلا خود من وقتی ببینم نجف دریابندری در حال ترجمه اثری است دیگر به سراغ آن کتاب نمی‌روم، اما متاسفانه الان این‌گونه نیست و برخی منتظرند ببینند ترجمه آثار چه نویسنده‌ای فروش داشته و بلافاصله به سراغ آن می‌روند و به‌صورت ناقص، ترجمه ناشیانه‌ای از آثار آن نویسنده چاپ می‌کنند.
میرمعزی همچنین بیان کرد: در حال حاضر برخی از نویسنده‌ها، مترجمان و ناشران به خاطر آثار قابل قبولی که ارائه کرده‌اند در طی سال‌ها به زحمت توانسته‌اند در بین مخاطبان یک حس اعتماد به‌وجود بیاورده‌اند، اما متاسفانه برخی از مترجمان و ناشران با ترجمه ناقص و انتشار همان آثار ضربه بدی به این اعتماد می‌زنند.
