سیسمونی و خریدهای غیرضروری

فهرست سیسمونی فروشگاه ها را که نگاه کنید، کلی خرت و پرت در آنها هست که یا فایده چندانی ندارند یا اساسا بی فایده اند. ممکن است دوست داشته باشید خیلی از اینها را بخرید تا به اصطلاح سیسمونی تان کامل باشد؛ اما به این فکر کنید که به جای خریدن چیزهای بیخودی که بعد از مدتی تازگی خود را هم از دست می دهند و به انباری یا سطل آشغال خانه منتقل می شوند، می توانید برای کودک تان یک چیز خوب و به درد بخور دیگر بخرید یا حتی آن را برایش پس انداز کنید.

اگر به این چشم به ماجرا نگاه کنید، خواندن این فهرست به دردتان می خورد؛ برای این که یادتان باشد چه چیزهایی را باید از فهرست فروشگاه حذف کنید و بگویید: «اینو نمی خوام! بعدی لطفا!»

– قنداق یا قنداق فرنگی
قنداق از آن چیزهایی است که مدت زیادی است ور افتاده، اما معلوم نیست چرا هنوز در فهرست سیسمونی بعضی ها هست. بستن قنداق از نظر همه پزشکان مضر است و به جز این که مانع گردش خون صحیح و تکان خوردن دست و پای بچه می شود، چیز دیگری ندارد. قدیمی ها می گفتند بچه وقتی دست و پایش تکان نخورد، راحت تر می خوابد، اما الان پزشکان معتقدند این کار مانع پیشرفت قابلیت های حرکتی نوزاد می شود.به تازگی در فروشگاه های سیسمونی وسیله دیگری با عنوان قنداق فرنگی فروخته می شود که کارکردش شبیه قنداق های قدیمی است. پارچه کوچکی که با چسب بسته می شود و نسبتا هم گران است. بعضی ها برای سیسمونی این قنداق را می خرند، در حالی که فرق چندانی با قنداق قدیمی ندارد و به همان اندازه هم بی استفاده است.

– شنل شیردهی
شنل شیردهی یک جور پوشش برای مادر است که بتواند در محیط های عمومی و در جایی که دیگران حضور دارند، بدون آن که دیده شود، از سینه به نوزاد شیر بدهد. ایده شنل، ایده بسیار خوبی است، اما اغلب عملی نمی شود. از طرفی جنس شنل های موجود در فروشگاه ها معمولا پلاستیک است و زیر آنها خیلی گرم می شود. به همین دلیل نوزاد که معمولا خودش هم به خاطر خوردن شیر غرق در عرق می شود، آن زیر بخارپز می شود! نکته دیگر آن است که نوزادان دوست دارند موقع شیر خوردن صورت مادرشان را ببینند و شنل مانع این کار می شود.

ضمن این که معمولا مادران یکی دو ماه اول تولد فرزندشان را در حال تمرین شیر دادن هستند و به سختی از پس آن برمی آیند، چه برسد به آن که نتوانند به درستی هم او را ببینند. با همه این حرف ها شنل ممکن است برای افرادی مفید و حتی لازم باشد. افرادی که ناچارند با فرزندشان مدت زیادی را بیرون از خانه باشند و جای خصوصی برای شیر دادن به او ندارند، به هر حال مجبورند با همه این اشکالات از چیزی مثل این شنل استفاده کنند. البته ناگفته نماند که قیمت این شنل ها نسبت به دوخت و پارچه شان بسیار گران است و هر مادری با حداقل دانش خیاطی می تواند با خریدن یک پارچه نخی با یک دهم قیمت شنل های بازار، یک شنل برای خودش بدوزد.

– استریلایزر
استریلایزر یا دستگاه استریل کننده شیشه شیر و سایر وسایل کودک، وسیله ای است که با حرارت بالا وسایل داخلش را استریل می کند. قیمت این دستگاه ها نسبتا زیاد است و خریدن شان دلیل خوبی لازم دارد. با این حال استفاده آنها خیلی کم است. نکته اول این است که استریلایزر کار شستن شیشه ها را انجام نمی دهد. یعنی اول باید خودتان شیشه ها را بشویید و بعد فقط برای استریل کردن داخل دستگاه بگذارید.

نکته دوم این است که هر دستگاهی برای شیشه های مارک خودش طراحی شده و معمولا ارتفاع و جای مخصوص آن فقط به درد همان شیشه ها می خورد. با این حساب اگر چند جور شیشه یا لیوان و چیزهای دیگر داشته باشید، نمی توانید همه را در دستگاه استریل کنید. همه اینها در حالی است که می توان با کمی جوشاندن در آب یا با استفاده از ماشین ظرفشویی هایی که سیستم خشک کن دارند، وسایل کودک را استریل کرد. به این موضوع، این را هم اضافه کنید که اصولا استریل کردن همه چیز برای کودک برای سلامتش خوب نیست. بچه هایی که بیش از حد استریل بزرگ شوند، احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری ها دارند.

– شلوارهای جوراب دار
شلوارهای تک که جوراب دارند (پایین پاچه شان بسته است) به درد نخورترین شلوارها هستند. نوزادان در ماه های اول زندگی علاقه زیادی به لگد پراندن دارند و همین کار باعث می شود جوراب ها از پای شان در بیایند. وقتی یک شلوار هم به جوراب وصل باشد، معنایش پایین آمدن شلوار هم هست. سرهمی های جوراب دار این مشکل را ندارند، اما آنها هم مثل شلوارهای جوراب دار با یک مشکل دیگر مواجهند: این که خیلی زود برای نوزاد کوچک می شوند. نوزادان در ماه های اول زندگی خیلی زود رشد می کنند و در ماه ممکن است چند سانتی متر بلند شوند. با این حساب طول عمر شلوارهای جوراب دار کمتر از یک ماه خواهد بود و این یعنی یک ضرر واقعی.