آخرین راه فرار زنان ایزدی از بردگی جنسی

«سلام …» صدای زن آن سوی خط، گرفته و گنگ و نامفهوم است اما بار غمش مثل سیل، دل شنونده این سوی خط را، با خود می برد. زن آن طرف خط می نالد «دیگر راهی نمانده … اینجا … اوضاع خیلی خراب…. راه فرار آخر را انتخاب می کنم ….»

شنونده این طرف خط می داند راه فرار آخر چیست. بغضش، گریه می شود و از خودش می پرسد چند زن ایزدی دیگر باید از راه فرار آخر با او حرف بزنند تا صدایش نلرزد، بغضش نترکد و به گریه نیافتد؟

راه فرار آخر، برای زن های ایزدی خودکشی است؛ مرگی که ایمان دارند به روسپیگری برای داعشی ها، شرف دارد. امینه سعیدحسن، نماینده پیشین مجلس عراق و یک فعال حقوقی است؛ یکی از همان آدم های این طرف خط که هر روز چند تماس از زن های ایزدی دارد.

بیشتر زن ها حتی وقتی راه نجاتی برایشان نمانده است دلشان می خواهد با امینه تماس بگیرند و از حال و روزشان حرف بزنند، شاید به این امید که تلخی قصه زندگی شان دست کم در خاطره تاریخ ثبت شود.

مرداد سال گذشته که داعش موصل را هم بلعیده است امینه هنوز خوش خیال بود که دست داعشی ها به کردهای ایزدی ارتفاعات سنجار در استان نینوای عراق نمی رسد و اصلا چرا باید به سنجار بیایند که نفت ندارد تا جیب شان را پر کند. خوش خیالی اش اما دوام نیاورد و داعش از سنجار و ایزدی هایش نگذشت.

سنجار نه فقط برای داعشی ها از وجه سوق الجیشی اهمیت داشت بلکه آنها، زن ها و کودکان ایزدی را هوس کرده بودند. همولایتی های امینه به اندازه او خوش بین نبودند. حدود 5 هزار نفر از شهر 300 هزار نفری سنجار ، پیش از ورود داعش به شهر فرار کردند و آواره کوهستان شدند، باقی مانده را اما داعش شکار کرد.

آن روزها گرچه پیشمرگ های کرد ، جان شان را کف دست شان گذاشتند تا سنجار را از مشت سیاه داعش بیرون بکشند اما بربرها پیش تر در موصل، انبارهای مهمات را غارت کرده بودند و با اسلحه های پیشرفته ای می جنگیدند که دست پیشمرگ ها از آنها خالی بود.

داعشی ها هرچه می توانستند از سنجار بردند، بیش از هرچیز ، زن و کودک و نوجوان. کسی آماری از شمار ربوده شده های عراق ندارد. ویان دخیل، نماینده پارلمان عراق که داعشی ها به علت فعالیت هایش برای نجات زنان ایزدی، بیشترین قیمت را برای دستگیری اش تعیین کرده اند ، سال گذشته درگفتگو با رسانه ها شمار زنان و کودکان ربوده شده در سنجا را 25 هزار نفر تخمین زده بود اما بعدها آمارهای دیگری هم منتشر شد برای نمونه برخی رسانه های خارجی این تعداد را 5 هزار نفر تخمین زدند.

یک هفته پیش نیز روزنامه دیلی میل نوشت از مرداد امسال تا کنون، 3 هزار زن وکودک در شمال عراق ربوده شده اند. گرچه شمار دقیق زنان و کودکان دزدیده شده در عراق مشخص نیست ، روشن است که داعشی ها هیچ خانواده ایزدی را بی داغ نگذاشته اند.

جنایت های داعش در روزهای نخست اشغال سنجار به حدی بود که سران طایفه های ایزدی عراق به کردهای پیشمرگ درگیر با داعش التماس می کردند دختران اسیرشان در چنگ داعشی ها را بکشند تا به آنها تجاوز نشود و شاید همین دستور است که حالا اسیرهای غمگین سنجاری را به نتیجه رسانده است که اگر پیشمرگ ها هم دل شان به کشتن آنها راضی نشود، خودکشی کنند تا برده جنسی داعش نشوند.

ناامید می شوند و می میرند

امینه در گفتگویی که با شبکه خبری سی ان ان داشته، آنچه را بر سر او و باقی زن ها آمده است اینگونه توصیف می کند « من هم ایزدی اهل سنجارم. داعشی ها در سنجار ، مردها را کشتند و زن ها و بچه ها را دزدیدند. آنها که دزدیدند ، آشنا بودند… همسایه هایم … دوستانم… بستگانم…»

چهره معتبر سیاسی امینه باعث شده است ، پس از حمله داعشی ها ، خیلی از خانواده ها که عزیزان شان دزدیده شده اند، سراغ او بیایند و برای یافتن گمشده های شان از او کمک بخواهند . این شد که امینه و همسرش یک گروه نجات شدند. او تلفن ها و مشخصات را از مردم می گیرد و به شوهرش خلیل می دهد تا سفری دور و دراز به مرز های عراق و سوریه داشته باشد به این خیال که بتواند به فرار زن های ایزدی کمک کند.

گروه کوچک دو نفره آنها تا کنون بیش از 100 زن و کودک را نجات داده اند. اولین کسانی که آنها نجات دادند زنی 35 ساله و کودکی 6 ساله بودند که به عنوان برده جنسی بین داعشی ها دست به دست می شدند.

زن به امینه گفته بود داعشی ها با دو کامیون، زن ها و کودکان را از روستای شان را به مکانی نامعلوم برده بودند. اهالی دم بر نیاورده بودند چون وقت سوار شدن، داعشی ها چشم ترس حسابی به آنها داده بودند و زنی را که با آنها بحث می کرد ، کشته بودند.

زن 35 ساله و کودکی که امینه از آنها حرف می زند سرانجام توانسته بودند با حمایت های او و رفقایش از چنگ داعش بگریزند اما همه زن ها و دخترها مثل این دو نفر خوش شان نیستند. آنها معمولا پیش از حراج شدن در بازار برده فروش ها ، بوسیله نیروهای جنگی داعش مورد تجاوز قرار می گیرند و سپس بسته به سن شان برای تجاوز بیشتر و بردگی جنسی به ارباب های داعشی دیگر فروخته می شوند.

هرچه زنی کم سن و سال تر باشد، داعشی ها بیشتر برایش پول می پردازند و محبوب ترین ها برای شان، دختربچه های 1 تا 9 ساله هستند.

زن های ایزدی خبرهای زیادی از سرانجام برده های جنسی دارند. آنها شنیده اند که گاه یک دختر به چندین مرد فروخته می شود یا باید مثل روسپی ها لباس بپوشد و مزه بزم های سران داعش شود و اگر که به چشم داعشی ها چموش به نظر بیایند، شکنجه و اعدام می شوند. به همین خاطر است که زن ها ترجیح می دهند به جای مرگ تدریجی ، راه فرار آخر را انتخاب کنند و دستکم مرگ شان را ، خودشان انتخاب کنند.

تاکنون صدها زن ایزدی خودکشی کرده اند

هشدار درباره خودکشی زنان ایزدی البته نخستین بار نیست که در خبرگزاری های بیگانه و ایرانی مطرح می شود و دو سال پیش نیز سازمان عفو بین الملل درباره آن هشدار داده بود.

امینه می گوید تا کنون صدها دختر ایزدی اسیر در چنگ داعش خودکشی کرده اند . زن ، عکس هایی نیز از این دختران جمع آوری کرده است به این خیال که شاید روزی بتواند خاطره های شان را همانطور که آرزو داشته اند در تاریخ ثبت کند.

زن، اگرچه تا کنون ایزدی های زیادی را نجات داده است اما خیال آن دختران ناامید از نجات که خودشان را در غربت کشته اند ، هر روز و هر لحظه کامش را تلخ می کند.«وقتی فکر می کنم که چه بلایی سر دختران اسیر می آید، نمی توانم بخوابم … آنها التماس می کنند و می پرسند کی نجات شان می دهم اما من پاسخی ندارم…. نجات زنان و دختران خیلی سخت است و من کسی نیستم… دولت نیستم… نظامی نیستم… من فقط جزئی از مردمم.»

سلاح امینه، فقط یک گوشی تلفن است و متاعش برای زن های غمگین آن طرف خط، فقط امید، تا باور کنند که سرانجام، یک روز، گروه های نجات از راه می رسند.

قصه امینه برای زن ها یک دروغ بزرگ است یا حقیقتی دور؟ کسی نمی داند اما به گمان او، داشتن یک رویای زیبا خیلی وقت ها از باور به یک حقیقت ترسناک خوش تر است بویژه برای اسرایی که روی لبه تیغ ایستاده اند و مرگ شان برای صاحبان داعشی شان، سرگرمی مفرح است و زنده باقی گذاشتن شان، یک لطف بزرگ.

176/