در برنامه اين هفته90، سه بار اسم كيروش آمد كه هر سه بار اضافي بود! عادل هنگام مصاحبه با مديرعامل سپاهان از باقريان انتقاد كرد كه چرا گفته: «تيم ملي بايد التماس بازيكنان سپاهان را بكند.» كمي بعدتر فردوسيپور به قول خودش خيلي خودجوش ياد مصاحبههاي مايليكهن عليه كيروش افتاد و از مدير فني تيم اميد انتقاد كرد. همچنين در بخش «تقويم90» از سالروز تولد لوييس فيگو حرف زده شد و به همين منظور صحنههايي از بازي او در اسپورتينگ ليسبون زير نظر كيروش به نمايش درآمد. سومي اما آخرش بود.
در قسمت آناليز بازي پرسپوليس و ذوبآهن، بچههاي برنامه90 بعد از تجليل از مقاومت طولاني پرسپوليس 10 نفره، در نهايت دست به مقايسه اين بازي با نمايش تيم ملي ايران برابر عراق در جام ملتهاي 2015 زدند و نتيجه گرفتند تيم ملي با يك بازيكن كمتر، خيلي بهتر از پرسپوليس بازي كرده، چون دو بار توانسته به بازي برگردد و گلهاي خورده را جبران كند! اين مقايسه بسيار عجيب كه در علميترين بخش برنامه90 انجام شده و لابد حكم به برتري كيروش نسبت به برانكو داده، از جهات مختلفي قابل بحث است.
شايد بديهيترين نكتهاي كه در اين ميان گم شده، اين باشد كه پولادي در دقيقه 43 از زمين بازي اخراج شد اما ايمان صادقي دقيقه 22 كارت قرمز گرفت. وقتي دوستان، تيم ملي را به خاطر چند دقيقه مقاومت بيشتر به رخ پرسپوليس ميكشند، عجيب است كه يادشان ميرود بچههاي برانكو 20 دقيقه بيشتر از شاگردان كيروش 10 نفره بازي كردهاند! حالا بگذريم از اينكه پرسپوليس در زمين حريف بازي ميكرد و تيم ملي در ورزشگاه بيطرف يا حتي اين نكته كه اشتباه داوري در بازي اصفهان به مراتب فاحشتر از مسابقه ايران و عراق بود چرا كه اينجا ايمان صادقي كاملا بيگناه كارت قرمز مستقيم گرفت اما آنجا مهرداد پولادي در صحنهاي بحثبرانگيز كارت زرد دوم را دريافت كرد. نكته ديگر اينكه با توجه به رخ دادن اخراج پولادي در آخرين دقايق نيمه اول، كيروش از يك فرصت 15 دقيقهاي برخوردار شد تا با تامل و تفكر كافي تصميم به تغيير تاكتيكي بگيرد و از ابتداي نيمه دوم وحيد اميري را به جاي مسعود شجاعي به ميدان بفرستد.
برانكو اما در لحظه بايد به اخراح گلرش واكنش فوري نشان ميداد كه اين اتفاق با ورود قديميپور به جاي مسلمان شكل گرفت. از نظر كيفي هم شايد لازم به يادآوري نباشد كه پرسپوليس 10 نفره حداقل 4 موقعيت عالي گلزني روي دروازه ميزبانش خلق كرد اما تيم كيروش غير از دو گلي كه روي ضربات ايستگاهي مقابل عراق به ثمر رساند، واقعا هيچ فرصت ديگري نداشت. كاش بدانيم كيروش به خودي خود مربي بزرگي است و براي خوب جلوه دادن او، به چنين مقايسههاي عجيب و غريبي نياز نيست!
179/