قطعا در بین تمام گزینههای سرمایه گذاری مدنظر ایران، صنعت حمل و نقل و به طور خاص صنعت هواپیمایی کشور جزو گزینههایی است که بیشترین نیاز به تغییر و تحول را دارد و این امر نیز از سوی وزارت راه و شهرسازی با توجه به برنامه های گسترده ای که ارائه شده است کاملا مدنظر قرار گرفته است.
در این بین بحث نوسازی ناوگان ایران از طریق خرید هواپیماهای تازه نفس اصلیترین گزینه محسوب می شود. گزینه ای که طبق اعلام آخوندی باید در سالهای آینده به خرید بیش از 400 هواپیمای مسافرتی جدید منجر شود.
هرچند بحث تامین مالی برای خرید این تعداد هواپیما و در نظر گرفتن شرایط دقیق ایرلاینهای ایرانی برای فعالیت در این عرصه نکات مهمی است که باید برای آنها راهحلهایی جدی در نظر گرفت اما سوالی که بیش از هرچیز ذهن طرف های خارجی را به خود معطوف کرده چگونگی استفاده از این بازار گسترده است.
هرچند همان طور که از قبل نیز پیشبینی می شد با کنار رفتن تحریمها ایران ترجیح میدهد از بازارهای دسته اول برای خرید هواپیماهای جدید استفاده کند اما روس ها نیز در این زمینه بیکار ننشتهاند و در چند مرحله تلاش کردند ولو به شکل رسانه ای سوخو100 را به ایران غالب کنند.
در بین دو غول هواپیمایی جهان اما به نظر می رسد اوضاع ایرباس بهتر از بویینگ باشد. مذاکرات چند مرحله ای ایران و فرانسه که اصلِِی ترین سهامدار ایرباس است برخی نقاط تیره باقیمانده را نیز کنار زد تا حالا ایرباس با خیالی راحت از انتظار خود برای پایان یافتن تحریمهای ایران سخن بگوید. این در حالی است که تحریمهای چندگانه دولت آمریکا علیه ایران و اوضاع نامشخص آنها در آینده، شرایط بویینگ را قدری سخت کرده و این شرکت هنوز باید برای دریافت مجوزهای لازم در این حوزه اقدام کند، مجوزهایی که شاید دولت آمریکا برای از دست نرفتن بازار یک شرکت بزرگ خود به آنها تن دهد.
179/