آنها برای کشف این ستارگان، سه مشخصه کلیدی در توزیع انرژی طیفی «اتا کارینا» را شناسایی و مقدار انرژی منتشر شده از آن در طول موجهای مختلف را بررسی کردند.
«اتا کارینا» یک ابرستاره حقیقی است که از دو ستاره در حال چرخش که 5 میلیون برابر درخشان‌تر از خورشید هستند تشکیل شده است. در سال 1840، روشنایی این ستاره به حدی بود که دومین ستاره درخشان آسمان شناخته شد.
ستاره‌های «اتا کارینا» که به فوران بزرگ نیز مشهور است، موادی معادل 10 خورشید را از خود به بیرون پرتاب می‌کنند که هم اکنون می‌توان آنها را در تصاویر تلسکوپ فضایی هابل مانند سحابی آدمک مشاهده کرد.
ستاره شناسان به مدت طولانی در جستجوی ستارگان بزرگ و درخشان مشابه بودند اما تلاشهایشان به نتیجه نرسید.
آنها در بررسی اولیه هفت کهکشان از سال 2012 تا 2014 ناکام ماندند، اما در سال گذشته در پژوهشی دیگر توانستند به موفقیت دست یابند. به عنوان مثال در کهکشان M83، در میان صدها میلیارد ستاره ، آنها چند صد ستاره را که درخشندگی و پرتوهای مادون قرمز مشابه اتا کارینا داشتند و دو ستاره که به طور نزدیکی با آن همسان بودند را یافتند.
این پژوهش بر نادر بودن این ستارگان عظیم تاکید دارد اما اکنون که این تیم نمونه‌های بیشتری برای مطالعه دارند و امیدوارند در مورد چگونگی انفجار آنها و ایجاد عناصر سنگین برای نسل‌های آینده ستارگان و سیارات، اطلاعات بیشتری کسب کنند.