برندگان و بازندگان نوسانات قیمت نفت
این یک تصویر پیچیده و یک شکاف اطلاعاتی قابل توجه است که یک ناهماهنگی قابل توجهی بین نظرات و واقعیت‌ها به وجود آورده است. برای مثال می‌توان تاکید کرد بسیاری شرکت‌های ثبت شده انرژی‌های تجدید شدنی علاوه بر اینکه ناقوس مرگ این بخش بوده و برخی تحلیلگران آن را پیش‌بینی می‌کردند، این شرکت‌ها انعطاف پذیر بوده و در بین قوی‌ترین بازیگران در استراتژی زیست محیطی سال 2015 قرار می‌گیرند.
رشد کند جهانی تولید ناخالص داخلی و بهبود بهره‌وری انرژی در حال تضعیف تقاضای نفت هستند. اما مشکلات عرضه‌کنندگان در حال حاضر بیشتر است. اوپک تصمیم گرفته که سطوح بالای تولید را نگه دارد و ظرفیت تولید نفت ایران و لیبی در حال بازگشت به بازار است. چنین ذخایر بالایی این پتانسیل را دارند که ظرفیت ذخیره‌سازی را به هم زده و به سقوط بیشتر قیمت نفت بینجامد. تولید نفت صنعت شیل آمریکا احتمالا امسال کاهش خواهد یافت، اما نه به آن میزان و سرعتی که تولید کنندگان اوپک مایل به دیدن هستند.
کاهش قیمت نفت از بالای 110 دلار در هر بشکه در اواسط 2014 شروع شده است. در ژوئن 2015 قیمت نفت 60 دلار بود ولی اکنون به سطح کنونی حدودا 35 دلار در هر بشکه رسیده است. به نظر می‌رسد قیمت‌های پایین نفت برای چند سال آینده باقی خواهند ماند. قیمت‌های آتی در حال حاضر نشان می‌دهند که محدوده قیمت در این دوره 40 تا 60 دلار در هر بشکه خواهد بود ولی بیشتر مفسران بر این عقیده‌اند که ما شاهد یک بازگشت به قیمت‌های بالاتر در بلندمدت خواهیم بود.
بنابراین تاثیر این موضوع بر بازارهای زیست محیطی چیست؟ ما شاهد یک ارتباط بسیار محدود بین این بازارها با قیمت نفت هستیم ولی این رابطه پیچیده است.
بخش‌هایی که از قیمت‌های پایین نفت نفع خواهند برد، آن‌هایی هستند که نفت در آنها یک ماده اولیه پرهزینه است. این بخش‌ها شامل شرکت‌های تولیدکننده مواد شیمیایی برای تصفیه آب، مواد عایق‌کاری، بسته‌بندی مواد غذایی و برخی تامین کنندگان کشاورزی هستند. شرکت‌های مدیریت پسماند و حمل‌ونقل عمومی هزینه‌های قابل توجهی در زمینه تامین سوخت دارند و بنابراین در این شرایط نفع خواهند برد.
در شرایطی که قیمت بنزین کاهش می‌یابد، ترکیب فروش خودرو به فروش بالاتر خودروهای بزرگ‌تر و اس یو وی که نسبت به خودروهای کوچک‌تر به فیلتر‌های پیچیده‌تر و فناوری‌های کنترل آلایندگی مجهز هستند، تغییر و فرصت‌هایی را برای بهره‌وری انرژی حمل‌ونقل و شرکت‌های کنترل آلودگی ایجاد می‌کند.
قیمت پایین بنزین به سوخت‌های زیستی لطمه می زند. این امر مشخصا برای نسل اول بیواتانول که از فرآورده‌های غذایی همچون روغن پالم و نیشکر به دست می‌آیند صدق می‌کند. نسل دوم سوخت‌های زیستی پیشرفته که از توده‌های زیستی استخراج می‌شوند، آن‌قدر که تحت حفاظت مکانیزم‌های نظارتی در آمریکا هستند، تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند.
فرصت‌های سرمایه‌گذاری در بخش آب متشکل از شرکت‌های توزیع آب، زیرساخت و شرکت‌های تصفیه آب هستند. برخی از شرکت‌های زیرساخت آب همچنین پمپ و لوله به بازار نفت می‌فروشند و از تاثیر منفی قیمت نفت به دلیل کاهش فعالیت‌ها در این حوزه رنج می‌برند.
شرکت‌های بازیافت نفت که یک سری خدمات را برای بازیافت نفت کثیف و پسماند برای بخش‌های مهندسی، خودروسازی، صنایع دریایی و دیگر صنایع ارائه می‌دهند از کاهش قیمت نفت رنج می‌برند در حالی‌که برخی از شرکت‌های مشاوره زیست محیطی، شاهد کاهش قرار‌دادهای صنعت نفت و گاز هستند.
در بلندمدت صنعت نفت ممکن است به شکل قابل توجهی کوچک شود. در توافق تغییرات جوی پاریس در ماه دسامبر 195 کشور متعهد شدند که افزایش دمای کره زمین بیش از دو درجه سانتیگراد نباشد. این به معنای این است که ما قادر نخواهیم بود بسیاری از دارایی‌هایی را که در حال حاضر در ترازنامه‌های شرکت‌های نفتی وجود دارند، بسوزانیم. این دارایی‌ها در زمین باقی خواهند ماند.
اما هزینه استخراج نفت به شکل قابل توجهی متفاوت است. دارایی‌های نفتی با بالاترین هزینه استخراج که در وهله اول در شن‌های نفتی کانادا، نفت شیل و قطب و شرکت‌های نفتی فعال در این مناطق شاهد فرسایش قابل توجه ارزش خود خواهند بود. اقدامات تولید‌کنندگان نفت کم‌هزینه‌تر همچون عربستان و دیگر کشورهای اوپک برای دفاع جانانه از سهم بازار حتی در سطوح کنونی قیمت پایین نفت با برنامه به حداکثر رساندن درآمدها در جهانی که به دنبال محدود کردن انتشار دی‌اکسید کربن برای حفظ افزایش دما کمتر از دو درجه سانتیگراد مطابق است.
در حال حاضر ما روی برندگان متمرکز هستیم، اما انتظار داریم همزمان با افزایش اعتبار ما پس از ثبات قیمت نفت، برخی بازندگان فرصت‌هایی را در کوتاه یا میان مدت ارائه دهند.
در بلندمدت قیمت نفت افزایش خواهد یافت اما علاقه سرمایه‌گذار به منابع متغیر و بخش‌های بهره‌وری انرژی هرگز بالاتر از این نبوده است. قرار‌داد تغییرات جوی در پاریس آگاهی نسبت به بسیاری از مسائل سوزاندن سوخت‌های فسیلی را بالا برد و موضع اخیر اوپک جالب است. به نظر می‌رسد که یک تایید از سوی تولید‌کنندگان بزرگ باشد مبنی بر اینکه بسیاری از ذخایر سوخت‌های فسیلی به شکل اجتناب‌ناپذیری متروک خواهند شد.
