اجرای کنسرت در دانشگاهها ممنوع شد
آبانماه سال جاری معاون فرهنگی وزارت علوم، درباره انتشار اخباری پیرامون آییننامه برگزاری کنسرت در دانشگاهها، گفت: «نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها متولی این آییننامه است ما هم مشارکت داریم. پس از انتخاب متولی، بررسیها دراین باره آغاز شد تا امروز که این آییننامه تدوین شده است».
این آییننامه رسالت اصلی دانشگاه را تولید و توسعه علم، هنر و رشد فضایل اخلاقی و تربیتی دانسته و تأکید کرده است ترویج موسیقی کار ویژه دانشگاهها محسوب نمیشود.
ماده دوم آییننامه استفاده از موسیقی فاخر و ارزشمند ایرانی را در کنار برنامهها مجاز دانسته و البته شش شرط هم برای این نوع موسیقی قائل شده که شامل «تقویتکننده هویت ملی و متناسب با موازین اسلامی»، «برخوردار از محتوا و مضمون هدایتگر در جهت ترغیب به وظایف اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و انقلابی»، «تقویتکننده روحیه علمی، خودباوری و میل به پیشرفت»، «استفاده از خوانندگان و چهرههای موجه فرهنگی»، «عدم التقای هیجانات خارج از عرف، مهیج و محرک شهوت و مخصوص مجالس ابتذال و لهو و لعب»، «مبرا از شعر و مضامین مشوق بیبندوباری، یأس و ناامیدی، سطحینگری و غفلت از مقام انسانی و بندگی» است.
نکته دیگری که دراینباره وجود دارد، این است که آییننامه مسئولیت صدور مجوز و نظارت بر برنامههای موسیقی را بر عهده شورای فرهنگی دانشگاه گذاشته و پیشنهاد کرده است این شورا برای ایفای نقش مؤثرتر، کارگروه موسیقی را با حضور نماینده رئیس دانشگاه، نماینده مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه و در صورت وجودنداشتن نمایندگی در دانشگاه، نماینده در استان و یک نفر از استادان دانشگاه به انتخاب، شورای فرهنگی تشکیل دهند.
ماده چهار آییننامه اجرای کنسرت و برنامههای مستقل موسیقی را دور از اولویتهای دانشگاه دانسته و به صور کلی ممنوع کرده است. این آییننامه همچنین آموزش موسیقی را در دانشگاه ممنوع کرده و فقط برای دانشجویانی مجاز دانسته که موسیقی جزء سرفصلهای آموزشی مصوب آنهاست.
اولویت برای اجرای موسیقی هم به مجموعهها و گروههای دانشجویی و دانشگاهی داده شده است.
درهمینحال فرزاد طالبی، سرپرست دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد، در پاسخ به این سؤال که این نهاد چه واکنشی در برابر این آییننامه دارد، به «شرق» گفت: «این آییننامه مربوط به فضای داخلی وزارت علوم است و دوستان برای فضای داخلی میتوانند باوجود نظرات مختلف، دیدگاههای متفاوتی داشته باشند و برای فضای داخلی دستگاههای خود تعیین تکلیف کنند».