خواندنی

ویژگی‌های سیاره نهم منظومه شمسی پیش‌بینی شد

موبنا – اخترفیزیکدانان مشخصه‌های سیاره نهم منظومه شمسی را پیش‌بینی کرده‌اند؛ البته اگر چنین سیاره‌ای واقعا وجود داشته باشد.

به گزارش بی بی سی، در ماه ژانویه امسال پژوهشگران موسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک) این نظریه را مطرح کردند که سیاره‌ای بزرگ ممکن است در حاشیه دوردست و سرد منظومه شمسی -آن سوی پلوتو- وجود داشته باشد.

تا به حال چنین سیاره‌ای مستقیما مشاهده نشده اما پژوهشگران با استفاده از عظیم‌ترین تلسکوپ‌ها جستجو برای یافتن این سیاره را آغاز کرده‌اند.

گروهی از محققان دانشگاه برن سوییس هم مشخصات احتمالی چنین سیاره‌ای -حداکثر و حداقل اندازه، درخشندگی و سرما- را تخمین زده‌اند که نتایج آن در نشریه اخترشناسی و اخترفیزیک منتشر خواهد شد.

پروفسور کریستف مورداسینی و استر لیندر با شبیه‌سازی کامپیوتری و استفاده از مدل تکامل سیاره‌ای، محاسبه کردند که شعاع و درخشندگی این سیاره چگونه ممکن است از زمان شکل‌گیری منظومه شمسی در ۴.۶ میلیارد سال پیش متحول شده باشد.

نتیجه این بررسی این بود که سیاره‌ای با جرمی ده برابر زمین (تخمین محققان کلتک) باید قطری حدود ۷.۵ برابر زمین داشته باشد و دمای آن حدود منهای ۲۲۶ درجه سانتی‌گراد باشد.

پروفسور براون یکی از محققان کلتک که احتمال وجود سیاره نهم را مطرح کرده است

پژوهشگران امیدوارند این سیاره را در فاصله‌ای حدود صد میلیارد کیلومتری خورشید و در مرز منظومه شمسی پیدا کنند. در چنین فاصله‌ای، این سیاره‌ نور بسیار ناچیزی از خورشید دریافت خواهند کرد و در واقع بیشتر نور آن از حرارت هسته خودش خواهد بود.

اگر چنین باشد سیاره نهم را با تلسکوپ‌های فروسرخ آسانتر از تلسکوپ‌های نوری می‌توان رصد کرد و شاید همین توضیح دهد چرا چنین سیاره‌ای تا به حال دیده نشده است.

پروفسور مورداسینی و لیندر در محاسبات خود به این نتیجه رسیدند که نور سیاره نهم ضعیف‌تر از آن است که اخترشناسان به راحتی آن را پیدا کنند به خصوص اگر این سیاره در دورترین نقطه از مدار خود به دور خورشید باشد.

با وجود اینکه سیاره نهم تا به حال دیده نشده اما شواهدی در وجود آن دیده شده است از جمله اینکه احتمالا تلسکوپ وایز (Wide-field Infrared Survey Explorer) ناسا سیاره‌ای با جرمی پنجاه برابر زمین یا بیشتر را ردیابی کرده است.

نکته دیگری که در مورد سیاره نهم مطرح است منشا آن است.

محققان سوییسی برای پیش‌بینی مشخصات آن فرض کردند این سیاره از همان گاز و غباری شکل گرفته که منظومه شمسی را تشکیل داده اما برخی محققان -دست کم از نظر تئوری- این احتمال را منتفی نمی‌دانند که منشا سیاره نهم بیرون منظومه شمسی باشد.

الکساندر موستیل و همکارانش در رصدخانه لوند سوئد این نظریه را مطرح کرده‌اند که سیاره نهم می‌تواند بیرون منظومه شمسی و در اطراف یک ستاره مجاور شکل گرفته اما بعدا خورشید آن را به داخل منظومه شمسی کشانده باشد.

اما پژوهشگران کلتک می‌گویند ممکن است سیاره نهم از توده عظیم گازی که در اوایل شکل‌گیری منظومه شمسی از داخل این منظومه به بیرون رانده شده تشکیل شده باشد.

آنها بر اساس هم راستایی اجرامی که در کمربند کویپر در مرز منظومه شمسی قرار دارند وجود چنین سیاره‌ای را پیش بینی کردند و می‌گویند راستای اجرام این دنیای یخی را تنها با وجود یک سیاره بزرگ می‌توان توضیح داد.

اما ماه پیش در پروژه بررسی منشا اجرام حاشیه منظومه شمسی، جرم تازه‌ای در کمربند کویپر کشف شد که مداری عجیب دارد.

این جرم دقیقا همان جایی قرار داشت که پژوهشگران کلتک پیش‌بینی کرده‌اند سیاره نهم باید قرار داشته باشد.

علاوه بر این آنیه فینیا و همکارنش در رصدخانه کوت دازور در فرانسه شواهدی را مطرح کرده‌اند که نشان می‌دهد کشش گرانشی مدار کیوان را -که کاوشگر کاسینی آن را یافت- با فرض وجود سیاره نهم بهتر می‌توان توضیح داد.

 منبع: عصرایران 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا