کلیک برای یافتن همسر
موبنا – از میان همین تقلاها برای یافتن همسر، اخباری از سوءاستفاده کلاهبردارها و… هم کم شنیده نمیشود؛ اما همه اینها باعث نشده که متقاضیان این سایتها کم شود و تولدشان در فضاهای مجازی کاهش پیدا کند. براساس گزارشهای مرکز توسعه فناوری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حدود 200 سایت همسریابی در پایگاه اینترنتی این مرکز ثبتنام کردهاند؛ سایتهایی که دستاندرکاران اغلبشان اطلاعات و شناختی از این حوزه ندارند و به طمع کسب درآمد بنگاه محبتشان را دایر کردهاند.
ناصر صبحی، مدیرکل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان در اینباره به «فرهیختگان» میگوید: «هرچند تجربیات بینالمللی نشان میدهد آشناییها و ازدواجها از طریق شبکههای مجازی و اینترنت نتایج خوشایندی در پی ندارد، اما با گسترش این فضاها، ما بهعنوان متولیان حوزه جوانان و ازدواج نمیتوانیم آن را نادیده بگیریم و باید شرایطی را آماده کنیم که آسیبها از این طریق به حداقل برسد.»
به گفته او، تخمین میزنیم که از نزدیک به هزار سایت که در زمینههای مختلف فعالیت دارند، حدود 350 سایت در زمینه جوانان فعال باشند. در این میان در 6 ماهه اخیر با پررنگ شدن امکانات پیامرسانهای رایگان گویهای هوشمند، حدود 20 کانال نیز در این حوزه فعالیت خود را آغاز کرده باشند که دامنه فعالیت حدود 10 کانال کشوری است.
به گفته صبحی، با بیان اینکه باید نگاهمان به وضع موجود سلبی نباشد بلکه با نگاه مثبت به این مقوله از آن بهره گفت، میگوید: «مدیران این کانالها معمولا کمترین اطلاعات تخصصی را در زمینههای ازدواج دارند. ما قصد داریم از ایده مدیران این کانالها استفاده کنیم و با ارائه مشاوره متخصصان امر ازدواج، فعالیت آنها را آسیبزدایی کنیم.»
در همینباره دیروز نمایندگان دستگاههای اجرایی در جلسه هماندیشی در زمینه سایتهای همسانگزینی به ارائه دیدگاههای خود پرداختند و بر ضرورت اولویتبندی در مواجهه با این سایتها تاکید کردند.
حسین کوچکیان، رئیس اداره برنامه اجتماعی و امور فرهنگی وزارت کشور نیز گفته بود: «لازم است از سایتهای همسریابی بخواهیم که برای دریافت مجوز به ما مراجعه کنند و دریافت مجوز را برای آنها تسهیل کنیم. سپس در زمینههایی مانند فقدان تخصص مشاوره، به آنها افراد متخصص معرفی کنیم.»
به گفته امیراسماعیل بزرگمنش، معاون امور رسانههای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، هر هفته دو تا سه سایت همسریابی برای دریافت این لوگو به وزارت ارشاد مراجعه میکنند.
جلوگیری از کلاهبرداریها
جستوجوی سایت همسریابی در فضای مجازی چندان سخت نیست. در تبلیغ یکی از همین سایتها نوشته شده بود انتخاب همسر با یک کلیک. هر کسی میتواند در آن ثبتنام کند و اگر متقاضی ازدواج باشد، مشخصات شناسنامهای، موقعیت شغلی، تحصیلات، درآمد، شرایط روحی – روانی، وضعیت خانواده و ویژگیهای ظاهری خود مانند زیبایی، تیپ، قد، وزن، رنگ پوست و… و همینطور توقع خود از همسر آیندهاش را وارد کند. با ثبتنام نهایی موتور جستوجوی سایت در میان افراد حاضر از جنس مخالف فرد یا افرادی را به شما معرفی میکند. فرد یا افرادی که نه سیستم هوشمند و نه مدیران سایت در مورد واقیتهای پشت فضای مجازیشان چیزی نمیدانند.
البته برای عضویت در این سایتها باید حق عضویت برای هر ماه نیز پرداخت شود و در صورت توافق طرفین، بنگاه محبت نیز حقی برای خود قائل است. البته در این میان اعضای متقاضی ازدواج هم در صورت صداقت در گفتارشان از اقشار مختلفی هستند که اکثر آن تحصیلات دانشگاهی دارند و درآمدشان متوسط به بالاست.
حسین سیفاللهی، روانشناس و مشاور خانواده در اینباره به «فرهیختگان» میگوید: «چه نظارت صورت بگیرد چه نظارت صورت نگیرد، سایتهایی که در حوزه همسریابی فعال هستند به فعالیت خود ادامه میدهند، شاید به همین دلیل بهتر باشد که در درجه اول سازمانهای متولی در حوزه آگاهیبخشی به جامعه قدم بردارند تا افراد خواهان ازدواج به دام کلاهبرداران نیفتند.»
او با اشاره به اینکه در حوزههایی مثل همسریابی، از صفر تا 100 ماجرا نمیتوان نظارت مستمر داشت، امکان بستن راه تخلف بسته نیست و به همین دلیل بهتر است افراد نه از طریق مجاری که در فضاهای واقعی با شریک آینده خود آشنا شوند. این در حالی است که بعضا مشاهده میشود افرادی که در این سایتها ثبتنام میکنند، متاهل هستند و برای روابط خارج از زناشویی اقدام به ثبتنام در این سایتها میکنند.
منبع: فرهیختگان | نویسنده: سعیده علیپور