ناخن جویدن و مشکلات رفتاری کودکان
موبنا – نکته مهم آن است که ..آشنایی با احساسات و مشکلات کودکان همان قدر که به حساسیت و دقت نظر نیازمند است، لذت و شادی نیز به همراه دارد. کودکان دنیایی پاک و بی آلایش دارند و آینه ی شفاف وجود خود هستند.
آنچه پیش روی شماست توصیه ای کاربردی برای رویارویی با ناخن جویدن کودکان است. خیلی از والدین از ناخن جویدن فرزندانشان، مخصوصا شب های امتحان یا هنگام دیدن برنامه های تلویزیون ناراحت هستند.
خسته شدم، هرکار می کنم فایده ای ندارد، اصلا حواسش نیست، دیگر ناخنی برایش نمانده است، حتی گاهی ناخن هایش را می کند، نمی دانم چه کار کنم؟ هر چه سرش داد می زنم و می گویم دستت را بینداز پایین بی فایده است! چیزی نمی گذرد که دوباره مشغول جویدن ناخن هایش
می شود این مسائلی است که ما با آن ها روبه رو هستیم.
آنچه باید بدانیم
عواملی که باعث تشدید یا بروز ناخن جویدن می شوند؛
اضطراب و نگرانی: کودک با ناخن جویدن به اضطراب خود چیره می شود و این کار به او آرامش می دهد.
سخت گیری و فشار زیاد محیط مثل برقراری انضباط شدید و وادارکردن کودکان به رعایت آن.
احساس تنهایی: کودک در تنهایی های رنج آور خود احساس بدی را تجربه می کند و برای غلبه بر این احساس، ممکن است به ناخن جویدن روی آورد.
احساس گناه: نا امنی از شرایط زندگی
ترس از مسائل مختلف: ترس از مجازات، ترس از قرارگرفتن در شرایط اضطراب زا
وجود اختلال عصبی در فرد و …
ناخن جویدن در افراد کمرو و خجالتی بیشتر رواج دارد. گاهی نیز کودک برای جلب توجه دیگران این رفتار را انجام می دهد. به هر حال مهمترین اقدام والدین آن است که به حالات و رفتار فرزندان خود، توجه کنند تا علت ناخن جویدن آنها را پیدا کنند.
آنچه نباید انجام داد؛
سخت گیری بیش از اندازه نشان ندهید، این کار سبب نگرانی کودکانتان می شود.
مانع ابراز نیازهای طبیعی او نشوید. مثلا اگر کودک میل دارد اسباب بازی هایش را به اطراف پرت کند یا خراب کند مدام مانع نشوید.
از او انتظارات زیاد نداشته باشید تا باعث عصبی شدنش نشوید.
نگذارید تنهایی های سختی را تجربه کند.
او را به خاطر ناخن جویدنش تنبیه نکنید زیرا با تنبیه ناخن جویدنش را تشدید می کنید.
چه باید کرد؛
در زمان التهاب لثه ی کودک، وسایل مناسبی که برای این منظور ساخته شده است برایش تهیه کنید تا از آن ها استفاده کند.
حالات و رفتارهایش را زیر نظر بگیرید و دقت کنید چه زمانی ناخن هایش را می جود.
تلاش کنید او را با اسباب بازی یا اشیای مورد علاقه اش سرگرم کنید. اگر در حین بازی دستش را به طرف دهانش برد، بدون اینکه متوجه شود آرام دستش را بگیرید و به بازی ادامه دهید.
او را وارد فعالیت مختلف کنید تا اعتماد به نفس پیدا کند و احساس تنهایی نکند.
برای او بیشتر وقت بگذارید. با او صحبت کنید و بدانید توجه نشان دادن، بهترین روش برای ترک این رفتار او خواهد بود.
سعی کنید بفهمید چه چیزی آرامش او را به هم زده است .
انگشتانش را به کار گیرید، از او بخواهید نقاشی کند و کاردستی درست کند.
به او آدامس بدهید تا بجود.
به او اطمینان بدهید که خطری تهدیدش نمی کند و شما همیشه مراقب و حامی او هستید، به او بگویید که دوستش دارید و فعالیت های هنری و اجتماعی او را تحسین کنید.
چنانچه کودک شما دختر است ناخن هایش را زیبا نگه دارید تا آن ها را به خاطر حفظ زیبایی، سالم نگه دارد.
ناخن هایش را همیشه کوتاه نگه دارید و برای رفع مشکل از خودش راه حل بخواهید و در اجرای راه حل پیشنهادی حتما او را کمک کنید.
کارشناس علوم تربیتی میترا زارع زادگان
منبع:
