چهرههای سیاسی نباید در سمتهای رسانهای قرار گیرند
موبنا – فیاض زاهد – نویسنده و روزنامهنگار با اشاره به لزوم رعایت اخلاق رسانه در مطبوعات گفت: رسانههای مکتوب مثل جراید و سایتها به دلیل سانسور و نگرانی از تبعات امنیتی، سیاسی، حتی اجتماعی و قومی و قبیلهای، مسیر توأم با احتیاط را طی میکنند. این مساله بازتاب جمله معروف محمود شمس است که اولین اشتباه آخرین اشتباه خواهد بود؛ مثل رفتن در میدان مین.
زاهد با اشاره به بیتوجهی صداوسیما به رعایت اخلاق رسانهای گفت: 90 تا 92 درصد جامعه ایران تحت پوشش کانالها و دکلهای صدا وسیما قرار دارند و صداوسیما آنجا که میخواهد به اخلاق و فرهنگ عمومی بپردازد به دلیل این که قیف را برعکس گرفته نه تنها به گستره اخلاق توجهی نکرده، بلکه به شدت به آن لطمه زده است.
وی با انتقاد از عملکرد صداوسیما در حوزه اخلاق رسانه، تصریح کرد: ما باید از نظر هویت رسانه به این موضوع بپردازیم. تلویزیون در سراسر روز برنامههای خود را با یاد خدا شروع میکند و به تبلیغ ارزشها و معارف دینی میپردازد اما اخلاق رسانهای از منظر دینی و اخلاقی در آن رعایت نمیشود و وضعیت از این منظر نا به سامان تر از سایر حوزههاست. برای این که بتوانند با گروههای مختلف مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند، باید در این موضوع از خود توجه بیشتری نشان دهند.
نویسنده کتاب مدیریت رسانه در بحرانهای بینالمللی بیان کرد: متاسفانه یکی از سنتهای غلطی که بعد انقلاب اسلامی در کشور ایجاد شد این است که متخصصان هر فن متولیان آن امر نیستند.
او در ادامه با اشاره به کتاب «جغرافیای گرسنگی» اثر خوزه دو کاسترو گفت: معمولا در کشورهای جهان سوم مدیران و متولیان جامعه از پزشکان و مهندسان هستند و افرادی که در حوزه علوم انسانی تحصیل کردهاند نقشی در مدیریت جامعه ندارند و این نشانه تحلیل یک جامعه عقب افتاده است.
وی با نقد این موضوع که مدیریت نیازمند سابقه کار در حوزهای خاص است بیان کرد: متولیان ورزش یا مدیران باشگاهها و فدراسیونها عموما سابقه ورزشی ندارند و اگر نهادهای خاصی مدیریت این بخشها را با توجه به نیازهای امنیتی بر عهده بگیرند این نشانگر نابهسامانی است.
زاهد افزود: در حوزه رسانه نیز این اتفاق میافتد؛ برای مثال استاد دانشگاه یا نویسنده اگر بخواهد مجوز نشریهای را بگیرد بعضا به او اجازه نمیدهند و حتما باید عنوانی را با خود یدک بکشد که با ارزشهای مستقر در جامعه هماهنگ باشد. این افراد نیز عموما دانش تحلیل و نوشتن ندارند و معمولا هم افراد حرفهای در حوزه رسانه زیر دست آنها کار میکنند؛ البته تعدادی از این افراد وقتی مجوز میگیرند کار را به دست افراد حرفهای میسپارند اما تعدای از این افراد بعد از گرفتن مجوز، نشریه را به محل کاسبی و درآمد اقتصادی و تسویه حساب سیاسی تبدیل میکنند.
این روزنامهنگار با اشاره به ورود افراد سیاسی به حوزه رسانه گفت: بخشی از مطبوعات محل جهتگیریهای سیاسی و تبیین برخی مانیفستها و جریانهای سیاسی است. چهرهی سیاسی که علاقه دارد یک مجله و وب سایت داشته باشد میتواند از افراد صاحبنظر در این حوزه استفاده کند و ایرادی ندارد. اما در یک جامعه سالم چهرههای سیاسی نباید در سمتهای رسانهای قرار بگیرند چون روزنامهنگاری یک کار مستقل و حرفهای است و باید جدا از جهتگیری و ارزشگذاری ایدئولوژیک خبر دنبال شود و صداقت و درستی در آن مشهود باشد.
وی با بیان این که در کشورهایی مثل ایران ضریب آسیبپذیری چهرههای حرفهای و مستقل روزنامهنگار و نویسنده بسیار بالاست، گفت: وجود افراد سیاسی ضروری است تا بتوانند از توان اقتصادی و لابیهایی که انجام میدهند استفاده کنند تا اصحاب رسانه را از خطر نجات دهند.
زاهد در پایان تاکید کرد: بسیاری از چهرههای سیاسی با حفظ منافع کلی و خطوط قرمز علاقهمند به شرکت در برنامههای صداوسیما هستند تا بتوانند فضای چندصدایی را ایجاد کنند. امیدوارم صداوسیما در این مسیر گامهای بهتری بردارد.
منبع: ايسنا