همکاری چین و روسیه در ساخت هواپیمای پهن‌پیکر دوربرد
موبنا – خبرگزاری ژوهای چین که زیر نظر خبرگزاری رویترز به فعالیت می‌پردازد، در آخرین خبرهای خود به مساله‌ای اشاره کرده است که به نظر نمی‌آید چندان به مذاق بوئینگ و ایرباس، دو غول هواپیماسازی بزرگ دنیا خوش بیاید.
در این خبر جنجالی آمده است چین و روسیه یک قدم دیگر به تولید مشترک هواپیمایی پهن‌پیکر و دوربرد، در جهت رقابت با رقبای غربی خود نزدیک شده‌اند، موضوعی که نشان از خروج تدریجی انحصار صنعت هوایی از دستان غربی‌ها و ذی‌نفعان‌شان دارد.
ابهام در مشخصات فنی و تامین مالی
توضیحات درج‌شده در کنار ماکت این هواپیما نشان می‌دهد شرکت سازنده سه مدل هواپیمای تولیدی را برای این مدل متصور شده است که نسخه پایه آن دارای ۲۸۰ صندلی و بردی بیش از ۷ هزار و ۵۰۰ مایل (۱۲ هزار کیلومتر) خواهد بود.
شرکت هواپیماسازی دولتی چین، کوماک و اتحادیه هواپیماسازان روسیه با نمایش ماکتی از این هواپیمای پهن‌پیکر در نمایشگاه هوایی چین، اعلام کرده‌اند از هرگونه تمایل همکاری تامین‌کنندگان قطعات برای پیش‌برد این پروژه استقبال خواهند کرد.
نکته جالب اینجاست که هیچ کدام از این شرکت‌ها هیچ‌گونه اطلاعاتی از مشخصات فنی و روش‌های تامین مالی این پروژه ارائه نداده‌اند. این موضوع به‌زعم بسیاری از کارشناسان غربی یک ابتکار سیاسی برای مخفی نگاه داشتن قیمت بالای این هواپیماست.
چالش برانگیز، اما واقعی!
نمایشگاه هوایی چین روز سه‌شنبه هفته گذشته در ژوهای، شهرستان جنوبی این کشور برگزار شد. هر دو کشور در حال حاضر در حال تولید هواپیماهایی باریک‌پیکر برای رقابت با هواپیماهای پرفروش بوئینگ و ایرباس هستند.
گوا بوژی، مدیرکل اداره هواپیماهای پهن‌پیکر کوماک می‌گوید: «پروژه‌ای مشترک با سرمایه‌گذاری ۵۰ – ۵۰ در سال جاری در شانگهای کلید خواهد خورد. گرچه این خبر در سال ۲۰۱۴ هم تکرار شده بود، اما تحقق آن تا امروز به طول انجامیده است.
چین و روسیه در نظر دارند اولین پرواز این هواپیما را در سال ۲۰۲۲ میلادی انجام دهند تا تحویل آن تا سال ۲۰۲۵ محقق شود. گرچه تحلیلگران صنعت غربی این هدف را کمی پرچالش برمی‌شمارند، اما عقیده دارند این پروژه در مقایسه با دیگر پروژه‌هایی که برای ۵ تا ۷ سال آینده اعلام آمادگی کرده‌اند، واقعی‌تر به نظر می‌رسد.
گوا بوژی در جمع خبرنگاران می‌گوید: «جت پهن‌پیکر یک محصول بسیار پیچیده است که ساخت آن نیازمند مهارت‌های متعدد و دانش گسترده صنعتی است که در این زمینه، چین و روسیه هر دو دارای مزیت‌های بی‌شماری هستند.»
در جست‌وجوی تامین‌کنندگان
مدیر کل اداره هواپیماهای پهن‌پیکر کوماک، ادامه می‌دهد: «تصمیم استقرار این شرکت مشترک در شانگهای به طور مشترک میان جین ژوانگ‌لانگ، رئیس کل شرکت کوماک، یوری اسلیوسار، مدیر اجرایی اتحادیه هواپیماسازان روسیه و دنیس مونترو، وزیر صنعت و تجارت روسیه، گرفته شد.»
وی از بیان این که هر کدام از این سه سازمان چه سهمی از این پروژه دارند، طفره رفت. شرکت کوماک که در حال حاضر در حال پیش‌برد پروژه‌های خصوصی خود از جمله هواپیماهای باریک‌پیکر مسافربری مدل «C919» تا سال ۲۰۱۷ است، اعلام کرده در تلاش است بهترین تامین‌کنندگان را برای این پروژه برگزیند. گوا می‌گوید: «ما تامین‌کننده‌هایی را انتخاب خواهیم کرد که دارای تجربه غنی‌تری در توسعه محصولات هوانوردی هستند، شرکت‌هایی که توان رقابت بین‌المللی دارند و قادرند به طور مداوم قطعات تولیدی‌شان را از نظر کیفیتی تضمین کنند.»
گرایش احتمالی به سمت غربی‌ها
تصمیم کلیدی برای ساخت این هواپیما انتخاب نوع موتور آن است، تصمیمی که به نظر بسیاری از کارشناسان به سمت موتورهای غربی گرایش پیدا خواهد کرد. این گمانه‌زنی‌ها در حالی زده می‌شود که شرکت‌های آمریکایی از جمله «هانی‌ول» و اتحادیه قطعه‌سازان این کشور، در نمایشگاه هوایی چین مذاکراتی با مدیران رده بالای شرکت کوماک داشته‌اند.
مساله دیگری که در این پروژه به چشم می‌خورد، نحوه تقسیم کارهاست، موضوعی که ایرباس فرانسوی سال‌ها با مشکلات مربوط به آن دست و پنجه نرم می‌کرد. ایرباس در سال ۱۹۷۰ فعالیت خود را آغاز کرد و چیزی حدود دو دهه طول کشید تا موفق به تنظیم برنامه‌ای همه‌جانبه برای تقسیم کار میان شرکت‌های زیرمجموعه خود شد.
از سوی دیگر، گرچه این پروژه محوریتی ۵۰ – ۵۰ دارد، اما به زعم بسیاری از کارشناسان بیشتر بار این پروژه بر دوش چینی‌ها خواهد بود. آنهااعتقاد دارند به دلیل حجم بالای سفرهای داخلی در چین، سهم این کشور از این پروژه بسیار بیشتر از طرف روس خواهد بود.
منبع: روزنامه دنیای خودرو
