چرا جوان‌ترین وزیر پیشنهادی برای کابینه دوازدهم آماج حملاتی کور است؟
موبنا، سعیدعسکری – جهرمی در زمره معدود چهره‌های جدید وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است که با وجود پیوند خوردن به بافت این وزارتخانه ریشه‌دار، توانسته است علاوه بر جوانان، حتی با ریش‌سفیدان شرکت ارتباطات زیر ساخت، شرکت مخابرات، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، شرکت پست و اپراتورهای تلفن همراه ایران نیز به خوبی اخت شود و به هم‌افزایی که در بسیاری از معاونت‌های دیگر به چشم نمی‌خورد، عملا در شرکت ارتباطات زیرساخت برسد.
بدون شک تعامل با شخص محمود واعظی وزیر فعلی ارتباطات و فناوری اطلاعات و البته درک جهرمی از اینکه تغییر چنین ساختار سنگینی بدون پذیرفته‌شدن توسط این ساختار امکان‌پذیر نیست، بسیار در این موفقیت موثر بوده است. شاید ریشه حمایت واعظی از برگزیده شدن جهرمی توسط شیخ دیپلمات هم زاییده همین موفقیت باشد که البته این حمایت، ریشه بسیاری از همین حملات رسانه‌ای است.
وقتی همین حملات مبتنی بر حسد را درک کنیم، می‌فهمیم که چرا در خطر احتمالی جهرمی برای بازار ارتباطات و فناوری اطلاعات تا این حد اغراق شده است. از یک سو کارنامه جهرمی در شرکت ارتباطات زیرساخت، حضورش در شبکه‌های اجتماعی و سنش به عنوان یک مولفه مثبت، نشان می دهد که او یک مدیر نوگرا و طرفدار کسب و کارهای نو، حفظ تعادل فضای مجازی فارسی و استفاده از ابزارهایش به نفع بازار فاواست. از سوی دیگر تاکید سیاه‌نمایانه بر سابقه امنیتی یک مدیر ارشد و موفق وزارت ارتباطات، نه تنها این حقیقت که او از سابقه‌اش به نفع این بازار سود برده است نه به ضرر آن را کتمان می‌کند، بلکه به سنت مناظره‌های بحث‌برانگیز ریاست‌جمهوری، این سنت ناپسند را ادامه می‌دهد که برای به کرسی نشاندن فرد دلخواهمان، این کلیت که تلاش برای ماندگاری امنیت کشور، منافاتی با دفاع مشروع و دقیق از آزادی های قانونی و اجتماعی افراد ندارد را زیر سوال ببریم.
اجازه بدهیم پس از تمام انتقاداتی که به پیری کابینه یازدهم می شد، در کابینه دوازدهم، یک وزیر دهه شصتی نماد فرزندان انقلاب در سپردن کار مردم به مردم باشد. در فضای دو قطبی، نه حتی هر دوی گزینه‌های موجود بلکه مهم‌تر از همه، فناوری بازنده خواهد بود؛ چراکه سابقه افراد نه با سایه اتهام ها، بلکه در عملکرد و سخنانی است که این روزها شفاف از شبکه های گسترش یافته اجتماعی در اختیار همگان است.
