موبنا – دیرینه شناسان به تازگی باقیمانده‌هایی از فسیل دایناسورهای متعلق به میلیون‌ها سال قبل را در چین کشف کردند. این فسیل‌ها در شمال غربی چین در منطقه لینگوو کشف شده است و در زبان محلی با نام «لینگوولانگ شنکی» به معنی «اژدهای زیبای لینگوو» شناخته می‌شود.
«لینگوولانگ شنکی» از خانواده دایناسورهای گیاهخوار موسوم به «سوروپاد» بوده است که طی دوره ژوراسیک در ۱۷۴ میلیون سال قبل در زمین می‌زیستند.
«چینگ چو» باستان‌شناس آکادمی علوم چین که مدیریت چاپ و انتشار مقاله نهایی این مطالعه در نشریه «نیچرز کامیونیکیشنز» را به عهده داشت توضی داده است که همکاران او استخوان‌های حداقل ۸ تا ۱۰ لینگوولانگ را از زیر خاک بیرون آورده اند که طول بلندترین آنها حدود ۱۷.۳۷ متر بوده است.
«پاول آپچرچ» باستان شناس کالج سلطنتی لندن در این خصوص اظهار داشت که پیش‌تر دانش ما بر این اصل استوار بوده است که دایناسورهای گیاهخوار یا همان سوروپادها حدود ۱۶۰ میلیون سال قبل زندگی می‌کردند و شاید طی تنها ۵ میلیون سال به سرعت تکثیر شده و در زمین پراکنده شده اند. به گفته این باستان شناس، با این کشف جدید مشخص شده است که این گروه از دایناسورها کمی پیش از آن زمان و با سرعت بسیار کندتری پدید آمده و تکثیر شده‌اند.
لینگوولانگ‌ها در سرزمین‌های گرم و مرطوب با پوشش گیاهی سبز می‌زیسته‌اند. طول گردن لینگوولانگ کوتاه‌تر از دیگر گونه‌های سوروپادها بوده است که با توجه به دندان‌های میخ مانند می‌توانسته از گیاهان نرم تغذیه کند.
به گفته «چینگ چو» نتیجه این اکتشافات گواه این واقعیت است که آسیای شرقی در آن زمان هنوز به قاره‌های دیگر متصل بوده است.
