موبنا – نتایج اولیه از بزرگترین مطالعه جهان در حوزه خواب این هفته منتشر شد و دانشمندان طی آن اعلام کردند خوابیدن بین ۷ تا ۸ ساعت در طول روز بسیار ایده آل است و می‌تواند دامنه عملکرد شناختی افراد را در بهترین حالت قرار دهد. این مطالعه با قاطعیت تمام نشان داد خوابیدن بیش از حد با اختلالات شناختی در ارتباط است و مشابه کم‌خوابی روی بدن اثر منفی برجا میگذارد.
خوابیدن یکی از مهم‌ترین اتفاقات برای بدن محسوب می‌شود و در زمینه عملکرد قابلیت شناختی نقش بسیار مهمی برعهده دارد. این مسئله طی سال‌های متمادی توسط دانشمندان مختلف ثابت شده است. با این حال تاکنون به طور کاملا دقیق مشخص نشده بود که اختلالات خواب در دامنه‌های شناختی مختلف چه تاثیراتی برجا میگذارد و این اثرات شناختی چگونه با مدت زمان مختلف خوابیدن در ارتباط است. مطالعه جدیدی که به تازگی به پایان رسید با بینش دقیق‌تر به این سوالات پاسخ داد و برای نخستین بار ثابت کرد طول خواب چه اثراتی را بر توانایی‌های شناختی انسان برجا میگذارد.
«آدریان اونِر» یکی از محققانی که در این پروژه حضور داشت توضیح داد: «ما تلاش فراوان انجام دادیم تا عادت‌های خواب مربوط به مردم سراسر جهان را مشخص کنیم. بدیهی است که تاکنون تعداد زیادی مطالعات کوچک‌تر و محدودتر در این حوزه انجام شد، ولی ما برای نخستین بار در تاریخ خواستیم متوجه شویم اثرات خوابیدن در دنیای واقعی چگونه است و طول مدت خوابیدن چه تاثیراتی را برجا میگذارد».
در سال ۲۰۱۷ میلادی محققان یک پورتال آنلاین ایجاد کردند و در آن از مردم خواسته شد پرسشنامه‌های علمی در حوزه جمعیت شناختی را پر کنند و به سوالاتی از جمله مدت زمان خوابیدن در طول شبانه روز را پاسخ دهند. در این پرسشنامه همچنین ۱۲ آزمون مختلف طراحی شد تا عملکرد شناختی افراد نیز مورد ارزیابی قرار بگیرد. محققان در نهایت اطلاعات مربوط به بیش از ۱۰ هزار شرکت کننده را جمع‌آوری کردند. تقریبا نیمی از افرادی که در این بررسی شرکت کردند توضیح دادند طول زمان خوابیدن آنها در طول شب کمتر از ۶.۳ ساعت است که این رقم از حد مطلوب توصیه شده یعنی ۷ تا ۸ ساعت برای عملکرد مطلوب قابلیت‌های شناختی انسان کمتر است.
«کونور وایلد» مدیر تحقیقات که گزارش نهایی مربوط به آن را هم آماده کرد در این خصوص توضیح داد: «ما دریافتیم میزان خواب مطلوب برای حفظ عملکرد مغز در طول هر شب می‌بایست بین ۷ تا ۸ ساعت باشد و این همان چیزی است که پزشکان به مردم توصیه می‌کنند و همگان نیاز دارند بدن خود را در این الگو قرار دهند. ما همچنین دریافتیم افرادی که بیش از این مقدار می‌خوابند به همان اندازه عملکرد شناختی‌شان آسیب می‌بیند که افراد کم‌خواب با این مشکل مواجه می‌شوند».
این تحقیق همچنین یک منحنی شبیه به حرف U انگلیسی را در زمینه ارتباط بین اختلال خواب و توانایی‌های استدلالی و شناختی انسان نشان داد و ثابت کرد خوابیدن بیش از ۸ ساعت در هنگام شب به همان اندازه مضر است که خوابیدن کمتر از ۶ ساعت می‌تواند به بدن انسان آسیب برساند. نکته جالب در بررسی حاضر این بود که طول مدت خواب بر تمام قابلیت‌های شناختی اثر نمی‌گذارد و به عبارت دیگر فقط برخی از این قابلیت‌ها را درگیر می‌کند. با این توضیح، در حال یکه توانایی‌های ذهنی و کلامی بیشترین تاثیر را از اختلالات خواب می‌بینند، حافظه کوتاه مدت تاثیر قابل ملاحظه‌ای از کم‌خوابی نمی‌بیند و به عنوان مثال اگر در طول شب ۴ ساعت بخوابیم این اتفاق تاثیری بر حافظه کوتاه مدت برجا نمی‌گذارد.
بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه مشخص شد فرآیندهای شناختی در سطوح بالاتر عمدتا تحت تاثیر کم خوابی قرار می‌گیرند. این در حالی است که مطالعات قبلی نشان داده بود محرومیت از خواب کامل می‌تواند اختلالاتی را در حافظه کوتاه مدت ایجاد کند و در نتیجه حافظه کاری که در طول روز از آن استفاده می‌کنیم را مختل کند.با این وجود به نظر می‌رسد خواب‌های کوتاه‌تر در طول روز می‌تواند روی دیگر سطوح عملکرد شناختی بدن از جمله حل مسایل تاثیر بگذارد.
