موبنا؛ محمدمهدی حیدرپور – نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است تعداد ماهیان باقیمانده در اقیانوس ها به نصف آن چیزی رسیده که در سال ۱۹۷۰ ثبت شده است. ماهیگیری بی رویه عامل کلیدی در این زمینه عنوان شده و مشخص شده است خانواده تن‌ماهیان که شامل ماهی های تن و ماهی های ماکرل می شود ۷۵ درصد از جمعیت خود را طی این بازه زمانی از دست داده اند. دیگر کاهش چشمگیر در جمعیت لاک پشت های پشت چرمی و کوسه های اقیانوسی رخ داده که به عوامل دیگر در افت ویرانگر در تنوع زیستی دریایی اشاره دارند.
صندوق جهانی حیات وحش و جامعه جانورشناسی لندن این مطالعه را انجام داده اند که نشان دهنده تغییرات چشمگیر در تنوع زیستی اقیانوس ها است. ماهیگیری بی رویه به عنوان منبع اصلی کاهش جمعیت ماهیان در نظر گرفته شده است که نه تنها بر جمعیت نوع خاصی از ماهیان که صید می شوند تاثیرگذار بوده بلکه تعداد بیشمار دیگری از گونه های حیات وحش دریایی و زیستگاه های آنها را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
در اوایل سال های ۱۹۰۰، ماهیگیری به عنوان اقدامی نسبتا بی ضرر در نظر گرفته می شد زیرا کارشناسان بر این باور بودند که امکان جبران صید صورت گرفته وجود دارد، اما با افزایش تقاضا و ظهور فناوری های پیشرفته تاثیر صید ماهی بسیار بیشتر از آن چیزی است که طبیعت توانایی جبران آن را داشته باشد.
آب و هوا نیز یکی دیگر از عوامل کلیدی در کاهش چشمگیر ماهیان به نظر می رسد. محیط زیست اقیانوس ها بسیار سریع‌تر از آن که جانداران توانایی سازگاری با آن را داشته باشند در حال تغییر است و آب ها به واسطه دی اکسید کربن بیشتر، گرم‌تر و اسیدی‌تر شده اند. به گفته “کن نوریس”، مدیر علمی جامعه جانورشناسی لندن، اقیانوس ها به سختی برای زنده نگه داشتن ما در تلاش هستند. آنها نیمی از اکسیژن جهان را تولید کرده و تقریبا یک سوم از دی اکسید کربن تولید شده به واسطه مصرف سوخت های فسیلی را جذب می کنند.
