اقتصاد ایران؛ گروگان سیاست؟

به‌روزترین‌ها– چون تندروها دنیا را قبول ندارند و قدرت اقتصادی دست اینهاست و از طرفی همین‌ها اقتصاد ایران را به‌شدت در گرو سیاست؛ چه سیاست داخلی و چه سیاست خارجی گرفته‌اند. همین الان ببینید هیات مذاکره‌کننده ایرانی در وین مشغول مذاکره است و به جای اینکه به آنها کمک کنند؛‌ رسانه‌های تندرو در حال حمله به این مذاکرات هستند. اینها کسانی هستند که کشور را به این وضعیت رسانده‌اند؛‌ چراکه‌ دانش کافی در این زمینه ندارند و صرفا سعی می‌کنند ایدئولوژیک با مشکلات اقتصادی برخورد کنند درحالی‌که مشکلات اقتصادی راه‌حل کارشناسی و علمی دارد. به‌عنوان مثال ما برای تیم فوتبال مربی خارجی می‌آوریم؛ چون دانش بیشتری دارد و بهتر می‌تواند با تیم کار کند و نتیجه بگیرد. امروز درهای اقتصادمان روی اقتصاد دنیا بسته است. افغانستان با وجود اینکه جنگ‌زده است و کشورش دچار بی‌ثباتی است، اما نرخ تورم آن یک رقمی است. مسئولان امروز متوجه فشار تورم نمی‌شوند؛ چون خودشان از رانت برخوردار هستند و در بهترین مناطق شهر تهران آپارتمان‌های شیک، فول امکانات و پول فراوان دارند. در کجای دنیا در این شرایط نرخ دستمزد به این شکل افزایش می‌یابد. بودجه‌ای که دولت به مجلس داده را نگاه کنید؛ این بودجه ۸۴۱ هزار میلیارد تومان بسته شده بود. این بودجه توسط مجلس انقلابی به هزار و ۲۴۰ هزار میلیارد تومان تبدیل شد؛ بودجه جاری مجلس که ادعای قناعت دارد سال گذشته ۴۷۱ میلیارد تومان بوده، ولی همین بودجه جاری در لایحه بودجه ۱۴۰۰ دولت، ۶۳۲ میلیارد تومان بوده است ولی چون قدرت دست خودشان بوده این عدد را به ۹۹۱ میلیارد تومان تبدیل کرده‌اند! درحالی که قرار است براساس قانون حقوق نمایندگان ۵/۲ میلیون تومان افزایش پیدا کند. ۲۹۰ نماینده به اضافه هزار کارمند مجلس اگر ماهی ۵/۲ میلیون تومان به حقوق آنها اضافه شود آیا به عدد ۹۹۱ میلیارد تومان خواهیم رسید؟ ردیف دیگری به مبلغ ۱۴۷ میلیارد تومان برای تعهدات دیونی، که در سال‌های قبل انجام شده، گذاشته شده است! نکته جالب اینکه مجلس می‌داند اگر در بخش دولتی بودجه وجود نداشته باشد، نباید برای کشور تعهد ایجاد کرد! مجلس به قدری بزرگ شده که کم‌کم به میدان شهدا می‌رسد، این طرز تفکر اصلا متوجه نقدینگی و تورم نمی‌شود و این پول‌ها به همین شکل در اقتصاد پمپاژ و وارد اقتصاد می‌شوند، یکی از مهمترین عوامل تورم در اقتصادی ایران رشد فزاینده نقدینگی است که متاسفانه این افراد هیچ آگاهی نسبت به این موضوع ندارند. آنها نه علم اقتصاد را قبول دارند، نه با جهان تعامل و سازش می‌کنند. اتفاقا بچه‌های‌شان هم در بهترین نقاط دنیا زندگی می‌کنند. نکته عجیب اینجاست که به شهروندان ایرانی برای سفر به کشوری نظیر بریتانیا ویزا نمی‌دهند ولی به تندروها می‌دهند و جالب‌تر اینکه در این شرایط، مردم لیبرال و طرفدار غرب می‌شوند و اینها انقلابی! افزایش مخارج دولت با یک ضریب فزاینده در نرخ تورم، تاثیر می‌گذارد و این نرخ تورم فشار را به طبقات زحمتکش جامعه وارد می‌سازد؛‌ در این شرایط ثروتمندان، ثروتمندتر و فقرا، فقیرتر می‌شوند. در دوره اصلاحات با ۵۰ میلیون تومان در میدان خراسان تهران می‌شد یک آپارتمان ۵۰ و ۶۰ متری خرید، اما امروز با ۶۰۰ میلیون تومان هم می‌توان آپارتمان خرید؟ و برعکس کسی که در فرمانیه خانه داشته و خانه‌اش یک میلیارد قیمت داشته الان خانه‌اش ۱۵ میلیارد تومان شده است! امیدوارم بیش از این تورم افزایش پیدا نکند. تورم با دعا و شعار و خواهش و تمنا تغییر نمی‌کند؛ بنابراین اگر مخارج دولت و نقدینگی کنترل نشود و این نقدینگی به سمت فعالیت‌های تولیدی سوق پیدا نکند و فضای کسب‌و‌کار در کشور درست نشود، این وضعیت ادامه خواهد داشت.

 منبع: آرمان ملی