شبه دولتی شدن اپراتور سوم به واقعیت می پیوندد

مقدمات برگزاری مزایده اپراتور سوم تلفن همراه از اوایل سال گذشته کلید خورد و در تابستان اجرایی شد.اما در آخر اتصالات برنده اول به دلیل عدم اجرای توافقات و زین کویت نیز به دلیل عدم توافق با مسوولان ایرانی از پروژه کنار گذاشته شدند.
مجلس شورای اسلامی نیز برای اینکه گره اپراتور سوم باز شود، وارد عمل و الزام داشتن شریک خارجی برای اپراتور سوم را حذف کرد.امری که برای یک مزایده بین المللی که با هدف  جذب سرمایه و دانش فنی خارجی صورت می گیرد، غیر معمول بود.
اما شرایط به گونه ای پیش رفت که دیگر شرکت های خارجی با شرایط سال گذشته حاضر به حضور در مزایده اپراتور سوم نبودند.بنابراین با این اتفاقات چاره ای نماند که شرکت های داخلی مجری اپراتور سوم شوند.
اما نکته حائز اهمیت در این بین، نبود توان مالی و تخصصی شرکت های داخلی برای اجرای پروژه اپراتور سوم در کشور است.اگر هم شرکت های داخلی توان مالی داشته باشند،بی شک توان فنی لازم برای این پروژه عظیم که تاکنون نمونه ای برای آن نداشته ایم را در خود نمی بینند.
بنابراین می توان تصور کرد که شرکت های داخلی به دلیل توان مالی بالای خود در پروژه حضور یابند و برای امرو فنی و تخصصی اجرای اپراتور سوم به سراغ دوستان قدیمی و ارزان قیمت، یعنی چینی ها بروند.
چین اکنون بیش از نیمی از پروژه اپراتور دوم به لحاظ فنی و اجرایی را در اختیار دارد.شرکت هایی چون ” هواووی ” اکنون در دنیا به شرکت های پیمانکار تلفن همراه با ارزان ترین قیمت مشهور هستند.
بنابراین به باور آگاهان انتظار می رود حضور شرکت شبه دولتی ” تامین” وابسته به سازمان تامین اجتماعی به همراه شریک فنی از کشور چین برای در دست گرفتن اپراتور سوم در آینده نزدیک به وقوع خواهد پیوست.
در این بین چند نکته را نباید فراموش کرد.پس از گذشت یکسال از اجرای مقدمات اپراتور سوم و هزینه های میلیونی برای آن از جمله مشاور خارجی و داخلی، اگر در نهایت قرار بود که کار به شرکت های دولتی و شبه دولتی واگذار شود، چه لزومی داشت یکسال حضور اپراتور سوم به تاخیر افتد وبرخی از اپراتورها به  راحتی از این شرایط استفاده کنند.
ضمنا فلسفه حضور سرمایه های خارجی در مزایده های بزرگ و جذب سرمایه برای کشور دیگر چه معنی  دارد؟
همچنین در صورت تحقق حضور تامین در راس پروژه اپراتور سوم، جایگاه بخش خصوصی فعال در این حوزه کجا خواهد بود؟
20/11