کار زار گل برای مهار خشکسالی

مسعود بُربُر
این کارزار (کمپین) با این حرکت توجه مردم را به خشکسالی و اثرات نامطلوب کشاورزی پایدار جلب می‌کند و آن گونه که ستاد اجرایی این کمپین در بیانیه‌ای آورده گل کالایی زینتی و نه ضروری است. البته که سهم باغ‌های گل در مصرف منابع آب ایران بسیار کمتر از دیگر باغ‌ها و کشتزارهای ایران است اما گل کالایی زینتی است که در شرایط خشکسالی می‌توان از مصرف آن
خودداری کرد.
این بیانیه اشاره کرده است که کشاورزی ناپایدار ایران هم اکنون با مکیدن شیره‌ جان زادبوم ایران و مصرف بی‌ملاحظه‌ ته ماندهی منابع آب کشور تداوم دارد و در این شرایط شاید لازم باشد برای واداشتن دولت و خودمان به حفاظت از منابع آب ایران محصولاتی را که به بهای خشکاندن و می‌راندن زیست‌بوم‌های ایران تولید می‌شود، مصرف نکنیم یا کمتر مصرف کنیم.
هدف از این کارزار این گونه توضیح داده شده که با ممانعت از خریدن و هدیه دادن و حتی پذیرفتن گل، به همگان یادآور شویم که ایران در لبه پرتگاه خشکیدگی است. در بیانیه این کمپین که از امروز 27 خرداد و به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی آغاز شده، آمده است که: «کارزار گل» نقطه‌ آغازی است برای مشارکت ملی در جهت مهار خشکسالی. باید الگوی مصرف خود و بسیاری از عادت‌های روزانه‌ را تغییر دهیم. هدیه‌دهندگان را نیز با بحران خشکیدگی کشور آشنا می‌سازیم و پذیرش گل را منوط می کنیم به این‌که قول بدهند دیگر گل نخرند.
متن کامل بیانیه آغاز به کار این کارزار به شرح زیر است.
منتظر نباشیم. یاوری در راه نیست. برای نجات طبیعت ایران باید خودمان آستین بالا ‌زنیم؛ همین جا و همین امروز. این دورانی تازه است: می‌دانیم کشاورزی ایران هم اکنون با مکیدن شیره جان زادبوم ما و مصرف بی‌ملاحظه ته مانده منابع آب کشور تداوم دارد. در این دوران تازه شاید لازم باشد برای واداشتن دولت و خودمان به حفاظت از منابع آب ایران محصولاتی را که به بهای  خشکاندن و میراندن زیست‌بوم‌های ایران تولید  می‌شود، مصرف نکنیم یا کمتر مصرف کنیم.  در این مرحله می‌خواهیم از گل شروع کنیم. البته که سهم باغ‌های گل در مصرف منابع آب ایران بسیار کمتر از دیگر باغ‌ها و کشتزارهای ایران است. اما گل کالایی زینتی است که در شرایط خشکسالی می‌توان از مصرف آن خودداری کرد. با ممانعت از خریدن و هدیه دادن و حتی پذیرفتن گل، به همگان یادآور شویم که ایران در لبه‌ پرتگاه خشکیدگی است.
شاید بگویند شماری از هم‌میهنان که به کار پرورش و فروش گل مشغول اند، دچار مشکل خواهند شد. اما این مشقت دیر یا زود دامان میلیون‌ها ایرانی دیگر را نیز خواهد گرفت. دولت باید از جایی آغاز کند و هزینه های خشکسالی را بین همه سرشکن کند و برای نخستین زیان‌دیدگان، یعنی کشاورزانی که شغل خود را از دست می دهند، تسهیلات معیشتی جایگزین فراهم کند. در گام اول برای کاستن از فشار بر منابع رو به نابودی آب، دولت می‌تواند از گل‌کاران و گل فروشان شروع کند. اما تا ما نخواهیم، دولت وارد چنین کارزار پرمشقتی نخواهد شد.
هم میهنان!
برای نجات ایران از خشکیدگی هیچ راه‌حل آسان و بی هزینه‌ای وجود ندارد.
«کارزار گل» نقطه آغازی است برای انجام مسئولیت میهنی‌مان در این زمینه و البته سهیم شدن در هزینه های مرتبط با آن. باید الگوی مصرف خود و بسیاری از عادت‌های روزانه‌ را تغییر دهیم. از گل شروع می‌کنیم؛ نه می‌خریم و نه هدیه می‌دهیم. هدیه‌دهندگان را نیز  با بحران خشکیدگی  کشور آشنا می‌کنیم و پذیرش گل را منوط می‌کنیم به این‌که قول بدهند دیگر گل نخرند.
امروز 27 خرداد، روز جهانی مبارزه با بیابان‌زایی است. ما، در فهرست کشورهای رودررو با فاجعه فرسایش خاک، و همچنین در بیابان‌زایی، رده‌ نخست جهان را داریم، اما در‌این‌باره فقط حرف می‌زنیم. برای نجات ایران باید از جایی شروع کنیم؛ از کارزار گل آغاز می‌کنیم. به ما بپیوندید و نه گل بخرید و نه هدیه بدهید.  در این باره بیشتر سخن خواهیم گفت. منتظر بیانیه‌های بعدی ما باشید.