روزهاي خوش در انتظار صنعت حمل و نقل
محمد محمدی
توافق که حاصل شد نیاز به احیای صنایع تولیدی، سرمایهگذاریهای عظیم و برداشته شدن هزاران اما واگرهایی بود که مانع رشد وتوسعه اقتصادی کشور بودند و اما در بعد حمل ونقل و ترانزیت کالا قطعا دوران پساتحریم میتواند حجم عظیمی از ترانزیت وحمل ونقل کالاهایی که پتانسیل صادرات و واردات آن بلوکه مانده بود را بیش از پیش به رخ بکشد.از این رو آیا صنعتی که به گفته دست اندرکاران آن به طلای قرن مشهوراست باعث میشود تا با لغو تحریمها، دروازه ترانزیت بیش از پیش برای حضور ایران به عنوان شاهراه اقتصادی خاورمیانه گشوده شده شود؟
استحصال طلای قرن
این واقعیت از منظر کارشناسان بدون تعارف عنوان شده است که پس از برداشته شدن تحریمهای بینالمللی دربخشهای تجاری واقتصادی،ايران که داراي موقعيت ترانزيتي بسيار مناسبي در خاورميانه است؛ میتواند با توجه به اینکه در مرکز محدوده مناطق نفتخيز جهان قرار دارد پل ارتباطي ميان كشورهاي محصور در خشكي آسياي ميانه، قفقاز و افغانستان با آبهاي آزاد باشد و هم ميتواند در مسير دالان شمال – جنوب و مياني برقراركننده ارتباط ترانزيتي بين كشورهاي روسيه، اروپاي شرقي، مركزي، شمالي، آسياي ميانه و قفقاز از يكسو و آسياي جنوبي، جنوب شرقي، خاور دور، اقيانوسيه و كشورهاي حاشيه خليج فارس از سوي ديگر باشد. این تازه وضعیتی است که در گذشته به حالت استندبای بوده است و حال باید ديد وضعیت ترانزیت در دوران پساتحریم چگونه خواهدبود؟
ترانزیت 12 میلیون تن درسال
عطریان، مدیرکل حوزه ترانزیت سازمان راهداری و حملونقل جادهاي کشور در گفت وگو با «قانون» معتقد است این دوران با برداشته شدن تحریمها آرام آرام باعث میشود تاترانزیت به مرور افزایش یابد که به نظر میرسد هرساله شاهد 10 درصد افزایش ترانزیت کالا در کشور باشیم.
او تصریح میکند با توجه به حجم ترانزیت سالانه که رقمی حدود 12 میلیون تن را در بر میگیرد، نزدیک به 2 میلیارد دلار درآمد عاید کشورمان شده است که همه این موارد با احتساب تخلیه، بارگیری، حمل ونقل و … چه برای بخش خصوصی و دولتی منظور شده است.
البته 50 درصد از ترانزیت کالا مربوط به کالای نفتی و الباقی دراختیار کالاهای غیرنفتی است که حجم کل ترانزیت 12 میلیون تن سالانه منهای 5میلیون تن سوآپ نفتی است که اگر این رقم را به گفته عطریان به حجم ترانزیت سالانه بیفزايیم، 17 میلیون تن کالا در سال جاری ترانزیت خواهیم کرد.
به باور وی اگر بروکراسی اداری و گمرکی در روند ترانزیت حذف شود، قطعا باعث کاهش زمان وافزایش سرعت در ترانزیت کالا می شود که همه این موارد در نهایت موجب بالارفتن سفارش ترانزیت کالا می شود.
با توجه به موقعیت جغرافیایی بسیار خوبی که کشورمان داراست یکی از عمده ترین مواردی که باعث کاهش ترانزیت کالا از کشور شده است، سیستم بسته اداری و گمرکی است که برخی از کشورها ترجیح میدهند با وجود توجیه اقتصادی که ترانزیت کالا از کشورمان دربردارد ازطریق سایرکشورها کالایشان را ترانزیت کنند.
جغرافیایی که پولساز است
ایران به دلیل برخورداری ازموقعیت ویژه جغرافیایی،همواره درطول تاریخ به عنوان پیونددهندهای استراتژیک بین کشورهای منطقه بوده وازتوانمندیهای بسیاری درمقوله ترانزیت کالاومسافربرخورداراست. اماباوجوداین توانمندیها،طی سالهای گذشته درکشورمان توجه چندانی به این موضوع نشده،به نحوی که اکنون سهم ایران درحمل ونقل هوایی کالاومسافرقابل توجه نیست.
مسعود دانشمند، عضو هیأترئیسه اتاق مشترک ایران و چین که یکی از منتقدان ورود کالاهای چینی به کشور بود معتقد است خوشحالی خود را از این موضوع کتمان نمی کند که در شرایط کنونی با برداشته شدن تحریمها بازار ترانزیت کالا رونق می گیرد.
هر چند به گفته کارشناسان صنعت حمل ونقل هوایی به خاطر تحریم ها و به دلیل نبود هواپیماهایی مخصوص حمل بار هنوز ترانزیت هوایی کالا به معنای واقعی در ایران شکل نگرفته و شبکه حمل و نقل کالا از طریق هوا، طراحی نشده و در واقع برای این شیوه حمل کالا برنامه ریزی لازم صورت نگرفته است اما به خاطر موقعیت جغرافیایی ایران، زمینه ترانزیت هوایی کالا همواره در کشور فراهم است.
ترانزیت هوایی، زمینی ودریایی
به گفته یکی از مسئولان عالی رتبه سابق سازمان هواپیمایی کشوری به طور کلی در بخش توزیع بار آنهم به صورت نقطه ای انجام میشود . به عبارت دیگر کالاهایی که قرار است از طریق ایران به سایر کشورها صادر یا وارد شوند بسیارمحدود است و بار ترانزیتی به معنی کامل وجود ندارد.
علیرضا منظری در گفتو گو با «قانون» میگوید: برای داشتن ترانزیت هوایی منسجم باید شبکه پروازی وهاب باری در داخل کشور داشته باشیم و عملا باید یکی از فرودگاههای کشور که میتواند فرودگاه امام خمینی (ره) باشد با استفاده از شرکتهای هواپیمایی ایرانی و خارجی، تبدیل به شبکه پروازی باری شود، به طوری که بار ترانزیت توسط یک سری از پروازها وارد و به وسیله پروازهای دیگر از کشور خارج شود. در این شرایط، درآمد حاصل از ترانزیت کالا نصیب کشور خواهد شد.اما هزینه حمل ونقل هوایی برای واردات و صادرات 10 تا 15 برابر هزینه حمل و نقل زمینی است، و این در حالی است که عمده کالاهایی که از طریق هوایی وارد یا صادر میشوند، کالاهای سریعالفساد مثل دارو، تجهیزات پزشکی، مواد غذایی مثل گوشت، ماهی و … است.
اگرچه ترانزیت هوایی در برخی از کشورها یکی از راه های افزایش درآمدهای ارزی است، و از چنان اهمیتی برخوردار است که حیات اقتصادی کشورها به آن بستگی دارد، اما در ایران، به خاطر وضعیت خاص حاکم بر صنعت هوانوردی، ترانزیت هوایی کالا و درآمدهای ناشی از آن مغفول مانده است.از اين رو هرچند عملكرد درخشاني در كريدورهاي ترانزيتي خود نداشتهايم. با اين حال با شکسته شدن سازمان تحریمها امید میرود که با توسعه ظرفيت در سهم ترانزیت هوایی، جاده ای، دریایی از جمله بندرگاهها و اسكلهها و نيز ارتقاي كمي و كيفي ناوگان جاده ای،هوایی، دریایی و ریلی اين سهم افزایش يابد وشاهد استحصال بیشازپیش طلای قرن در کشورمان باشیم.