ارتباطات

بزرگترین اپراتور ارتباطی کشور در آستانه دیجیتالی شدن

موبنا – رسوخ فناوری در بدنه جامعه ارتباطی منجر به تغییر رویکردهای ‏کلان نسبت به مدیریت این عرصه که در عمل وظیفه اتصالات را ‏برعهده دارد، شده است.‏

توسعه بسترهای ارتباطی در دورترین نقاط کشور و به زعمی، پدیدار ‏شدن اینترنت روستایی زمینه‌ای برای بسط خدمات‌رسانی فراگیر مبتنی ‏بر ابزارهای تکنولوژی شده تا جاییکه ضریب نفوذ تلکام به سرحد خود ‏رسیده و از مرز صد درصد نیز گذشته است و عده‌ای از وضعیت ‏اشباع در این برهه خبر می‌دهند.‏

پس همه چیز برای یک دگرگونی در بطن جامعه (هر چند دیر) آماده ‏است؛ گذار به سمت جامعه الکترونیک و پیاده‌سازی مفاهیمی چون ‏اقتصاد دیجیتالی و ‏IOT‏ که پیشتازان فناوری در دنیا، به شدت مشغول ‏اجرای مفاهیم کاربردی آنها هستند.‏

هر چند تاکنون پیش‌بینی‌های متفاوتی از میزان اتصالات اشیاء به شبکه ‏و هم‌زبانی آنها در افق‌های نه چندان دور (۲۰۲۰ تا ۲۰۲۵) صورت ‏گرفته است ولی به صورت بارز، سیسکو اعلام کرده که فناوری ‏اینترنت اشیاء تا سال ۲۰۲۰ حدود ۵۰ میلیارد وسیله را به اینترنت ‏متصل می‌کند.‏

این پیمایش شاخص به صورت دقیق و مؤکد توسط مراکز و مؤسسات ‏مطالعاتی به صراحت می‌گوید که عمر سرمایه‌گذاری صِرف، روی ‏بسترهای مخابراتی و ارتباطی به پایان رسیده و اپراتورهای ‏سرویس‌دهنده در تلکام باید خام فروشی را کنار گذاشته و سرویس‌محور ‏شوند.‏

تهدیداتی که مفاهیمی چون ‏IOT‏ از قِبل سهل‌انگاری مسئولان و ‏دست‌اندرکاران این حوزه اجرایی، برای کشور دارد مدیران ‏تصمیم‌گیرنده را باید به سمت آشنایی با این تکنولوژی سوق دهد.‏

کما اینکه رویکرد دولت دوازدهم تفاوت بسیاری به نسبت یازدهم دارد ‏و وزیری که سابقا مسئول توسعه ارتباطات و زیرساخت بود، در این ‏دولت روی به سمت استارتاپ‌ها و سرویس‌دهنده‌های دیجیتال آورده ‏است.‏

اقتصاد دنیا تا چندی دیگر بر مدار سرویس‌های نوین و دستاوردهای ‏اینترنت اشیاء استقرار خواهد یافت و دولت‌های تکنولوژیک از حال، ‏سرمایه‌گذاری‌های خود را به سمت این مقولات سوق داده‌اند؛ کره‌جنوبی ‏نمونه بارز تأکید و توجه به اینترنت اشیاء به عنوان تنها راه نجات ‏اقتصاد است که رونمایی از طرح ملی ‏IOT‏ را توسط رئیس‌جمهور این ‏کشور انجام می‌دهد.‏

همانطور که چرخش نرمی از ‏CT‏ به ‏IT‏ را به عنوان وجوه سخت و ‏نرم شاهد هستیم، ریش‌سفیدان و تصمیم‌گیرندگان خبره ارتباطی نیز جای ‏خود را به جوانان صاحب ایده که قادر به خلق سرویس‌های خلاقانه ‏برای رفع نیازهای زندگی، می‌دهند.‏

حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات شاید برخلاف دیگر صنایع با ‏گذشت زمان دچار فرسایش شود و نیاز به نقش‌آفرینانی جدید داشته باشد ‏که با تسلط بر علم روز، قادر به حل مشکلات از بدنه جامعه باشند؛ ‏البته با این تعریف که ‏ICT‏ بسترهایی را ارائه می‌دهد تا بتوان بر تمامی ‏امور و ابعاد زندگی مدیریت هوشمندانه داشت.‏

بنا بر این رسالت، جوان‌ترین عضو کابینه دولت در سمت “وزیر ‏ارتباطات” قرار می‌گیرد که علاوه بر تسلط بر مباحث زیرساختی و ‏مخابراتی، قادر به درک نیازهای نرم‌افزاری و سرویس‌های کاربردی ‏نیز هست.‏

طی نخستین اقدامات وی نیز شاهد نشاندن جوانان بر صندلی‌های ‏مشاوره و مدیریتی هستیم؛ هر چند که با هوشمندی کامل از حضور ‏خبرگان و ریش‌سفیدان در شاخه‌های معاونت وزارتخانه نیز بهره‌مند ‏است تا سیاست‌های ورود به فضای دیجیتالی را به صورت یکپارچه ‏پیش ببرد.‏

بنابراین جای تعجب نیست که برای حفظ و پرورش بزرگترین برندهای ‏فعال کشور در این حوزه نیز تصمیماتی وضع شود که در نهایت ‏چالاکی هر چه بیشتر و انعطاف‌پذیری را به همراه داشته باشد.‏

اپراتور اول ارتباطی کشور طی چهار سال گذشته (دولت یازدهم) با ‏تکیه بر توسعه زیرساخت‌ها و توجه به منافع مشترکان، از چالشی‌ترین ‏تصمیمات و برنامه‌های دولت که هر کدام می‌توانست دلیلی بر زمین‌گیر ‏شدنش باشد عبور کرد.‏

این اپراتور ۲۳ ساله با در اختیار داشتن بزرگترین سهم بازار کشور، ‏نشان داد که توانایی رقابت با جوانتر از خودها را هم دارد و حتی اگر ‏طرحهای ملی چون “رومینگ ملی” و “ترابردپذیری” اجرایی شود.‏

قطعا چنین پایداری و موفقیتی نشان از تجربه و خبرگی مدیران و ‏تصمیم‌گیرندگان این برند ارتباطی در کشور دارد؛ اما حال به جایی ‏رسیده که برای حفظ این جایگاه باید وارد مقولات جدیدی شود که به ‏تفصیل اشاره شد.‏

لذا همچون تغییر رویکردی که در دولت و درون وزارت ارتباطات ‏برای جوان‌گرایی اتفاق افتاد؛ تصمیم سهامداران و تعیین کنندگان ‏خط‌مشی بازار ارتباطی بر این افتاد که این مجموعه نیز مدیری جوان ‏را از دل خانواده خود برای مدیریت برگزیند.‏

این روزها که اغلب جامعه منتظر جوان‌گرا شدن هر چه بیشتر ‏بخش‌های مختلف ‏ICT‏ هستند، شرکت ارتباطات سیار از جمله ‏پیشگامانی بود که تن به این تغییرات داد و با پیشتازی و چابکی در ‏أتخاذ این تصمیم نشان داد که شاید تا یکی دو سال دیگر باز هم شاهد ‏پیشگامی آن در عرصه‌های دیجیتالی باشیم.‏

همانطور که در بدو انتخاب جوانی دهه شصتی به عنوان وزیر ‏ارتباطات و فناوری اطلاعات، انگشت تعجب بسیاری به دهان گرفته شد ‏اما با برخوردهای نرم و متعادل وی با تکنولوژی به سرعت مشخص ‏شد که گزینه خوبی برای این پست بوده است؛ حال انتخاب مدیری ۴۰ ‏ساله که حامل تجربه و استعداد است، برای نخستین اپراتور ارتباطی ‏کشور نیز می‌تواند نویدبخش اتفاقات خوبی برای صنعت ‏ICT‏ کشور ‏باشد.‏

حمید فرهنگ سال ۱۳۹۰ به دلیل اینکه تیم وقت شرکت تأمین تله‌کام ‏‏(بهره‌بردار پروژه سومین شبکه موبایل) موفق به انجام تعهداتش ‏‏(عرضه سیم‌کارت حداکثر تا خرداد ماه ۹۰) نشده بود، از شرکت ‏خدمات ماشینی تأمین به اپراتور سوم آمد.‏

مشخص است که وی علاوه بر مدیریت شرکت ‏IT‏ تأمین اجتماعی که ‏‏”مجری طرح جامع اتوماسیون سازمان تأمین اجتماعی”، راهبری ‏جوان‌ترین اپراتور ارتباطی کشور را هم در پرونده دارد که اقدام ‏واگذاری نخستین سیم‌کارت‌های آن در کشور کرد.‏

این مدیر محبوب از نظر پرسنل رایتل که البته به دلایل سیاسی بعد از ‏دو سال فعالیت، کنار گذاشته شد و سرانجام با ورود به شرکت بهار ‏ارتباط گستر به عنوان ارائه دهنده خدمات تلفن بین‌الملل ارزان به ‏مشترکان اپراتور اول، عملا از اعضای خانواده همراه اول شد.‏

البته به جز این موارد، این دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف ‏عضویت در هیئت مدیره مبین‌نت را نیز در کارنامه دارد و کاملا به ‏مباحث این حوزه مسلط است.‏

طبیعی است این گزینه انتخابی توسط هلدینگ خصوصی مخابرات و ‏شرکت ارتباطات سیار ایران، مورد تأیید و موافقت دولت و وزارت ‏ارتباطات نیز به عنوان بخشی از سهامداران این هلدینگ بوده و وی را ‏در مسیر توسعه و پیاده‌سازی از نظر کلان حاکمیت دانسته‌اند.‏

حمید فرهنگ اعتقاد دارد دوره سرویس‌دهنده بودن صرف به اتمام ‏رسیده و باید به سمت توسعه دیجیتال مارکتینگ رفت اما این مهم باید با ‏ادامه آنچه مدیرعامل قبلی بنیان نهاده، باشد.‏

وی در مراسم معارفه‌اش به صراحت عنوان کرد: نگاه ما با رویکرد ‏تحول دیجیتالی است و سرویس‌های ابری و اینترنت اشیاء را آغاز ‏کرده و ادامه خواهیم داد.‏

مدیرعامل همراه اول همچنین گفت: توسعه سرویس‌های اقتصادی روی ‏همان پلتفرمی خواهد بود که همکاران در گذشته زحمت آن را ‏کشیده‌اند، آنچه در آینده خواهید دید توسعه سرویس و توسعه محتواست ‏و زندگی دیجیتالی را رقم خواهد زد.‏

این نگاه نوگرایانه به اپراتورداری، حداقل نگاه خوشبینانه‌ای را نسبت ‏به آینده این صنعت و فراهم آوردن زمینه‌ای برای تحقق اهدافی نظیر ‏‏”۲.۵ برابر شدن بازار ارتباطات” که قطعا دیگر از محل خام‌فروشی ‏نیست، فراهم می‌آورد و امید است اپراتورهای ارائه دهنده خدمات ثابت ‏و سیار بیش از هر زمان دیگر با وحدت و یکپارچگی به سمت ارتقای ‏سهم بازار کشور در این حوزه بروند.‏

قطعا با توجه به اینکه انتخاب فرهنگ در سرآغاز دومین برنامه پنج ‏ساله تحول این شرکت ارتباطی صورت گرفته و بنای او تعامل و ‏بهره‌برداری حداکثری از ظرفیت‌های فعلی همراه اول اعم از نیروی ‏انسانی (به عنوان مهم‌ترین رکن توسعه)، تجهیزات و زیرساخت‌هاست، ‏باید شاهد تحولات شگرفی در عرصه خدمات‌دهی این اپراتور در ‏آینده‌ای نه چندان دور باشیم.‏

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا