تلفن همراه بي خطر نيست
در مقابل گروهي ديگر نيز با استناد به تئوريهاي علمي معتقدند که موضعگيري مخالف ، پيرامون تلفن همراه بي مورد است وآنچه عواقب منفي استفاده ازتلفن همراه توصيف مي شود،ساخته ذهن کساني است که معايب ومشکلات کوچک را بزرگنمايي و آگرانديسمان مي کنند.
دراين زمينه اظهارات يک استاد دانشگاه نيز خواندني است که از تاثير عميق تبعات منفي تلفن همراه بر بافت ها و نسوج بدن مي گويد.
اين عضو هيات مديره دانشگاه آزاد اسلامي با اشاره به اين که سيستم‌هاي تلفن همراه داراي فركانس 940 مگا هرتز است كه به بيشتر بافت‌هاي بدن از جمله مغز حتي گوشت و ماهيچه‌ها آسيب مي‌زند، تاکيد کرد كه نبايد به تلفن همراه به عنوان وسيله‌اي بي‌خطر تلقي شود.
سهيل نيازمند در گفت وگو با خبرنگار موبنا اظهارداشت: كاربرد تلفن همراه بايد همانند مصرف دارو، محدود و كنترل شده وبه اصطلاح داراي دوز مشخص باشد؛ به طوري كه يك فرد تنها ساعاتي از روز را بايد از موبايل استفاده كند و پس ازآن به هيچوجه با اين وسيله تماس نداشته باشد.
اين استاد دانشگاه تصريح كرد: دوز مشخص استفاده از موبايل براي مبتلايان به بيماري‌هاي گوناگون، متفاوت است؛ مثلا، ميزان تاثيرگذاري استفاده از تلفن همراه در افراد ديابتي كه در برابر امواج آسيب‌پذيرتر از افراد سالم هستند بسيار عميق تر است.
وي توضيح داد: اختلال درعملكرد هموگلوبين که نتيجه استفاده از تلفن همراه است موجب آزادسازي اكسيژن بيشتر در بافت و در نهايت بروز ناهماهنگي در واكنش‌هاي بدن مي‌شود.
نيازمند همچنين تصريح کرد: قرار دادن تلفن همراه در كمر، آسيب‌هاي جدي به دستگاه تناسلي انسان وارد مي‌كند.
وي درباره محل قرار دادن تلفن همراه نيز گفت: بدترين شكل اين مساله، قرار دادن تلفن كنار گوش هنگام صحبت كردن است و البته قرار دادن در كمر هم آسيب‌هاي جدي به دستگاه تناسلي انسان وارد مي‌كند.
به گفته وي تلفن همراه درآن مواقع که مورد استفاده قرار نمي گيرد بايد بيش از يك متر با كاربر فاصله داشته باشد ضمن اينکه صحبت با تلفن همراه بايد در فضايي باز و حداكثر به مدت يك دقيقه باشد وبهترين حالت هنگام پياده‌روي هم گذاشتن تلفن همراه داخل كيف است.
117/16