خواندنی

استفاده زياد ازتبلت، تلفن همراه و رايانه ممنوع

علي روستايي
کودکی 4 ساله به راحتی با برنامه‌های تبلت کار می‌کند. برنامه‌ای که پدر میانسالش زمان زیادی را برای یادگیری آن صرف کرده است. اما این سوال ذهن‌های زیادی را درگیر خود کرده، چقدر درست است که کودکان و نوجوانان با این وسایل کار کنند؟
کاهش اعتماد به نفس کودکان از معایب استفاده از تکنولوژی است چرا كه کودک باید بتواند به اسباب بازی خود مسلط باشد و دائما در بازي با آن، برنده شود تا احساس توانمندی کند و اعتماد به نفسش بالا رود، در بازی‌های تبلت و موبایل این اتفاق نمی‌افتد و کودکان پیاپی دچار شکست می‌شوند، اين اتفاق مي‌تواند بر اعتماد به نفس كودك تاثير فوق‌العاده منفي‌اي بگذارد و اين تفكر را در او بپروراند كه او از قدرت و شايستگي كافي برخوردار نيست. اين حس مي‌تواند كودك را منزوي و كناره‌گير كند و شهامت كودك را از او بازستاند.
مشكل ديگري كه استفاده از اين تجهيزات مي‌تواند ايجاد كند تاري ديد و تنبلي چشم است. فوتوفوبی یا حساسیت به نور در میان کودکانی که زیاد با منابع نوری مانند موبایل و تبلت و تلویزیون سرو کار دارند شایع‎تر است. رعایت نکردن فاصله از منابع نوری باعث خسته شدن چشم می‌شود و حساسیت به نور پیامد این مسئله است. کار زیاد با رایانه، تبلت، گوشی و حتی تماشای زیاد تلویزیون از فاصله نزدیک و مواجهه بیش از حد با منابع نوری باعث بروز این مشکل می‌شود. نتایج مطالعات نشان می‌دهند، تمرکز کودکانی که زیاد از تکنولوژی استفاده می‌کنند در آینده روی دروس کم خواهد بود و دچار افت تحصیلی می‌شوند. اما اصل مسئله چيست؟ چرا والدين مصرند تا چنين ابزاري را براي كودكان‌شان تهيه كنند. بسياري از والدین نمی‌توانند برای کودکان خود وقت بگذارند آنها اغلب شاغلند و تمام روز را درگير كار هستند.
زمان بازگشت به خانه هم ديگر انرژي براي پرداختن و بازي كردن با فرزندان خود را ندارند بنابراين اين وسايل را جايگزين مناسبي براي پر كردن خلأ نبود خود مي‌دانند. ضمنا سکوت بچه‌ها هنگام استفاده از این بازی‌ها فرصت مناسبي را براي استراحت آنان پديد مي‌آورد. اين والدين با خبر از مضرات روحي و جسمي اين‌گونه وسايل نيستند و نمي‌دانند با دست خود سلامت كودك‌شان را به خطر مي‌اندازند. آنها نمي‌دانند كه  محتوای برخي از این بازی‌ها آن‌قدر برای بچه‌ها سنگین است که به نوعی ذهن آنها را فریز می‌کند، یعنی بچه‌ها سکوت کامل و تمرکز زیادی روی آن بازی دارند. به این ترتیب در ظاهر آرامند اما در درون آنها غلیان فکری جدی برپاست. غلیان فکری‌اي که ناشی از پرسش‌های بی‌شماری است که به دلیل تماشای صحنه‌هایی غیرقابل درک برای آنها به وجود آمده! صحنه‌هایی که دارای مضامینی هستند که به هیچ وجه برای سن آنها مناسب نیست.  استفاده از این بازی‌ها باید با توجه به شرایط کودک زمان‌بندی شود. در پیمان نامه حقوق کودکان به پدر ومادر و یکسری نهادهای مدنی اجازه داده شده که بتوانند بر رسانه‌ها و دسترسی کودکان به اطلاعات مختلف نظارت کنند. والدين در راستای حفظ سلامت و منافع عالی می‌توانند این محدودیت‌ها را برای کودک خود قایل شوند. در عین حال باید این اجازه را بدهند که کودک بتواند عقاید خود را ابراز کند و به اطلاعات مختلف مناسب با سن خود دسترسی داشته باشد. در هر صورت به شکل راه رفتن روی لبه تیغ است در عین اینکه کودک را نباید آزاد گذاشت نباید زیاد هم محدودش کرد این است که باید تعادلی وجود داشته باشد تا کودک رشد و تکامل طبیعی خود را در طول کودکی ونوجوانی طی کند.

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا